De Winter vs De Winter

Zolang er geen razzia's en interneringskampen zijn in Nederland, heeft het geen pas Geert Wilders fascisme aan te wrijven. Aldus Leon de Winter, een van 's lands grootste intellectuelen, vandaag in de Volkskrant in reactie op zijn naamgenoot Harry, die gisteren via hetzelfde medium liet weten dat Wilders' uitspraken over moslims hem doen denken aan wat zoal over Joden gezegd werd in de jaren dertig. L. de Winter vindt de vergelijking bovendien 'volkomen stupide', omdat ze voorbijgaat aan de kern van het probleem, namelijk dat de moslims een Fremdkörper in de Nederlandse maatschappij vormen. Hoogleraar David Pinto stelt: 'Wilders zegt hooguit dat de Koran en de islam abject zijn, maar hij pleit absoluut niet voor de vernietiging van een heel volk.' Interessante stellingname. Het komt erop neer dat zolang Geert Wilders niet genoeg macht heeft om een razzia te houden, hij ook geen fascist mag heten. Waar ligt de grens? Is hardop fantaseren over een kampje fascisme? Is het maken van concrete plannen voor een Kristallnacht fascisme? Of wordt het pas fascisme als de eerste knokploeg op weg is? Kortom: is het mogelijk fascist te zijn met alleen giftige woorden en een onvertoonde film?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.