Ganzen dupe van ganzenakkoord

Sharon Dijksma, staatssecretaris van Economische Zaken gaat ook over de ganzen. Of eigenlijk toch niet. Het probleem is namelijk dat er veel te veel ganzen in Nederland zijn. Die vreten al het gras van onze cultuurerfgoedkoeien op en dat kan natuurlijk niet. Dus hebben de provincies en natuur- en landbouworganisaties na jaren polderen afspraken gemaakt over het beheer van die dieren in ons land. Beheer is in dit verband een ander woord voor het afschieten en vergassen van al die boventallige vogels. Maar op het laatste moment ging dat ganzenakkoord niet door. Waarom het moest mislukken is niet echt duidelijk, maar volgens insiders heeft het te maken met jagen op zondagochtend. In ieder geval wil Sharon er niets mee te maken hebben. Zij legt de verantwoording bij de partijen die het akkoord hebben laten mislukken. Heel verstandig van Sharon want met ganzen maak je echt geen carrière in Den Haag. En in Brussel al helemaal niet. De andere EU-landen lachen zich scheef over het ganzenakkoord. Daar worden ganzen al eeuwen gewoon geschoten om smakelijk op te eten.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.