Suzanne Kroger van Greenpeace zit momenteel in Indonesië. Ze reist veel in de verschillende bosgebieden en volgt de ontwikkelingen in de Indonesische industrie en politiek. Hier publiceren we een aantal van haar verslagen. In navolging van Kraft en Unilever, heeft Nestlé na een paar dagen campagne van Greenpeace besloten geen palmolie meer af te nemen van het beruchte bedrijf Sinar Mas. Dit is het grootste palmolie bedrijf van Indonesië en bekend om grootschalige, vaak illegale kap van regenwouden. De productie van palmolie is één van de belangrijkste oorzaken van de razensnelle ontbossing in Indonesië. De stap van Nestlé klinkt misschien heel wat, maar helaas stelt het in praktijk weinig voor. Het overgrote deel van de palmolie neemt Nestlé namelijk af via tussenhandelaren zoals Cargill, die Sinar Mas gewoon in haar klantenkring houdt.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Rijke Indonesiërs die 1 miljard roepia (76 duizend euro) neerleggen, beschikken over een halve hectare grond en een kooi van tenminste 60m2 kunnen van het Indonesische Bosbouw Ministerie een paartje Sumatraanse tijgers krijgen (AFP / VK). Het geld gaat vervolgens naar de bescherming van de laatste Sumatraanse tijgers in het wild. Een ideaal statussymbool voor welgestelde palmolie producenten en andere lokale miljonairs. Volgens de Indonesische overheid zouden alleen in gevangenschap levende exemplaren mogen worden aangeboden en is er geen sprake van ‘verkoop of lease’ maar van ‘de mogelijkheid om voor de dieren te zorgen’. Ook zegt men er op toe te zien dat de dieren goed verzorgd worden. Toch is het plan niet onomstreden.
De Sumatraanse tijger wordt ernstig bedreigd in haar voortbestaan door boskap en illegale jacht. Het uitventen van in gevangenschap levende exemplaren zou de druk op de wilde populatie ook juist kunnen vergroten. Wie garandeert dat er niet ook wilde exemplaren worden aangeboden? Alle tijger subspecies staan op Appendix I van het CITES-verdrag dat de handel in bedreigde soorten regelt, dat betekent dat er niet gehandeld mag worden in wilde exemplaren. Maar in gevangenschap geboren dieren vallen onder Appendix II wat de handel onder strikte voorwaarden wel toestaat. Activisten laten weten dat het Indonesische Ministerie van Bosbouw bekend staat als een van de meest corrupte overheidsorganen en niet vertrouwd kan worden met deze handel in tijgers. Milieuorganisatie Greenpeace stelt dat dit plan niet toont dat de Indonesische overheid de bescherming van de Sumatraanse tijger serieus neemt. De enige manier om deze bedreigde soort te behoeden voor uitsterving is te stoppen met het uitgeven van kapvergunningen, aldus Greenpeace.
Slechts 1% van de duurzaam geproduceerde palmolie wordt daadwerkelijk afgenomen. Het Wereldnatuurfonds is teleurgesteld over de loze toezeggingen van de afnemers en zal binnen zes maanden komen met een Palm Oil Buyer’s Scorecard die inzichtelijk maakt wie zijn best doet duurzame productie te stimuleren en wie rücksichtlos foute palmolie blijft inkopen ten koste van mens(aap) en natuur (Mongabay).
Sinds november 2008 komt er duurzaam geproduceerde palmolie op de markt. In die tijd is 1,3 miljoen ton duurzame palmolie geproduceerd, daarvan is slechts 15 duizend ton afgenomen aldus het WWF. De duurzame palmolie kost per ton pakweg 50 dollar meer op een totaalprijs van 750 dollar (bron: Reuters). Ook al is de prijs van palmolie -net als andere commodities- in de afgelopen crisismaanden sterk gezakt nog steeds kost duurzaam maar in beperkte mate iets meer en toch verzaken de afnemers?
Het vermarkten van duurzame palmolie is een resultaat van de Roundtable on Sustainable Palm Oil (RSPO) waarin producenten zich verplichten de rechten van lokale gemeenschappen en grenzen van natuurgebieden te eerbiedigen. De betrokken producenten zitten momenteel nog in een transitie maar beloven in 2015 voor de volle 100% duurzame palmolie te produceren. De RSPO zelf is niet onomstreden, kritische organisaties als Greenpeace, Sawit Watch en Friends of the Earth beweren dat RSPO-leden nog steeds doorgaan met het kappen van primair bos voor de aanleg van nieuwe palmolie plantages (Mongabay).
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
“Het belangrijkste argument daarvoor van de Staat is dat de misdrijven verjaard zouden zijn. De slachtoffers vinden dat Nederland zich hier in redelijkheid niet op kan beroepen. Vorderingen van slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog worden immers nog steeds in behandeling genomen.” – Liesbeth Zegveld.
62 jaar na het bloedbad van Rawagede wordt de Nederlandse staat aangeklaagd door (een aantal van) de weduwen van honderden vermoorde mannen. De Nederlandse soldaten waren op zoek naar een verzets/vrijheidsstrijder en brachten bijna alle mannen in het dorp om. (150 tot 431*) Ter vergelijking: in Putten ging het destijds om 552 mannen die omkwamen. De VN betitelde de actie in Rawagede als : “opzettelijk en meedogenloos” .
(Meer op Adriaan’s eigen webstek)
Bouwvakkers op grote hoogte in Indonesië. Foto’s niet geschikt voor Nederlandse arbo-inspecteurs met een zwak hart.
APOD van afgelopen maandag: de Anak Krakatau vulkaan die sinds april 2008 nog steeds actief is.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
