Vergelding of vergissing

De ramp met vlucht MH17 is nu twee jaar geleden. Vreselijk: militairen die een civiel passagiersvliegtuig neerschieten, met bijna 300 burgerslachtoffers tot gevolg. Het gebeurde twee keer eerder. Die incidenten leken op elkaar; de mediaberichtgeving was radicaal verschillend. “MOORDENAARS,” opende De Telegraaf met chocoladeletters op 19 juli 2014. Gedoeld werd op degenen die de Boeing-777 van Malaysia Airlines hadden neergeschoten. Moord impliceert dat zij de 298 inzittenden met  voorbedachten rade zouden hebben gedood. De afgelopen twee jaar noemde de krant hen zeventien keer “moordenaars”; andere landelijke kranten samen deden dit tweemaal. Als het ging om moord, zou strafrechtelijke vergelding een logische consequentie zijn. Daarnaast riep De Telegraaf een dag later op tot inzet van NAVO-troepen en bovendien van Special Forces “om de daders van deze massamoord op te sporen en over te brengen naar Nederland voor hun berechting.” De krant vatte het op 24 juli 2014 nog even samen: “Er moet vergelding komen.”

Door: Foto: shirokazan (cc)

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.