In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Closing Time | Busy Street Ronald Snijders
Omdat we er meer en meer naar verlangen: de Ronald Snijders Band met ‘Busy Street’.
De dwarsfluitist Ronald Snijders, richtte al halverwege de zeventiger jaren zijn band op. Altijd klinkt in zijn muziek de kawina of kaseko muziek uit Suriname door.
Het nummer ‘Busy Street’ verscheen in 2016 op het album The Nelson & Djosa Sessions. Het producersduo Nelson & Djosa, hebben oud werk van Snijders uit de jaren ‘70 opgefrist. Voor het album werkte Ronald Snijders samen met muzikanten uit ale windstreken.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Closing Time | Tamatant Tilay-Exodus
We blijven nog even bij het Imagine-project van Herbie Hancock, die samenspeelt met de Somalische dichter, rapper en songwriter K’naan, de roemruchte Latin-rockband Los Lobos en de Malinese Touaregband Tinariwen. Eerst de studioversie:
En een live versie. Cover van een cover gecoverd in de bezetting die we hier ook al zagen.
Een wat vreemd keuze voor dit project, want Tamatan Tilay is oorspronkelijk een strijdlied, dat opriep letterlijk bloed te vergieten om bevrijd te worden van onderdrukking. Dat zulks tot menig Exodus leidt spreekt vanzelf….
Closing Time | Imagine The Times, They Are A’ Changin’
Stel je toch eens voor dat er écht iets zou veranderen….
Meer na lees verder…
U hoorde een bijzondere cover van Bob Dylans The Times, They Are A’ Changin’, uitgevoerd door jazzpianist Herbie Hancock, de Ierse folkgroep The Chieftains, de Malinese kora-speler Toumani Diabete en de Ierse songer/songwriter Lisa Hannigan.
Deze uitvoering is onderdeel van het Imagine-project van Herbie Hancock. Anders gezegd: het geloof-hoop-en-liefde project: Hancock gelooft dat een betere wereld mogelijk is, hij hoopt dat het er ook van komt en met veel liefde komen we er wel.
Closing Time | Nam Myoho Renge Kyo
Wat deze jazzfunk met een Boeddhistische chant heeft te maken vertellen we u onder dit filmpje, waarin Tal Wilkenfeld, een van ’s werelds beste bassisten, een hoofdrol speelt.
Mike Clark, de drummer verantwoordelijk voor de oorspronkelijke groove van dit nummer vertelt in dit filmpje meer over hoe dat in elkaar steekt. En op de website van Herbie Hancock legt hij in dit stuk uit waarom ‘Nam Myoho Renge Kyo’ uiteindleijk ‘Actual Proof’ is gaan heten:
Closing Time | John Kameel Farah
Het klinkt misschien of er een kleine band aan het werk is, maar John Kameel Farah doet het (ook) alleen. Het nummer ‘Uprising’ staat op het album Unfolding en is een ietwat duizelingwekkende mix van piano en breakbeats met elektronische en oosterse invloeden.
Closing Time | Material
Material is de band van bassist/producer Bill Laswell. Als solo-artiest heeft deze man een kleine honderd albums op z’n naam staan, en het aantal albums waarop hij meewerkt en een aardige vinger in de pap heeft moeten inmiddels al in de honderden lopen.
Material zelf bestaat sinds eind jaren 70, en omdat Laswell zelf zo’n druk baasjes is verschijnen de platen van Material op onregelmatige tijden en met grote tussenpozen. De muziek is een mix tussen jazz, funk, wereldmuziek, hiphop en nog wat meer genres, maar altijd is Laswells eigen bas er duidelijk in te herkennen.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.