Closing Time | Nature’s Way

https://www.youtube.com/watch?v=YsTK2LHZKPQ Spirit is in de Closing Times al een keer eerder voorbij gekomen, dat betrof toen een jeugdherinnering, een mooie. Nu dus Spirit klimaat-gerelaleerd. Maar het kan verkeren, nu gaat het over de opwarming van de aarde en hoe we kunnen afspreken om die maar anderhalve graad te laten zijn, als het lukt, toen, Nature’s Way is uit 1978, was een temperatuurdaling (amerika) juist het schrikbeeld, we zouden doodvriezen. De zang en de gitaar zijn van Randy California. Zijn stiefvader, Ed Cassidy is op drums.   It's nature's way of telling you something's wrong It's nature's way of telling you in a song It's nature's way of receiving you It's nature's way of retrieving you It's nature's way of telling you Something's wrong It's nature's way of telling you, soon we'll freeze It's nature's way of telling you, dying trees It's nature's way of receiving you It's nature's way of retrieving you It's nature's way of telling you Something's wrong It's nature's way, it's nature's way It's nature's way, it's nature's way

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Closing Time | The Wind Cries Mary

, door

 Vandaag, 27 november 2022, zou Johnny Allen Hendrix 80 jaar zijn geworden – als hij niet was overleden op 18 september 1970.

En als je bedenkt dat Hendrix een generatiegenoot was van, bijvoorbeeld,  Bob Dylan en Mick Jagger, dan vraag je je toch af welke platen hij nog had kunnen maken, en hoe zijn carrière zou zijn verlopen.

Wat een geluid was dat ook: die gitaar, die drums, die bas en die zang. Zouden die 10 (11?) jongeren op de grond, daar in die studio in Stockholm, hebben beseft waar ze naar aan het kijken waren?

Closing Time | This Room (Acoustic)

, door

De muziek is, net als de Horeca, een vangnet, een vluchthaven waar veel mensen uiteindelijk terecht komen. Geen diploma, school niet afgemaakt,  te eigenwijs om voor een baas te werken, rugzakje – enfin, u krijgt het plaatje. Ik ook, want ik weet waar ik over schrijf, want ik beschrijf nu net mezelf. Ja hoor, dat ben ik, daar herken ik mezelf wel in. Even zwaaien (en duim opsteken).

Ik ben ooit een opleiding tot B- Verpleegkundige (dat is psychiatrie) begonnen, en die heb ik niet afgemaakt. Drop Out. En destijds kon je zonder diploma nog her en der wel werken in de zorgsector, maar dat is nu ook wel wat minder. Vandaar dat ik nu in de horeca werk. Maar hoe kom ik op dit onderwerp? O ja, daar kom ik misschien wel vaker mensen (‘gasten’ noemen we ze) tegen die knettergek zijn, dan in het ziekenhuis.

Closing Time | Cabin Fever

, door

Als je dit hoort, dan zou je kunnen denken, leuk, zeker een nieuwe van Calexico. Want alle vertrouwde elementen zitten erin. Muziek alsof het de soundtrack van een spaghetti western is, surfgitaar, beetje gypsie, huppelende bas, roffelende drums en vooral sfeer veel sfeer, sixties zo te horen. En alles instrumentaal, zonder afleidende woorden.

Maar deze muziek komt niet uit Amerika, maar uit Brabant, en de gitarist heet B. J. Baartmans. De BJ Baartmans? Zeker, de BJ Baartmans. Die van o.a. The Space Age Travellers?

Closing Time | Just Like Honey

, door

In het Overijsselse stadje D. waar ik midden jaren tachtig woonde, was op een van de blinde muren met rood, groot de graffiti-tekst aangebracht: Just like pindakaas.

De niet op de hoogte zijnde passerende burger (‘do you, mister Jones’) begreep die regel waarschijnlijk niet. De in het zwart geklede jongere, met getoupeerde haardos, wist wel bij welke klepel de mosterd – The Jesus And Mary Chain natuurlijk, met Just Like Honey.

Closing Time | Waiting On An Angel

, door

Tsja, Ben Harper. Er was een periode dat ik de plaat Welcome To The Cruel World,  redelijk grijs heb gedraaid (en dat kun je inmiddels aan Ben zien), en op die plaat had ik dan mijn favorieten: Waiting On An Angel, bijvoorbeeld. Omdat het zo simpel was, paar akkoorden, ingetogen gebracht, treffende tekst over de angst voor het einde, de dood en het dan niet alleen willen zijn – voilà, en een sentimentele luisteraar doet de rest verder wel.

Closing Time | Beautiful Day

, door

M. zei: . ‘Je kunt dit liedje zeker niet bewaren tot de Closing Time van Hemelvaart zeker?’ En ik van hoezo? Zij weer: ’Omdat de tekst volledig is: what a beautiful day to go to heaven.’

Het liedje is niet van Tim Knol, het is een cover. Het origineel is van Bob Neuwirth, uit 1996. Maar, de versie van Tim is echt mooier. (Sorry Bob).

Tim Knol heeft verleden jaar een plaat gemaakt: The lost and found tapes compilation album. Een plaat met daarop liedjes die hem gevormd hebben, liedjes die hem boeien, liedjes die wezenlijk zijn, liedjes die hem na aan het hart liggen, songs die geschiedenis zijn. Amerikaanse liedjes. En al deze liedjes, vijftien stuks, heeft Tim Knol zich eigen gemaakt. En alleen met een akoestische gitaar nagespeeld. Verder niets. Gitaar en de stem van Tim Knol.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Volgende