Hedging albinos

Because that is what it is, right? A form of hedging. Again, I have blogged multiple times about the murders of albinos in Tanzania. Here is a more recent example of this, with some connection made to the gold mining business from the excellent Aljazeera: As noted in the film,

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hekserij en satanisme in Mexico

Catemaco mag met recht de hoofdstad van de hekserij in Mexico genoemd worden. Zelfs politici en presidenten zoeken hulp van gene zijde bij de zelfverklaarde sjamanen, hogepriesters en satansbezweerders in Catemaco. Sommige tovenaars zijn zelfs wereldberoemd in eigen land.

Bizarre is dat sommigen van die mediums de Satan zelf voor hun karretje trachten te spannen, en zelfs hele kapelletjes met offertafels en manshoge beelden van de duivel voor hem hebben ingericht.

Vice Mexico trok er op uit om hoogte te krijgen van deze beoefenaars van witte en zwarte magie.

Helaas vroeg de journalist in kwestie niet hoe ze deze duivelverering rijmen met katholieke voorstellingen van de Satan als het ultieme kwaad. Daar was ik dan wel weer benieuwd naar geweest.

Een ding is echter duidelijk: hekserij en bijgeloof zijn hartstikke levend in Mexico.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Bang voor kinderen

Doodsbang is hij voor sommige kinderen, zegt de nomadische herder in deze korte documentaire van Al-Jazeera. Vooral als ze een afwijking hebben, of zich niet normaal gedragen. Het kind kan behekst zijn. Wat zit er dan nog anders op dan het kind te doden? Of op zijn minst te verstoten?

In grote delen van het West-Afrikaanse Benin heerst nog een sterk geloof in hekserij. Het is de vermoedelijke geboortegrond van voodoo. En hoewel het christendom er voet aan de grond heeft gekregen, blijven zeker in de dorpen oude denkbeelden en gebruiken springlevend.

Een van die gebruiken is het doden van kinderen als ze bezeten worden door een kwade geest. Hoe komt men daar achter? Als het kind op een rare wijze geboren wordt, bijvoorbeeld met het hoofd naar beneden, of met de voeten eerst. Kinderen worden vanaf zeer jongs af aan ook betrokken bij voodoo-rituelen. De priesters kunnen dan zien welk kind een goede of een kwade geest heeft.

De behekste kinderen worden niet door de ouders gedood, maar door een ouderling met een sterke geest. De laatste jaren, schijnt, worden de kinderen meestal niet meer gedood, maar verstoten. In de documentaire komt een aantal verstoten kinderen aan bod. Kleine jochies nog die hulp hebben gekregen van een moedige man of vrouw. Die man of vrouw zijn nu zelf onderwerp van spot en angst.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.