Poldermoslima Hoofddoekbrigade voor of tegen vrijheid?

Dit is de zevende gastbijdrage van Hoite Vellema, oud-student Internationale Betrekkingen aan de UvA. Afgelopen week is voor de zoveelste keer de discussie over de hoofddoek opgelaaid. Dit alles naar aanleiding van de manifestatie “Eerlijke kansen op de arbeidsmarkt” van de Poldermoslima Hoofddoekbrigade. Op internet waren de usual suspects (Ephimenco, Elian c.s.) er weer als de kippen bij om één en ander streng te veroordelen. Een enkeling, zoals arabist Simon Admiraal, maakte het zelfs zo bont om een polemisch stuk in de Volkskrant geplaatst te krijgen waarin hij de indruk wekte bij de conferentie geweest te zijn, terwijl achteraf duidelijk werd dat dat helemaal niet zo was. De vraag is dus wat er zo erg is aan poldermoslima’s die openlijk uitdragen graag een hoofddoek te dragen en voor gelijke kansen op de arbeidsmarkt pleiten. Ver van de Poldermoslima Hoofddoekbrigade sta ik niet als ze pleiten voor: “Loyaliteit aan de Nederlandse Grondwet, tegen vrouwenonderdrukking en voor gelijke rechten voor vrouwen, en voor alle mensen, ongeacht geloof, sekse, ras of afkomst. Poldermoslima’s zijn Nederlandse burgers die mee willen doen en ook een plek in de polder willen. Burgers die tegen geweld zijn en voor een vreedzame, tolerante samenleving.” Dus waarom maken zovelen zich hier zo druk over?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Studeren voor alle Turkse vrouwen?

Studeren met hoofddoekjes (Foto: Flickr/chrisschuepp)

Het Turkse Constitutionele Hof heeft gisteren besloten dat het dragen van hoofddoekjes op universiteiten in strijd is met de scheiding van kerk en staat. Begin dit jaar werd dit al lang geldende verbod door de regerende Turkse AK-partij opgeheven. Het constitutioneel hof is tegelijkertijd bezig met een verbod op de regerende AK-partij (AKP). Veel Turken beschouwen die partij als gevaarlijk, omdat ze denken dat premier Erdogan van Turkije, dat sinds 1923 door de vergaande hervormingen van Atatürk strikt seculier is, een moslimstaat wil maken. De AKP komt namelijk voort uit de islamitische Welvaartspartij, maar heeft zich omgevormd tot een gematigd-conservatieve, pro-Europese partij. Veel seculieren geloven echter dat de partij nog steeds een verborgen, islamitische agenda heeft. Gedacht wordt dat het opheffen van die partij door de hoofdoekjes-uitspraak dichterbij komt.

Nu klinkt zo’n hoofddoekjesverbod voor de westerse voorstander van scheiding van kerk en staat misschien best positief. Turkije wapent zichzelf tegen een mogelijk dreigende Islamitische staat, tegen teveel invloed van religie, het houdt zo zicht op aansluiting bij Europa en lijkt de ‘goede’ kant op te gaan.

Maar hoe moet het nu met al die Turkse meisjes die, al dan niet van huis uit gedwongen, een hoofddoek dragen en nu niet meer kunnen studeren? Hoe moeilijk die hoofddoek ook ligt als mogelijk symbool van onderdrukking en hoe vreemd het voor ons misschien ook lijkt is, zulke jonge meisjes zullen zich vaak naar de wil van hun vader schikken en dan maar thuis blijven. De hoofddoek afdoen is niet zo eenvoudig als het klinkt. Is het voor de emancipatie van deze vrouwen niet beter dat ze doorleren en zo de wereld buiten hun familie en de islam leren kennen? Zou niet een (groot) aantal van hen op die manier later beter kunnen beslissen over de rol van de vrouw, de eigen toekomst en hun religie? Het doel van deze maatregel is misschien goed, maar is het middel niet rampzalig voor veel jonge vrouwen en heeft het zo juist niet een tegengesteld effect?

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Vorige