Hedging albinos

Because that is what it is, right? A form of hedging. Again, I have blogged multiple times about the murders of albinos in Tanzania. Here is a more recent example of this, with some connection made to the gold mining business from the excellent Aljazeera: As noted in the film,

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hekserij en satanisme in Mexico

Catemaco mag met recht de hoofdstad van de hekserij in Mexico genoemd worden. Zelfs politici en presidenten zoeken hulp van gene zijde bij de zelfverklaarde sjamanen, hogepriesters en satansbezweerders in Catemaco. Sommige tovenaars zijn zelfs wereldberoemd in eigen land.

Bizarre is dat sommigen van die mediums de Satan zelf voor hun karretje trachten te spannen, en zelfs hele kapelletjes met offertafels en manshoge beelden van de duivel voor hem hebben ingericht.

Vice Mexico trok er op uit om hoogte te krijgen van deze beoefenaars van witte en zwarte magie.

Helaas vroeg de journalist in kwestie niet hoe ze deze duivelverering rijmen met katholieke voorstellingen van de Satan als het ultieme kwaad. Daar was ik dan wel weer benieuwd naar geweest.

Een ding is echter duidelijk: hekserij en bijgeloof zijn hartstikke levend in Mexico.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Bang voor kinderen

Doodsbang is hij voor sommige kinderen, zegt de nomadische herder in deze korte documentaire van Al-Jazeera. Vooral als ze een afwijking hebben, of zich niet normaal gedragen. Het kind kan behekst zijn. Wat zit er dan nog anders op dan het kind te doden? Of op zijn minst te verstoten?

In grote delen van het West-Afrikaanse Benin heerst nog een sterk geloof in hekserij. Het is de vermoedelijke geboortegrond van voodoo. En hoewel het christendom er voet aan de grond heeft gekregen, blijven zeker in de dorpen oude denkbeelden en gebruiken springlevend.

Een van die gebruiken is het doden van kinderen als ze bezeten worden door een kwade geest. Hoe komt men daar achter? Als het kind op een rare wijze geboren wordt, bijvoorbeeld met het hoofd naar beneden, of met de voeten eerst. Kinderen worden vanaf zeer jongs af aan ook betrokken bij voodoo-rituelen. De priesters kunnen dan zien welk kind een goede of een kwade geest heeft.

De behekste kinderen worden niet door de ouders gedood, maar door een ouderling met een sterke geest. De laatste jaren, schijnt, worden de kinderen meestal niet meer gedood, maar verstoten. In de documentaire komt een aantal verstoten kinderen aan bod. Kleine jochies nog die hulp hebben gekregen van een moedige man of vrouw. Die man of vrouw zijn nu zelf onderwerp van spot en angst.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.