Hoera! Walvisvaart!

Het gaat niet alleen goed met de schildpadden op Hawaii, het gaat ook prima met de dwergvinvissen in de Atlantische Oceaan. Zo goed dat IJsland er weer op kan gaan jagen, zelfs. Wat in de vorige alinea nog dwergvinvis heette, bestaat in werkelijkheid uit twee soorten, die voor walvisvaarders en andere leken niet uit elkaar te houden zijn. Samen gaat het om vele honderdduizenden exemplaren, en waarschijnlijk zelfs flink meer dan een miljoen. Zelfs natuurbeschermersclub IUCN kan het niet meer over het hart verkrijgen ze uit te maken voor bedreigd. De veertig beesten die IJsland gaat vangen, zijn een welhaast homeopatisch vangstquotum. Je zou denken dat dit walvisbeschermers vervult van vreugde. Het gaat goed met de walvis, een prachtige traditie kan nieuw leven in worden geblazen, de IJslanders kunnen weer walvis eten - voedsel is duur op het eiland dat bijna alles moet importeren. Bovendien zijn de IJslandse vissers getroffen door allerlei vangstquota, omdat wij teveel vis eten met zijn allen. Als de vissers over kunnen stappen op de alom aanwezige walvissen, is dat toch prachtig? Maar nee hoor. Gemok, dreigementen. Het is nooit goed of het deugt niet. Waar komt toch dat zure, altijd neerslachtige van natuurbeschermers toch vandaan? Je zou ze bijna een harpoen in de bast willen gooien.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het complot tegen IJsland

IJsland (Foto: Flickr/Matt Chapman)

Volgens een voorspelling van de IJslandse centrale bank zal de economie van het arctische eiland komend jaar met 2,5% krimpen, en het jaar daarop nog eens met 1,5%. Een stevige recessie dus. Daar is op zichzelf niets vreemd aan. Wat de situatie echter opmerkelijker maakt is dat de IJslandse regering deze economische crisis geheel te wijten acht aan een complot van een aantal Londense hedge funds.

De situatie is, kort samengevat, als volgt: IJsland heeft een grote banksector, volgens sommigen zelfs veel te groot in vergelijking tot de rest van de economie. Deze banken zijn min of meer verzekerd tegen bankroet door het systeem van credit default swaps. In deze CDS’en is een levendige handel ontstaan. De eigenaars van deze CDS’en hebben er belang bij als de bedrijven waarvoor de CDS is afgesloten in betalingsmoeilijkheden komen, omdat zij dan een (soms forse) uitkering ontvangen.

De bovengenoemde hedge funds hebben fors geinvesteerd in CDS voor verschillende IJslandse banken. De IJslandse banken zelf hebben de afgelopen jaren forse bedragen geleend in het buitenland om mee te speculeren. Hun betalingspositie komt echter in gevaar nu de waarde IJslandse kroon sterk aan het dalen is (ze moeten immers schulden in euro’s en dollars afbetalen met kronen die steeds minder waard zijn). Met andere woorden, de hedge funds zitten nu likkebaardend te wachten tot de eerste IJslandse bank in moeilijkheden komt en ze kunnen cashen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige