Wanhoop zonder papieren

Dit is een gastbijdrage van Philip Ebels: hij is journalist in Brussel en schrijft over Europese zaken, Belgische zaken, duurzaamheid en MVO. In Brussel zijn bijna 1000 mensen zonder papieren in hongerstaking. Velen zien dat als de enige weg naar duidelijkheid. Want door ruziënde ministers is er van beleid al lang geen sprake. Niemand lijkt oog te hebben voor het kluitje donkere mannen aan de voet van de Begijnhofkerk in Brussel. Het is een zonnige zaterdagmiddag en dus druk in de stad. Op een steenworp afstand, op het populaire Sint-Kathalijneplein in de Vlaamse buurt, is de biologische markt in volle gang en bij de visboer op de hoek nuttigt men witte wijn en garnalenkroketjes. Maar hier is het uitgestorven. Althans, bijna. Een handjevol toeristen is komen kijken naar de 17e eeuwse voorgevel, die wordt beschouwd als een van de mooiste van België. Er hangen spandoeken aan met teksten in het Frans. Als ik dichterbij kom kan ik het lezen. "Travailleurs sans papiers en grève de la faim. Jour 52." Bij binnenkomst slaat een muffe stank me om de oren. Tientallen mensen liggen zij aan zij onder de dekens. Sommigen slenteren wat rond. Anderen zitten rechtop, drinken suikerwater en babbelen wat. Onder het majesteuze barokinterieur wordt een halfnaakte, magere man lichamelijk onderzocht. Niemand ontmoet mijn blik. Foto: Philip Ebels Dan word ik aangesproken door Fofana. Hij is één van de zelfaangewezen woordvoerders van de ongeveer 250 ‘mensen zonder papieren’ die sinds 20 januari de kerk bezetten. Sinds 2 april zijn ze in hongerstaking. Hijzelf komt uit de Ivoorkust en is al vier jaar in België. Ook hij heeft al 52 dagen niet gegeten. Zijn volledige naam durft hij niet te geven. Hij spreekt zachtjes maar getergd.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Fotos des Tages – Adolf Privé

ahaerlebnisOf het iets te maken heeft met de uitslag van de Europese verkiezingen is nog niet duidelijk? Maar er zijn zojuist nog niet eerder gepubliceerde kleurenfoto’s van Adolf Hitler opgedoken. Hier naast ziet u een uitsnede van de omstreden Duitse politicus die een bezoek brengt aan de Berlijnse autoRAI 1939. Sommige deskundigen noemen Adolf Hiter ook wel de onofficiële grondlegger van de Europese Unie, anderen zien hem liever als een opzichzelf staande historische anomaliteit die nergens mee te vergelijken valt. Wat denkt u? Für den totalen AH-Erlebnis clicken Sie hier bitte.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Fotos des Tages | Godwin(gs)

godwings
National Geographic draafde een beetje door met het afbouwen van de nooit voltooide ‘nazi-straaljager’. In de laatste maanden van de Tweede Wereldoorlog werkten duitse ingenieurs aan de ontwikkeling van een straaljager die wellicht het verloop van de oorlog had kunnen beïnvloeden? Een reconstructie van de plannen is dan best interessant, maar waren die vlaggen nou echt nodig? Een preview: Hitler’s Stealth Fighter.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende