Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Andrew Keen over kunst vs. web 2.0
De afgelopen maanden heb ik me onder andere bezig gehouden met het organiseren van de Incubate Innovation Lecture (IIL). Deze is onderdeel van het jaarlijkse kunstfestival Incubate (tot vorige jaar: ZXZW) in Tilburg.
Het festival is vooral in het nieuws gekomen vanwege bezwaren van dierenrechtenactivisten en rechtse politici tegen de Aktion van de kunstenaar Hermann Nitsch waarbij een dood varken werd gebruikt (dat was een scharrelvarken, terwijl de bio-industriekip werd genegeerd; sommige dieren zijn meer gelijk dan anderen). Maar er waren ook heel veel bands, film, dans en dus ook een Innovation Lecture, dit jaar van Andrew Keen.
Keen werd beroemd danwel berucht dankzij zijn polemisch boek The Cult of the Amateur (Nederlandse vertaling: De @-cultuur). Hierin trok hij flink van leer tegen web 2.0: radicale democratisering leidt waardering van opinie boven kennis (iets waar b.v. ook Joris Luyendijk deze week over klaagt in het NRC Weekblad), narcisme viert hoogtij en in plaats van dat we ons breder informeren, lezen we alleen nog de dingen die ons aanstaan.
Voor de IIL had Keen zich vooral gericht op nieuws, hoewel hij in zijn boek ook de invloed van web 2.0 op internet wel behandelt. Ook was The Cult of Amateur duidelijk geschreven als polemiek – even lekker overal tegenaan schoppen om de discussie aan de gang te krijgen – terwijl Keen altijd volhoudt dat hij in principe positief staat tegenover internet. Wij vroegen hem daarom voor de IIL daarom zich te concentreren op de kunsten en na te denken hoe die om moeten gaan met de problemen en mogelijkheden die internet biedt.
Sterftaks
GeenCommentaar heeft altijd ruimte voor gastloggers. Ditmaal voor Bas Jacobs, bijzonder hoogleraar openbare financiën en economisch beleid aan de Erasmus Universiteit en columnist voor De Groene Amsterdammer. Deze column stond eerder in dat blad.
Volgens het CBS werd in 2005 ongeveer elf miljard euro nage- laten, ruim twee procent van het BBP. De overheid incasseert daarvan zo?n twee miljard euro via de successieheffingen. Het gemiddelde tarief op erfenissen is daarmee iets minder dan twintig procent. Staatssecretaris De Jager van Belastingzaken wil de erfenisbelasting verlagen. Gevreesd moet worden dat deze belangrijke wijziging klakkeloos zal worden doorgevoerd.
Benjamin Franklin ? een van de grondleggers van de Verenigde Staten ? schreef in 1789: ?In this world nothing can be said to be certain, except death and taxes.? Twee vervelende dingen worden bij de erfenisbelasting gecombineerd: de dood en het betalen van belasting. De Republikeinen in Amerika spreken consequent van de death tax. Mark Rutte van de VVD bepleit een halvering van de ‘sterftaks’.
Belasting erfenis economisch superieur
Erfenissen moeten worden belast. Dat is zowel goed voor de economie als voor de rechtvaardigheid. Als erfenissen onbedoeld zijn nagelaten, dan zijn successie- heffingen economisch superieure heffingen. De ontvanger heeft geen enkele economische inspanning hoeven leveren voor de erfenis. Een erfenisbelasting kan daarom de schatkist vullen zonder dat de economie wordt verstoord. Een confis- catoire heffing van honderd procent is dan optimaal. Met de opbrengst kunnen andere belastingen worden verlaagd die economisch veel schadelijker zijn. Onbedoelde erfenissen zijn bovendien een ideale grondslag voor herverdeling, aangezien erfenissen veel ongelijkheid in levensinkomens veroorzaken.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Tweespalt: Scoop! | Not!
Wanda Perez bestaat niet, maar bestaan de SalonBloggies überhaupt wel?
Wanda Perez (hier links op de foto): winnares van de prestigieuze Martin van Amerongen prijs 2007 blijkt een pseudoniem van Rosalie Koolhoven. De in Osnabrück woonachtige juriste won de prijs met een ronkend essay over de intense slechtheid van de blogosfeer: Een Blog Voor Je Kop. Het epistel werd vanzelfsprekend laaiend enthousiast ontvangen door de bloggemeenschap en de vooraanstaande SalonBloggies vernoemde zelfs een prijs naar haar: “De Wanda Perez-prijs voor de buitenstaander die het minst gehinderd door kennis van zaken toch een straffe mening over weblogs heeft”.
Toch bleef Wanda een mysterie, was het soms een anagram van de journalist Rene Zwaap? De Nieuwe Reporter maakte een einde aan eindeloze speculaties omtrent de ware identeit van Wanda door simpelweg de contactinformatie van wandaperez.com te checken en de telefoon te pakken. De zeer goed op het internet ingewijdde Rosalie was dan ook überverrast toen een stem aan de andere kant van de lijn haar confronteerde met haar eigen artistieke vermomming.
Nieuwslezeres Sacha de Boer die tegen haar zin in door haar werkgever wordt gedwongen tot bloggen schreef vandaag: “Toch best een eer als je er een prijs naar je vernoemd wordt terwijl je niet bestaat” (weblogs.nos.nl)
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Quote du Jour | Woede
“We moeten niet verbaasd zijn dat zo veel Amerikanen boos zijn. Na bijna vier decennia van groeiende inkomensongelijkheid, zijn zovelen er niet op vooruitgegaan, vaak zelfs op achteruitgegaan. De roekeloosheid en hebzucht van een groot gedeelte van de financiële wereld, hebben echter veel meer schade aangericht dan belastingen of het begrotingstekort. De corruptie en het disfunctioneren van het parlement en de overheid hebben menigeen gedesillusioneerd. De Tea Partiers hebben gelijk dat ze kwaad zijn. Maar de objecten van hun woede – belastingen tekorten, immigratie, en inbreuken op de grondwet – zijn veel minder relevant dan de grote mankementen die het land teisteren.”
– Alan Brinkley, hoogleraar geschiedenis aan Columbia University, in The New York review of books, geciteerd in de Groene Amsterdammer
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.