Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Voornamenbank bewijst islamisering gestopt
Zonder dat ze het waarschijnlijk zelf zagen gaf GeenStijl vanochtend aan dat de islamisering van de samenleving is gestopt. Althans als je “meer mensen met de naam Moha(m)med om je heen ervaart als islamisering”. Wie een beetje kennis heeft van populatiegroei ziet in onderstaand figuur de typische stabilisering na een korte periode van exponentiële groei.
De Nederlandse Voornamenbank heeft vanaf vandaag alle Nederlandse voornamen online staan en u kunt zelf interessante tijdsbalken en geografische spreidingskaartjes maken: HIER. Als extra service heeft Sargasso al een paar figuren opgevraagd en afgedrukt die o.a. de ondergang van Henk&Ingrid tonen, de verdwijning van Johnny&Anita, het uitsterven van Jan, stabilisering van de islamisering (Samir, Aisha), een populariteitsdaling van het moslimterrorisme (Osama en Jihad) én het nationaal-socialisme (Adolf en Anton), klik en scroll…
Liever Turks dan Paaps
Het verkiezingsprogramma van de PVV grijpt terug op de glorierijke geschiedenis van de Nederlandse Opstand, traditioneel ook wel de Tachtigjarige Oorlog geheten. Er is alle reden om trots te zijn op deze episode in onze geschiedenis – in dit opzicht heeft de PVV gelijk. Er is echter een onvolkomenheid in de tamelijk beknopte versie van de geschiedenis die de PVV presenteert. Om te citeren – “Ons volk verklaarde zich onafhankelijk en stond alleen toen het tachtig jaren vocht tegen de grootste macht van Europa.” Het probleem zit hem in dat hele kleine stukje: ‘stond alleen’. Spanje werd in dit conflict op een aantal beslissende momenten afgeleid en verzwakt door conflicten met derden. De hertog van Parma leek met het lange beleg en de uiteindelijke val van Antwerpen in 1585 een beslissend succes behaalt te hebben in de strijd tegen de Nederlandse Opstand. Het momentum van de Spanjaarden ging echter verloren, eerst door een oorlog tegen Engeland, resulterend in de ondergang van de armada in 1588, en daarna door een zeer onfortuinlijke inmenging in een burgeroorlog in Frankrijk. Beide conflicten ontstonden mede door de steun die er vanuit Engeland en Frankrijk voor de Nederlandse opstand was. Dit alles gaf Maurits van Nassau en Johan van Oldenbarneveldt het respijt om van Nederland een levensvatbare staat te maken.
In 1625 behaalden de Spanjaarden opnieuw een succes, door Breda te heroveren – het onderwerp van een beroemd schilderij van Velazquez. De escalatie van de Dertigjarige Oorlog in Duitsland, onder meer dankzij anti-katholieke interventies van Denemarken en Zweden, maakte het de Spanjaarden opnieuw onmogelijk om hun succes uit te bouwen. Andere Europese mogendheden hebben zodoende op belangrijke momenten wel degelijk, zij het bedoeld of onbedoeld, geholpen in de Nederlandse strijd tegen Spanje.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Dagsluiting | Islamisering
Overleven in de Schilderswijk
Er wordt mij vaak, door verschillende mensen, verteld dat het met islamisering en criminalisering (twee sterk samenhangende processen, volgens deze mensen) in de Nederlandse achterstandswijken bijzonder ernstig gesteld is. De mensen in kwestie wonen geen van allen zelf in achterstandswijken, maar dat is wellicht geen toeval: ik ken namelijk nauwelijks mensen die in achterstandswijken wonen. Als ik er zo over nadenk is er slechts één iemand in mijn directe omgeving die wel in een achterstandswijk woont, en deze persoon lijkt van mening te zijn dat de islamisering in de praktijk niet erg bedreigend, en vaak zelfs niet eens erg zichtbaar is, en dat het met de criminalisering nogal meevalt. Ook dit is misschien geen toeval: de betreffende persoon is in haar jeugd aan dezelfde links-progressieve indoctrinatie blootgesteld geweest als schrijver dezes.
Onze ouders zijn zuivere produkten van de jaren zestig, en zijn hun hele leven bijzonder progressief geweest. Een jeugdige flirt met de PPR heeft zich voortgezet in een levenslange devotie aan GroenLinks. Hun progressief-linkse credentials hebben hen er echter niet van weerhouden mijn zus en mij een jeugd te gunnen in een villa-dorp, temidden van rijkelui waarmee we dan weliswaar geen gesprek hadden, maar die in ieder geval niet bedreigend waren. Toen mijn zus afgestudeerd was, en ze een goede baan in Den Haag vond, besloot ze maar eens de links-progressieve daad bij het links-progressieve woord te voegen. De ontsteltenis van mijn ouders was begrijpelijk: zo hadden ze het ook weer niet bedoeld.
De Schilderswijk. Eén van de duidelijkste voorbeelden in Nederland van een achterstands- c.q. prachtwijk. 26 % Turken, 22 % Marokkanen, 20 % Surinamers. Nog geen 10 % etnische Nederlanders. De hoop die enigszins meespeelde, 10 jaar geleden toen mijn zus het huis kocht, was dat de buurt zou yuppificeren, zoals De Pijp in Amsterdam, en de waarde van onroerend goed zou stijgen. Dit is niet gematerialiseerd. Maar mijn zus is er gebleven en getrouwd, heeft met de Schilderswijk als uitvalsbasis carrière gemaakt. De ervaring was jarenlang, gek genoeg, dezelfde die onze ouders in hun villadorp hadden. De allochtone inwoners van de Schilderswijk zijn, net als de rijke stinkerds van Aerdenhout, hele rustige buren waar je nooit last van hebt. Van integratie was weinig te merken, aanleiding tot politiek-incorrecte grappen in onze familie. Maar de atmosfeer was aan de andere kant ook nooit bedreigend. Mijn zus en zwager hebben in tien jaar in de Schilderswijk nooit met enige vorm van criminaliteit of agressie te maken gehad.
Een tsunami van Vikingen
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Hieronder een stuk van Vandyke dat hij ons via de mail toezond.
Vorige week bekeken we de claim van de Daily Telegraph dat in Europa, en in Nederland in het bijzonder, de bevolking in 2050 voor 20% uit moslims zou bestaan. In dat stuk werd als illustratie van die islamisering aangedragen dat Mohammed in Brussel al de meest gegeven naam is:
“In Brussels, the top seven baby boys’ names recently were Mohamed, Adam, Rayan, Ayoub, Mehdi, Amine and Hamza.”
Dit was, onder andere, aanleiding voor de PVV om kamervragen te stellen:
“(?) Kunt u aangeven wat de top 7 van namen die aan baby?s gegeven worden is in Amsterdam, Rotterdam, Den Haag, Utrecht en in heel Nederland?”
Inmiddels weten we het: Mohammed (in al zijn varianten) staat op nummer één in de grote steden. Onder andere Elsevier berichtte daarover, maar noemt geen aantallen. Ook zou Mohammed in de landelijke top twintig staan als de verschillende spellingen van de naam bij elkaar geteld zouden worden.
Een interessant gegeven, en laten we nu eens gaan kijken in hoeverre de naamgeving kan worden gezien als ‘islamisering’ van Nederland. Op naar de site van de SVB dus, et voilá: binnen twee minuten had ik een lijst met namen te pakken, maar geen Mohammeds. Dat is natuurlijk wat te makkelijk gedacht, dus zocht ik nog wat verder. Onderaan de pagina staat een link naar alle kindernamen uit 2008 en hier is de lijst voor jongens te vinden:
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Groene broek als symbool tegen islamisering?
Islamisering is een fenomeen dat we in Nederland nauwelijks kennen. In Soedan is islamisering echter een doorslaand succes, al in 1977 werd daar de sharia ingevoerd. Nu riskeert de Soedanese Lubna Hussein zweepslagen voor het dragen van een broek (Independent). Het dragen van een broek door een vrouw wordt in Soedan gezien als een ‘belediging van de publieke smaak’ en daar staat in de sharia lijfstraf op. Lubna genoot als lokale werknemer van de VN eigenlijk onschendbaarheid, maar ze wil gelijk behandeld worden als iedere andere vrouw in Soedan. Ze verscheen onlangs voor de rechtbank in dezelfde groene broek die tot haar arrestatie leidde. Haar heroïsche opstelling heeft andere Soedanese vrouwen geïnspireerd om gekleed in broeken te demonstreren voor de rechtbank. Deze moedige vrouwen verdienen ook onze steun!
In het Vrije Westen dragen wij al groene broeken sinds Nostradamus (1503-1566), een ontwikkeling die de islamitische wereld nog moet doormaken.
Cabaretier en onvrijwillig voorvechter van het Vrije Woord: Hans Teeuwen kon dat al zo mooi onder woorden brengen: “Nostradamus, Nostradamus, Nostradamus met zo’n strakke groene broek, da stond um goed!” (tekst / beeld). Het was diezelfde Teeuwen die vorig jaar op onnavolgbare wijze de pseudo-hippe Meiden van Halal van beslissende repliek wist te bedienen. Een icoon in de strijd tegen al te veel islamitische gekkigheid was geboren. Misschien moet Teeuwen na deze eenvoudige vingeroefening maar eens voor het échte werk gaan en zijn ode aan de (strakke) groene broek nogmaals herhalen in Khartoum? “Lubna Hussein met zo’n groene broek, da staat haar goed!”. Het immers alweer drie jaar geleden dat een andere Nederlander: Jan Pronk door het dictatoriale regime in Khartoum tot persona non grata werd verklaard.