Op Sargasso bieden we ruimte aan gastbijdragen. Dit maal een bijdrage van Judith Sargentini. Judith Sargentini is lid van het Europees Parlement voor GroenLinks. Afgelopen maandag is het SWIFT-akkoord tussen de Europese Unie en de Verenigde Staten in werking getreden. Daarin staat dat de VS de banktransacties van alle Europeanen mag inzien. Het doel: terrorismebestrijding. Nu is natuurlijk niemand tegen terrorismebestrijding. Sterker nog door de internationale geldstromen in de gaten te houden zijn we inderdaad beter in staat om internationale terroristen in de gaten te houden. (En hoeven we niet allemaal in onze onderbroek in het vliegtuig te stappen.) Pas volgende week stemt het Europees Parlement erover. Goede kans dat het akkoord over de doorgifte van bankgegevens dan weer moet worden opgezegd. De bizarre gang van zaken bewijst dat de Europese justitieministers de democratische regels van het Verdrag van Lissabon nog niet tussen de oren hebben zitten. Waar ik echter heel teleurgesteld in ben, is de manier waarop de Europese ministers van Justitie – inclusief onze eigen Ernst Hirsch Ballin - de sluizen wagenwijd openzetten voor de Amerikanen. Zonder enig besef voor (1) de privacy van Europese burgers en (2) de democratische omgangsvormen in de Europese Unie.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Op Europees niveau wil men dit:
“Applying the principle that no restriction may be imposed on the fundamental rights and freedoms of end-users, without a prior ruling by the judicial authorities, notably in accordance with Article 11 of the Charter of Fundamental Rights of the European Union on freedom of expression and information, save when public security is threatened in which case the ruling may be subsequent.”
vervangen door dit:
“Any measures liable to restrict those fundamental rights or freedoms may only be taken in exceptional circumstances and imposed if they are appropriate, proportionate and necessary within a democratic society, and shall be subject to adequate procedural safeguards in conformity with the European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms and with general principles of Community law, including effective judicial protection and due process. In particular, any measures may only be adopted as a result of a prior, fair and impartial procedure ensuring inter alia that the principle of presumption of innocence and the right to be heard of the person or persons concerned be fully respected. Furthermore, the right to an effective and timely judicial review shall be guaranteed.”
Of in gewoon Nederlands, het is onder het nieuwe voorstel tot regelgeving toegestaan om mensen van internet af te sluiten na bepaalde (commerciële) overtredingen, zonder dat een rechter hierover vooraf een oordeel uitspreekt.
Waar gaat dit over? In Europa wil men de telekomwet aanpassen. Daarin moeten maatregelen komen te staan om misbruik, lees illegaal kopiëren muziek en video’s, van internet tegen te gaan. Onder druk van de industrie met het verouderde businessmodel (muziek en film) wil men de mogelijkheid hebben om gebruikers van het internet af te sluiten wanneer ze herhaaldelijk gewaarschuwd zijn voor hun illegale praktijk. En dit moet gebeuren zonder dat een rechter zich hiermee hoeft te bemoeien.
Vergelijk het met iemand die na drie waarschuwingen voor winkeldiefstal door de middenstand de toegang tot alle winkels in de wereld wordt ontzegt. Let op, hier staat niet bij dat de winkeldiefstal ook door een rechter aangetoond moet zijn. Het zijn de winkeliers die dat bepalen.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.