Geen subsidie, ook geen gezeik

Minister Cramer overweegt de subsidie voor Milieudefensie stop te zetten. Bij Milieudefensie zouden ze daar heel blij mee moeten zijn. Wil je actievoeren voor een beter milieu, dan moet je niet gebonden zijn aan steun van dezelfde overheid die je probeert te beïnvloeden. Je kan veel zeggen over Greenpeace, maar wat dat betreft doen ze het helemaal goed: geen subsidies, geen giften van bedrijven. De overheid heeft genoeg aan zijn onderzoeksinstituten voor het milieu, zoals bijvoorbeeld het RIVM, en kan ook nog altijd een beroep doen op de universiteiten. Wat dan weer niet zegt dat het gehuil uit het (alleen dankzij de milieuorganisaties nog overeind staande) rechtse wolvenbos terecht is. Winkelketens worden "kapot gemaakt" omdat milieu- en mensenrechtenorganisaties onderzoeken publiceren over 'fout hout' en 'foute kleren'. Soms winnen ze zelfs een zaak bij de linkse hippieclub Raad van State! Mevrouw Helma Neppérus van de VVD krijgt er zelfs het rambam van dat Milieudefensie langs de deuren gaat om de aanleg de Tweede Maasvlakte te verhinderen. De horror! Wat is er toch gebeurd met die stoere vrijeondernemersgeest?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Vissers boos over beschermen natuur

De Groninger gedeputeerde Douwe Hollenga (CDA) vindt dat Greenpeace onmiddelijk moet stoppen met het activistisch dumpen van granieten blokken op de bodem van de Noordzee. Tevens dienen de rotsblokken die ten noordoosten van Groningen bij het Duitse eiland Sylt van actieschepen zijn geworpen weer worden verwijderd, aldus de CDA-er namens het Bestuurlijk Platform Visserij in een open brief aan Greenpeace (DvhN).

Greenpeace gooit deze rotsblokken in zee om het vissen met destructieve sleepnetten te verhinderen. Destructief? Oordeel zelf. Volgens Greenpeace moet het Sylt Buiten Rif ten noordoosten van Groningen vanwege haar grote biodiversiteit een beschermde status krijgen. De milieuorganisatie roept op tot het aanleggen van zeereservaten, net als het Wereldnatuurfonds dat een rapport [.pdf] uitbracht over noodzakelijke beschermde gebieden in de Noordzee en het IUCN dat al langer pleit voor een mondiaal netwerk van marine protected areas. Ja zelfs de Europese Unie stelt in haar Habitatrichtlijn dat zeegebieden ten behoeve van de Ecologische Hoofdstructuur beschermd moeten worden. Alleen de vissers zelf denken daar (tot nu toe) anders over.

In zeereservaten kunnen vispopulaties zich herstellen en de overloop uit het reservaat kan duurzaam bevist worden. De aanleg van een mondiaal netwerk van zeereservaten kost tussen de 5 en 19 miljard dollar en schept ongeveer 1 miljoen nieuwe banen. Dat is een stuk meer dan er nu werkzaam zijn in de huidige overgesubsidieerde Westerse visserijsector, die zichzelf ten gronde richt met destructieve vismethoden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: De mini-kernreactor komt eraan

De woensdagmiddag is op Geencommentaar.nl Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

Het afgelegen stadje Galena in Alaska krijgt volgend jaar misschien een kleine kerncentrale. Het ding, gebouwd door Toshiba, meet 22 bij 16 bij 11 meter, stukken kleiner dan een gewone kerncentrale. Een schip levert het apparaat kant en klaar af, waarna het dertig jaar energie levert.

Natuurwetenschap en Techniek haalt het voorbeeld in de editie van deze maand aan als een voorbeeld van de opmars van kleine kerncentrales. Ford had in de jaren vijftig zelfs plannen voor een auto op atoomenergie, maar sindsdien is de trend naar steeds groter, behalve heel dure reactoren voor onderzeeërs.

Ontwerp van de Sstar (Wikimedia Common)

Naast de S4 van Toshiba liggen er meer compacte centrales op de tekentafel, zoals de Amerikaanse Sstar. Deze kweekreactor is drie meter in doorsnee en twintig meter hoog. Je graaft hem in en dan heb je drie decennia lang een onderhoudsloze 100 MW centrale (en na afloop daarvan een cilinder met radio-actief afval).

De miniaturisatie verloopt zo vlot dat ingenieurs al weer voorzichtig naar voertuigen beginnen te kijken. Het Nederlandse Romawa probeert momenteel een nucleaire kubus van tien meter te slijten voor de aandrijving van schepen. Het Amerikaanse Hyperion beweert een kerncentrale ter grootte van een badkuip te kunnen bouwen. Wel goed ingraven voor je hem in gebruik neemt, vanwege de straling.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Vorige