Internet helpt kenniscumulatie niet
Electriciteit neemt altijd de weg van de minste weerstand.
“En waarom neemt electriciteit dan nimmer de verkeerde weg?”, zou u mij op Klokhuiselijke toon kunnen vragen.
“Omdat dat gewoon zo is, en nu stil zijn en dooreten”, zou ik riposteren, tenminste als u een van mijn kinderen was die, blijkens het stellen van zo’n vraag juist als ik net mijn welverdiende biefstuk aansnijd, door een toevallige speling van het lot niets van mijn genetische aanleg tot tact, mensenkennis en zelfredzaamheid zou bezitten. Onder het eten neem ik liever een slok wijn dan dat ik vragen beantwoord die zijn gesteld vanuit de presumptie dat in electronengedrag menselijke eigenschappen kunnen worden gelezen. Want hoe anders dan electriciteit is de menselijke aard. Door talloze verkeerde wegen te hebben ingeslagen, zijn er evenzovele juiste afslagen gevonden die de menselijke kennis voedden. Trial and error. Of voor het spoorwegpersoneel onder u: Trail and error.
Hooguit kan men stellen dat met al die opgedane kennis, de mens ook natuurlijkerwijs genegen is de weg van de minste weerstand te kiezen. Of, aangezien de menselijke aard complexer is dan het basale voortbeweegstreven van electriciteit, is het misschien juister om te stellen dat de mens de voor hem beste weg uitkiest. Wat onontbeerlijk was in deze jarenlange kenniscumulatie van mensen, is de mogelijkheid om op velerlei manieren informatie over te dragen. De komst van het internet was in dat opzicht zo veelbelovend. Met een beetje fancy electriciteitsaansluiting, ook wel coax-kabel of telefoondraad geheten, is een wereldwijd informatiereservoir beschikbaar.
Johnny Cash bezong het leven dat omlijst wordt met rafelige randen als geen ander; met zijn donkere stem verhaalde hij over de demonen die hem op de hielen zaten of over het onheil dat voor hem in het verschiet lag. Nummers als Number 13 en Ring of Fire behoren tot het collectieve muzikale geheugen van de mensheid en zorgden voor veel vertroosting bij menigeen. Het leven van de in 2003 gestorven countryzanger wordt verfilmd in Walk the Line van regisseur James Mangold die eerder Heavy en Copland op zijn naam schreef. De film is gebaseerd op de autobiografische roman The Man in Black die eerder van de hand van de zanger verscheen. De film gaat vanaf 2 februari in Nederland in première.
De uitslag van de Sargasso verkiezing van de beste videoclip is binnen!
Met dit pleidooi voor genade probeert de jonge rechtsgeleerde om Shylock, de Joodse woekeraar uit Shakespeare’s The Merchant of Venice, af te laten zien van zijn claim. De koopman Antonio heeft 3000 dukaten geleend en een contract getekend waarin staat dat als hij de lening niet op tijd aflost, Shylock een pond vlees naar keuze uit zijn lichaam mag snijden. Zijn hart. Toen Antonio de lening afsloot was hij ervan overtuigd deze terug te kunnen betalen, maar het lot vernietigt al zijn investeringen. Shylock heeft zo’n afkeer van Antonio, die hem eerder op zijn kaftan spuugde en hem voor ongelovige uitmaakte, dat hij zelfs niet voor een veelvoud van de 3000 dukaten van zijn wraak wil afzien.
Grote kans dat de schappen in uw DVD-o-theek zijn volgeplemt met exemplaren van ‘The War of the Worlds’. Deze blockbuster van Steven Spielberg met Tom Cruise in de hoofdrol, is ook een echte filmfilm. Spannend vanaf het begin tot het einde met majestueuze special effects. Het is dat ik vanwege het luxe bioscoopaanbod in het Amsterdamse stadje A. amper Pathe-bioscopen bezoek, maar was ik woonachtig in Almere oid geweest dan had ik deze film waarschijnlijk al meteen in de bioscoop gezien.
De dialoogjes zijn trouwens prima in orde, bijvoorbeeld als de zoon na het zien van ruimtevoertuigen vraagt of de terroristen hebben toegeslagen, waarop Cruise antwoordt dat ze van elders komen, de zoon: “You mean, like from Europe?”. En ook het dochtertje is niet