installatie Archives - Pagina 5 van 5

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag | Los Carpinteros

11 oktober 2015 , 08:00 , door P.J. Cokema

Los Carpinteros, een Cubaans kunstenaarscollectief, in 1992 met drie man begonnen. Marco Antonio Castillo Valdes, Dagoberto Rodríguez Sánchez en Alexandre Arrechea Jesus Zambrano. De laatste begin in 2003 voor zichzelf, dus opereert Los Carpinteros tegenwoordig als duo. In Nederland was hun installatiekunst slechts één keer te zien (in 2003, Den Helder).

Estuche , 1999.

Frío estudio del desastre, 2005.

Free Basket, 2010.

Sala de Lectura Ovalada, 2011.

Clavos Torcidos, 2013.

Candela, 2013.

Cardboard Beach, 2014.

The Globe , 2015.

Doe het veilig met NordVPN

Mededeling

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag | Sun Yuan en Peng Yu

16 augustus 2015 , 08:00 , door P.J. Cokema

Het Chinese kunstenaarsduo Sun Yuan en Peng Yu.

Teenager teenager.

Teenager teenager (detail).

If Seeing Is Not An Option.

If I died.

If I died (detail).

Angel.

Angel (detail).

Old People´s Home.

Meer werk op hun website.

Foto: schnaars (cc)

Kunst op Zondag | Bed

5 oktober 2014 , 08:00 , door P.J. Cokema

A bed is more important than a fighter plane

Zie hier het commentaar van kunstenaar Martin Reed op het bed van collega Tracey Emin. Beide kunstenaars wonnen de prestigieuze Turner Prize én kritiek. Niet iedereen zag de achterliggende gedachte van Martin Reed’s Work No,227: The lights going on and off. Niet iedereen zag kunst in Tracey Emin’s beslapen bed.

Maar het bed is belangrijk. Met het licht aan en met het licht uit. Slapen is nog steeds een aanzienlijk deel van onze tijdsbesteding. En verder brengen mensen de bedtijd door met seks, werken, televisie, internet en de I-phone. Er zijn zelfs lieden die elke zondagochtend na het ontwaken nog wat tijd in bed door brengen met Sargasso’s Kunst op Zondag.

George Segal – Couple on a bed, 1965.

Meer bedden….

Liang Shaoji – Bed/ Nature Series No.10 (1993-99).

Franck Scurti – N.Y. 06:00 A.M, 2000.

Yingmei Duan – Sleeping (2004/12).

Ron Mueck – In bed, 2005.

Bai Yiluo – Lay Down (Hospital Bed), 2007.

Will Ryman – The Bed, 2007.

Marleen Hartjes – Inception, 2014.

Tilda Swinton – The Maybe, 1995/2013.

Zhou Jie – 36 Days, 2014.

Foto: Libby (cc)

Kunst op Zondag | Participatie

22 juni 2014 , 08:00 , door P.J. Cokema

In de vorige twee afleveringen waren verschillende voorbeelden te zien van kunstparticipatie in kunst. In Brazilië zagen we hoe kunstenaars samen met bewoners van sloppenwijken aan de slag gingen. Tik in je zoekvenster “kunstparticipatie” in en je zult ontelbare projecten vinden waar kunstenaars wijken en buurten intrekken om met bewoners artistiek sociale kunst maken.

De aflevering over Marina Abramoviç eindigde met een performance en publieksparticipatie. De toeschouwer wordt onderdeel van het kunstwerk. Vandaag een aantal voorbeelden waar het publiek een min of meer actieve rol heeft.

Publieksparticipatie is een veelzijdig en soms vreemd concept. Waarom zou het niet voldoende zijn als het publiek gewoon kijkt of luistert? Wil het publiek wel “meedoen”? Is het nodig de consumptieve houding van het publiek te veranderen een meer actieve bijdrage?

De ultieme participatie is natuurlijk kunst waarbij het publiek zelf meewerkt aan de totstandkoming van een kunstwerk. Zelf meedenken over het idee en de uitvoering. Zelf kwast en verf ter hand nemen. Zelf meespelen in een orkest. Zover gaat het bij de meeste publieksparticiperende kunstwerken niet. Meestal is het niet meer dan wat interactiviteit. Elektronica die op de aanwezigheid van het publiek reageert. Of kunstenaars zetten een installatie in elkaar waar het publiek in rond kan dollen. Kunst als pretparkje.

Ook schrijven voor Sargasso?

Mededeling

Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Betty Tsang (cc)

Kunst op Zondag | Opgeblazen

9 juni 2013 , 08:00 , door P.J. Cokema

Kunst een opgeblazen gedoe? Ach, er zijn nu eenmaal dingen in het leven die je moet opblazen, wil je er wat aan hebben.

Bij opblaasbare kunst denken we meteen aan de grapjassen die met ballonnen figuren in elkaar knutselen op kinderpartijtjes en braderieën. Of springkussenarchitectuur in de meest fantastische vormen.

Laat kunstenaars op zo’n concept los en het krijgt “heel andere dimensies”. Dat zou zomaar uit een museumcatalogus of kunstrecensie kunnen komen en afgedaan kunnen worden met ’In geouwehoer huist geen kunst’. In de virtuele expositie van vandaag is de beschrijving echter volkomen terecht.

Choreograaf William Forsythe – ‘Scattered Crowd’.
[kliktv nr=1]

Meer ballonnen en andere ‘inflatables’…..

Jason Hackenwerth – Megamite, 2009. Meer op zijn youtube-kanaal, waaronder deze gigant en de vernietiging van één van zijn werken.

De ballon voorbij.
Michael Sailstorfer – Tornado.

Nils Völker – Eighty Eight.
[kliktv nr=3]

Max Streicher – Sleeping Giants. (filmpje).

Kirsten Pieroth – Inflated Dinghy.

Sabina Lang en Daniel Baumann – Comfort “Focus Switzerland”, Barcelona.

Tomas Saraceno – Bicocca.

Joshua Allen Harris – Air bear.

Tot slot: het “dat kan mijn kind ook”, een belediging naar zowel de kunst als uw kind, kunt u in praktijk brengen. Volg deze mini-kursus.
[kliktv nr=2]

Kunst op Zondag | Surveillance

22 januari 2012 , 08:00 , door P.J. Cokema

Ook KOZ kan niet achterblijven bij Sargasso’s research naar bewakingscamera’s. De afgelopen week heb je er weer een en ander over kunnen lezen.
De kunstenaar volgt en kijkt. Observeren of gluren? Met of zonder respect voor de privacy van de toeschouwer? Een kijkje in de wereld van ‘surveillance art’.

Het streetart collectief Luz Interruptus (Spanje, Madrid) zette politici onder surveillance. Verkiezingsposters werden stevig in de gaten gehouden door talloze camera’s.

Niet alleen de bewaking op straat trekt de aandacht van kunstenaars. Sherry Karver fotografeerde scans bij de bagagecontrole op vliegvelden, maakte er collages van en plaatste ze in kofferdeksels. Binnenin de koffer zit verlichting, zodat het allemaal heel transparant lijkt.

Onthullen, daar gaat het om. Niets blijft onzichtbaar. Jonathan Schipper maakte de Invisible Sphere, een bol met 215 camera’s en evenveel monitors. De bol neemt de omgeving waar uit elke mogelijke hoek. Symbool voor de poging van media alles te willen onthullen.

Kijk naar jezelf, lijkt de Koreaan Hwang Kim te zeggen. Hij maakte de Virtuele Dubbelganger Simulator. Leer jezelf kennen vanuit alle mogelijke hoeken.

Dat ziet er dan ongeveer zo uit.

Bestaat er ook nog zoiets als vriendelijk volgen van publiek vroeg Christian Moeller zich af. Hij maakte Mojo om mensen eens in de spotlights te zetten.
Een impressie in dit filmpje. Mojo aan het werk op 1 min, 26 tot 2 min. 15.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.