Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Quo vaditis populares?
OPINIE - Een (verlate) analyse van de verkiezingsuitslag en een pleidooi voor een nieuwe linkse boodschap.
Goede literatuur zegt soms meer in een paar regels (en doet dat beeldender) dan paginalange analyses ooit zouden kunnen. Zo ook de volgende passage uit George Orwells Coming Up for Air (p. 13 van de recente Penguineditie), waar de protagonist George Bowling, een vijfenveertigjarige verkoper van verzekeringen in bezit van vrouw, kinderen, kunstgebit en een huis op afbetaling, het volgende opmerkt:
Merely because of the illusion that we own our houses and have what’s called ‘a stake in the country’, we poor saps […] are turned into [the property developer’s] devoted slaves for ever. We’re all respectable householders – that’s to say Tories, yes-men and bumsuckers. Daren’t kill the goose that lays the gilded eggs! And the fact that actually we aren’t householders, that we’re all in the middle of paying for our houses and eaten up with the ghastly fear that something might happen before we made the last payment, merely increases the effect. We’re all bought, and what’s more we’re bought with our own money. Every one of those poor downtrodden bastards, sweating his guts out to pay twice the proper price for a brick dolls’ house that’s called Belle Vue because there’s no view and the bell doesn’t ring – every one of those poor suckers would die on the field of battle to save his country from Bolshevism.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
‘The Genius of George Orwell’
RECENSIE - Jeremy Paxman publiceerde afgelopen 21 januari (Orwells sterfdag in 1950) een uitmuntende lofzang op George Orwells non-fictiewerk. In de lead en een notendop:
If you want to learn how to write non-fiction, Orwell is your man. He may be known worldwide for his last two novels, Animal Farm and Nineteen Eighty-Four. But, for me, his best work is his essays.
Heel erg amen.
Het grootste gedeelte van Orwells werk (ook non-fictie) is trouwens, naast in de bekende winkels, ook (o.a.) hier, hier, hier en hier beschikbaar gemaakt. (Lees dat. Allemaal!)
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Tor is Peace, PRISM is Slavery, Internet is Strength
Via:
]
‘De afschaffing van werk’
LONGREAD/ESSAY
A slave, Marcus Cato said, should be working when he is not sleeping. It does not matter whether his work is needed or not, he must work, because work in itself is good — for slaves, at least. This sentiment still survives, and it has piled up mountains of useless drudgery.
— wéér die George Orwell
Geloof het of niet, maar sommige mensen denken nog steeds dat het slecht voor onze welvaart zou zijn als we minder gaan werken. In de discussie over het basisinkomen hoor je mensen bijvoorbeeld wel eens de zorg uiten over de mogelijkheid dat, als mensen voor hun bestaan niet meer afhankelijk zijn van een baan, ze dan minder of helemaal niet meer gaan werken … dat daardoor de productie niet op het huidige niveau blijft, en dat dáárdoor ons welvaartsniveau zal kelderen.
Orwells recensie van Churchills memoires
Vandaag is het precies vijftig jaar geleden dat Winston Churchill in 1965 overleed.
Bijna zestien jaar daarvoor, in mei 1949, verscheen een recensie van (het tweede deel van) Churchills memoires over de Tweede Wereldoorlog, Their Finest Hour. De auteur was een inmiddels bedlegerige George Orwell, en deze bespreking van Churchills memoires zou het laatste stuk van zijn hand blijken dat ooit gepubliceerd werd. Dit is dus, in zekere zin, de laatste alinea van Orwells carrière:
Blast from the past: George Orwell over Mein Kampf van Hitler, maart 1940
Blast from the past: George Orwell over Mein Kampf van Hitler, maart 1940.
HT L.
George Orwell en de Like-button
Photo Credits: Flickr CC Chaotic Good01, via OWNI.eu
1984 anybody?
Oh, en wij hebben dit. Dan slaat het toch weer door aan de andere kant.
Gelukkig zit Big Brother straks gewoon ordinair zonder stroom.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.