Kamp Moria op slot

Griekenland vreest de 'tikkende tijdbom' op Lesbos. Op veel steun uit de andere EU-lidstaten hoeft het land niet te rekenen. De Griekse autoriteiten hebben het overbevolkte vluchtelingenkamp Moria op het eiland Lesbos vrijwel volledig afgesloten uit vrees voor de uitbraak van een corona-virus epidemie. Hulporganisaties werken grotendeels van buiten het kamp. De 18.000 bewoners van Moria kunnen onmogelijk voldoen aan de regels van hygiëne en sociale afstand. Er is één douche op 500 mensen en 160 mensen delen een toilet. Honderden mensen staan per dag soms uren in de rij bij de voedseluitgifte. Om enige verlichting te brengen in de situatie heeft Oostenrijk gisteren 181 containers toegezegd voor de vluchtelingencentra. Frankrijk, Duitsland, Luxemburg, Ierland, Portugal, Litouwen, Kroatië en Zwitserland hadden eerder al toegezegd om in totaal 1600 onbegeleide kinderen op te nemen. Unicef telde meer 5.463 onbegeleide kinderen, waarvan er 1.752 in overbevolkte opvangkampen zitten. Het zijn voor het merendeel jongens tussen de 14 en 18 jaar en ze komen uit Afghanistan, Pakistan en Syrië. Volgende week vertrekken de eerste elf kinderen naar Luxemburg, vijftig kinderen gaan naar Duitsland. Deze eerste groep bestaat uit kinderen onder de 12 jaar. Of de Duitse wens om alleen meisjes te sturen gehonoreerd wordt is nog onzeker. De coronacrisis maakt het overbrengen van de kinderen niet makkelijker vanwege de beperkingen in het vliegverkeer en allerlei andere veiligheidsmaatregelen.

Quote du Jour | Een “show-tekenmomentje”

Het is nietszeggend, vaag, en schandalig wat betreft de rol van het Nidos dat alláng samenwerkt op het gebied van voogdij met een Griekse ngo die niet eens in de overeenkomst wordt genoemd. Een beetje directeur ondertekent zoiets niet. Het is puur een “show-tekenmomentje” voor de bühne.

In De Groene doet Ingeborg Beugel verslag van reacties van Griekse zijde op de vorige week ondertekende ‘Memorandum of Understanding’.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Fotomovimiento (cc)

Waar een wil is…

NIEUWS - Vorige week riepen Stichting Vluchteling, Vluchtelingenwerk Nederland en Defence for Children de Nederlandse gemeenten op om zich te verenigen in een ‘Coalition of the Willing’ die het kabinet zo ver moet krijgen de opvang van 500 alleenstaande vluchtelingenkinderen uit de Griekse kampen naar Nederland te halen.

Dit in navolging van een brief die de Griekse minister Michalis Chrisochoidis in oktober 2019 stuurde naar alle andere EU-regeringen, met het verzoek vrijwillig 2.500 alleenstaande kinderen te herplaatsen vanuit Griekenland.

Frankrijk, Finland, Portugal en Luxemburg deden toezeggingen en burgemeesters in Duitsland verklaarden zich bereid kinderen op te vangen. Nederland doet, bij monde van premier Rutte, wat het de laatste jaren altijd deed bij soortgelijke situaties: niets. “Er zijn geen voornemens van vanuit de regering om dat te gaan doen”, zei Rutte op de laatste persconferentie na de ministerraad).

De gemeenteraden van Amsterdam en Den Haag reageerden wel meteen positief. Een meerderheid van de gemeenteraden  gaf aan gehoor te willen geven aan de oproep.  In de laatste 4 dagen volgden nog eens 7 gemeenten dat voorbeeld. Voor updates zie onderaan.

In 9 andere gemeenten lopen initiatieven, waaronder moties die in komende raadsvergaderingen aan de rode moeten komen. In de provincie Friesland willen diverse politici zich richten tot de commissaris van de Koning.

Foto: Fotomovimiento (cc)

Kleine beetjes of grote woorden?

COLUMN - Donderdag 27 februari, staatssecretaris Broekers-Knol:

Turkije speelt een belangrijke rol als het gaat om migratie

Vorige week donderdag was staatssecretaris Broekers-Knol in Turkije op bezoek om eens met de vice-ministers van Binnenlandse Zaken en Buitenlandse Zaken en leden van het Turkse parlement te babbelen over de uitvoering van de ‘Turkije-deal’ en de samenwerking met Griekenland.

Daar kon de staatssecretaris dit nog aan toevoegen:

Ik heb grote waardering voor de inspanningen van Turkije om de EU-Turkije Verklaring goed uit te voeren.

In de nacht van 27 op 28 februari liet Erdogan weten de grens naar Griekenland en Bulgarije open te gooien. Sindsdien trokken duizenden vluchtelingen naar de grens, maar die worden tegen gehouden door Griekse en Bulgaarse politie en leger.

1 maart, Rutte reageert en twittert:

Zojuist mijn zorgen gedeeld en volle steun uitgesproken aan @PrimeministerGR  vanwege de situatie aan de Grieks-Turkse grens. Afspraken uit de EU-Turkije Verklaring dienen volledig te worden nageleefd.

Daarna niets van hem vernomen wat die ‘volle steun’ aan zijn Griekse collega’s concreet in zal houden.
Een dag later:

Je mag mensen nooit op deze manier inzet maken van een politieke strijd

En

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Na 1 maart aangekomen vluchtelingen in detentie gezet

Vluchtelingen die na 1 maart aankwamen op de Grieks eilanden zijn in provisorische detentie gezet en het recht asiel aan te vragen wordt ze ontzegd. Human Right Watch ontdekte een vrachtship van de marine waarop enkele honderden mensen worden vastgehouden. Een Syrische vluchteling filmde de situatie daar.

Human Rigth Watch doet in dit filmpje verslag.

Verder rapporteert Human Right Watch:

On Lesvos around 500 people are being detained in a naval cargo vessel in the port of Mytilíni. On Chios 140 people are locked up in an old warehouse next to the port, on Samos at least 100 people detained in a storage next to the port police, and on Leros as many as 250 people live in old buildings, in containers and on the floor around the port police station. None of these areas is in any shape or form suitable to house people.

Foto: © Sargasso logo Goed volk

Goed volk | De volkscultuur van de Sarakatsáni

De Griekse Sarakatsáni waren een volk van nomadische herders die honderden jaren met hun vee in de bergen vertoefden en slechts zelden in contact kwamen met de ‘buitenwereld’. De Sarakatsáni waren geen volk in de etnische zin van het woord, in tegenstelling tot de Vlachen (die taalkundig gezien Roemeens waren), maar waren ‘gewone’ Grieken.

Door hun geïsoleerde bestaan hebben ze veel archaïsche Griekse gewoonten en gebruiken bewaard en misschien waren ze wel de meest oorspronkelijke Grieken die er tot voor kort bestonden. Zo is hun taal, het Sarakatsanika, een Noordgrieks dialect dat elementen uit het archaïsch Grieks bevat die niet in andere Griekse dialecten voorkomen. Wie waren ze precies ?

De Sarakatsáni

De Sarakatsáni bestaan sinds het einde van de Griekse Burgeroorlog (1946-1949) niet meer. Hun cultuur hield het nog een kleine tien jaar uit maar daarna waren alle Sarakatsáni gesetteld en geassimileerd, hoewel nog steeds Grieken op het vasteland zich Sarakatsáni noemen.

Aangezien de naam niet slaat op een volk maar op een gemeenschap die een ambacht deelt, is het de vraag of het voeren van die naam nog terecht is. Je wordt tegenwoordig als een Sarakatsános (m.) of Sarakatsána (v.) beschouwd als je minstens één familielid hebt die tot in de derde generatie teruggaand het beroep van ‘transhumant sheperd’ (een nomadische herder die zijn kudde per seizoen naar een ander graasgebied verplaatst) heeft uitgeoefend. De huidige Sarakatsáni doen met hun festivals meer aan een ‘invented tradition’ denken, maar hebben dit als een nieuwe identiteit (her-)ontdekt.

Foto: Minister-president Rutte (cc)

Cynisch businessmodel

COLUMN - Wat ook nog ter sprake kwam op de persconferentie na de ministerraad van afgelopen vrijdag:

Lambie (RTL Nieuws): Meneer Rutte, er zijn zojuist weer zeven mensen verdronken in de zee tussen Griekenland en Turkije. Vreest u voor een…

Rutte: Ik heb daar niet…dat is nieuws wat net…

Lambie: Dat is nieuws wat net bekend is geworden…

Rutte: Vreselijk. Echt verschrikkelijk. Dit is zo erg, want hier zie je dus uit dat het cynische businessmodel van die bootjessmokkelaars, de Middellandse zee, dit is dan de Egeïsche zee, het is zo schaamteloos en het is zo levensgevaarlijk. Hier komen dus weer mensen om, blijkbaar, nou verschrikkelijk nieuws.

De journalist zaagt de MP verder door over het toenemend aantal oversteken vanuit Turkije, de effectiviteit van de Turkije-deal en de overvolle Griekse kampen.  Wat dat laatste betreft zegt Rutte:

Nederland is op alle mogelijke manieren al beteiligt, betrokken, bij het aanpakken van dit probleem. Met structurele verbeteringen etc.

Op alle mogelijke manieren al beteiligt? Wat valt er dan zoal onder uw ‘alle mogelijke manieren’ en ‘structurele verbeteringen’?

Structureel (want tot nu toe bij herhaling) tegen de Grieken zeggen dat ze hun asielprocedures moeten versnellen en ze de leefsituaties in de kampen moeten verbeteren.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

9600 mensen in kamp voor 3000 mensen

NIEUWS - Vluchtelingenkamp Moria op Lesbos heeft plek voor 3000, maar er wonen nu 9500 mensen, meldt de NOS. Tijdens de opmaak van deze waanlink kregen we ook een bericht binnen dat vanavond nog eens 13 boten aankomen.

Op Samos is het niet beter: meer dan 4000 vluchtelingen zitten vast op een plek waar capaciteit is voor 650 mensen.

De laatste maand is de druk op de Griekse opvangcentra enorm toegenomen, terwijl de doorstroom uiterst traag verloopt:

Foto: © Sargasso logo Goed volk

Goed volk | Kleften, poëtische bandieten

COLUMN - Ik heb bijna al het werk van schrijver en avonturier A. den Doolaard in de kast staan, maar voor zover ik heb kunnen nagaan heeft hij nooit over de Kleften in het noorden van Griekenland geschreven, hoewel hij deze lieden volgens mij toch bijzonder interessant en sympathiek zou hebben gevonden. Maar Den Doolaard was meer gecharmeerd van de Griekse eilanden en schreef voorts over de enigszins vergelijkbare Bulgaarse Komitadji in Macedonië en de moordenaars die in het vooroorlogse Joegoslavië als gevolg van bloedwraak de bergen invluchtten: zie het overbekende De herberg met het hoefijzer.

De Kleften (ook gespeld: Klephten, vertaling van het Griekse Kléftes, enkelvoud Kléftis, van het werkwoord kléptein (stelen), waren in eerste instantie Grieken die in de vijftiende tot en met de negentiende eeuw op de vlucht voor het gezag van die tijd, de Ottomaanse bezetter, de bergen in vluchtten. Deze vluchtelingen hadden meestal iets op hun kerfstok, dat niet zelden met bloedwraak of schulden te maken had, maar waren ook niet bepaald vriendjes van de Turken. Ze klitten samen tot een aparte bevolkingsgroep met een eigen cultuur op het gebied liederen/poëzie, muziek, dans en zelfs eten. De meeste Griekse restaurants in Nederland serveren een schotel die kleftiko wordt genoemd: ‘in de stijl van de Kleften’.

Foto: Bryan Burke (cc)

Cyprus, het gas en de geopolitiek

ELDERS - De EU treft sancties tegen Turkije vanwege gasboringen bij Cyprus.

Ondanks waarschuwingen van de EU gaat Turkije door met gasboringen in een deel van de Middellandse Zee dat de EU-lidstaat Cyprus claimt. Turkije, dat sinds 1974 het noordelijk deel van het eiland bezet houdt, meent dat het Turkse noorden recht heeft op een evenredig deel van de gasopbrengsten. De zelfverklaarde Turkse republiek Noord-Cyprus wordt alleen door Turkije erkend. De EU staat op het standpunt dat het gehele eiland valt onder de Europese lidstaat Cyprus. Daarom beschouwt Brussel de Turkse gasboringen als een vijandige daad.

De ontdekking van de gasvoorraden in het oostelijk deel van de Middellandse zee heeft de spanningen rond Cyprus opnieuw hoog doen oplopen. ExxonMobil en Qatar Petroleum vonden eerder dit jaar een groot gasveld in de Cypriotische wateren. In aansluiting op gasvelden die door Israël en Egypte worden geëxploiteerd ligt hier een kans om los te komen van het Russische gas. Samenwerking van Israël, Cyprus en Griekenland zou volgens de Amerikanen tevens de mogelijkheid bieden de Russische aanwezigheid in dit deel van de Middellandse Zee terug te dringen. De drie landen hebben inmiddels afspraken gemaakt op het gebied van cybersecurity en gezamenlijke militaire oefeningen. Er zijn ook plannen voor pijpleidingen naar Europa via Kreta. Dit alles gaat niet alleen ten koste van Rusland, maar ook van Turkije dat in eigen wateren geen gas heeft maar wel kan profiteren van leidingen uit Rusland.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende