Populist Chavez maakt strobrandje
Wat zouden de media zonder rücksichtlose populisten moeten? Een populist is immers altijd goed voor wat opschudding, een strobrandje waar redacties weer op kunnen draaien. Nederland heeft haar eigen perpetuum populism in de vorm van Geert Wilders die afgelopen weekeinde weer eens een ultieme Calimero deed. Zuid-Amerika heeft Hugo Chavez met zijn wekelijkse tv-programma Aló Presidente op zondag. Gisteren zei Chavez in Aló Presidente dat het Venezolaanse leger zich klaar moet maken voor oorlog. Een oorlog tegen buurland Colombia wel te verstaan. Omdat Colombia onlangs een afspraak maakte met de VS over stationering van militair personeel op Colombiaanse bases t.b.v. de bestrijding van de drugshandel. Nu stapt Colombia terecht naar VN Veiligheidsraad om zich te beklagen (NRC) over de oorlogsretoriek van deze populist. Alle opwinding om Chavez zijn recente uitlatingen is een kopie van anderhalf jaar geleden toen hij (ook op zondag) tanks naar de Colombiaanse grens stuurde, daarna gebeurde er niks. Ook deze strobrand zal wel weer snel over zijn. Maar het blijft opvallend dat Chavez altijd heftig reageert als er iets ondernomen wordt richting de drugsdealende terreurbeweging FARC waarvan men vermoed dat hij er banden mee onderhoud. Diezelfde heftigheid vertoont onze eigen populist ook altijd als hij in verband gebracht wordt met extreem-rechts en staatsgevaarlijkheid. Je zou bijna zeggen: waar rook is is vuur? Ook al is het maar een strobrandje?