Tweede Kamer neemt IDF-berichten klakkeloos over

Eind april publiceerde de woordvoerder van het Israëlische leger (IDF) een interview met Mathilde Redmatn, adjunct-directeur van het Rode Kruis in Gaza. Redmatn zegt in het interview dat er in Gaza geen sprake is van een humanitaire crisis, het leven ziet er redelijk normaal uit, er liggen producten in de winkels, er zijn restaurants en een mooi strand. De Israëlische pers (zoals de Jerusalem Post, Haaretz en Arutz Sheva) nam het bericht over, evenals talloze overwegend pro-Israëlische websites. Getuige onder meer koppen als ‘Het Rode Kruis geeft toe…’ grijpt men het artikel aan om te stellen dat al die rapporten, niet alleen van het Rode Kruis maar ook van bijvoorbeeld de VN en de Wereldbank, tot nu toe schromelijk overdreven als ze de situatie in Gaza beschreven. Als bij toverslag transformeerde het Rode Kruis van een organisatie die men nog wel eens partijdigheid verwijt naar de boodschapper van dé waarheid. Zoals wel vaker is de werkelijkheid echter niet zo simpel. Het bericht is afkomstig van een bij het conflict betrokken partij: het IDF. Het bericht lijkt haaks te staan op recente publicaties van dezelfde bron (het Rode Kruis of beter: het ICRC, het Internationale Comité van het Rode Kruis), die een zeer zorgwekkend beeld laten zien. Dat vraagt om wederhoor en dat is ook precies wat ik deed toen ik contact opnam met de vestiging van het ICRC in Jeruzalem, dat verantwoordelijk is voor het bevorderen van de naleving van het humanitair oorlogsrecht in Israël en de Bezette Gebieden. Ik vroeg hen om commentaar op de uitspraken van hun medewerker Mathilde De Riedmatten. ICRC-woordvoerder Cecilia Goin mailde mij vanuit Jeruzalem:

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.