Rol van Europa in onderwijs

De Europese Commissie laat zeer regelmatig onderzoek doen naar de opinie van Europeanen. De zogenaamde Eurobarometer survey laat zien dat het vertrouwen in Europese instituties daalt. Ik zocht in de enquête naar het onderwerp onderwijs. Onderwijs is een bevoegdheid van de lidstaten, en formeel heeft Brussel er dus niets over te zeggen. Maar toch is er een Europees “Ministerie van Onderwijs en Cultuur”. En ironisch genoeg is een van de meest bekende Europese projecten het Erasmus programma voor uitwisseling van studenten. Erasmus is zo’n bekende merknaam geworden, dat ze de naam nu voor alle Europese onderwijsprogramma’s hebben ingevoerd (Erasmus+). Eén op de vier hoger opgeleiden in Europa kent iemand die op uitwisseling is geweest met Erasmus.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Lisbon Council (cc)

Neelie’s gifpil

ANALYSE - Neelie Kroes, Neerlands krachtigste politica in de recente geschiedenis, is aan haar laatste termijn als Eurocommissaris bezig. Voor wie na 1970 is geboren is Neelie Kroes al een leven lang een machtsfactor. Ook lange politieke carriéres lopen uiteindelijk af en de kans dat zij een derde termijn als Eurocommissaris gaat krijgen is klein.

Haar tweede termijn had ze al vooral te danken aan het feit dat de Vlaamse liberaal Guy Verhofstadt de christen-democraat Jan-Peter Balkenende politiek voor schut wilde zetten. Wat tot de historisch unieke situatie leidde dat een Europese lidstaat niet de door haarzelf gekandideerde voordracht in de Europese Commissie benoemd kreeg, maar een andere, dankzij een meesterlijk georkestreerde campagne van de Europese liberale partijen. Het gezichtsverlies voor Balkenende was enorm, maar dit legde ook een forse politieke hypotheek op Kroes haar vermogen om daadwerkelijk iets te betekenen gedurende haar tweede termijn.

Microsoft

Die tweede termijn staat in schril contrast tot haar roemruchte termijn daarvoor, toen zij het als houdster van het mededingingsdossier aandurfde om Microsoft een recordboete op te leggen van € 899 miljoen, later door het Europese Hof van Justitie gematigd tot € 860 miljoen. Het kwam haar op de bijnaam ‘Nikkelen Neelie’ te staan. Nu is de post mededinging in de Europese Commissie een zware post, maar wel één van de oudste en in die zin een veilig territorium. Haar huidige post, de Digitale Agenda is gloednieuw en het is niet verbazingwekkend dat het niet vanzelfsprekend is dat zij de budgetten krijgt waar ze om heeft gevraagd. Dat krijgt geen enkele Eurocommissaris, laat staan één met een nieuwe portefeuille. Dat nog los van het fenomeen dat er niet zelden overvraagd wordt om wisselgeld over te houden tijdens de uiteindelijke budgetrondes. In het geval van Kroes’ Digitale Agenda is er echter geen sprake dat er slechts wisselgeld is weggegeven: zij vroeg om € 9.2 miljard om alle Europeanen aan breedbandinternet te helpen en kreeg uiteindelijk een miljard. Dat is slechts 10% van wat zij nodig dacht te hebben.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Burgerparticipatie: de EU auteursrechtenconsultatie

Tussen al het (slechte) nieuws zouden we het haast nog vergeten, maar het auteursrecht en het internet blijft een moeizame combinatie. De Europese Commissie heeft een consultatie gelanceerd met vragen hoe een eventuele auteursrechtenhervorming dit op zou kunnen lossen. Het goede nieuws is dat de Directoraten Generaal (DG) Interne Markt van de Commissie er deze keer niet voor heeft gekozen om een maximaal aantal misleidende vragen te stellen, zoals ze vorig jaar deden met een consultatie over de noodzaak om bedrijfsgeheimen te beschermen. Het minder goede nieuws is dat de termijn voor de consultatie dusdanig kort is dat het vermoeden gerechtvaardigd is dat het vooral niet de bedoeling is dat anderen dan het bekende lobbycircuit antwoorden in zullen zenden.

De consultatie sluit op 5 februari aanstaande, terwijl die pas op 5 december jl. geopend is. Ter vergelijking, een beetje consultatie heeft een doorlooptijd van drie maanden of meer, ook als het over niche-onderwerpen gaat. Voor een onderwerp als dit, dat álle burgers en bedrijven van Europa aangaat, is twee maanden, zeker over de decembermaand heen, wel erg kort. Maar geen nood, datzelfde internet wat iedere keer weer akelige verrassingen van liefhebbers van het auteursrecht in petto heeft, komt diezelfde burger die toch mee wil doen zonder een lobbykantoor in het Brusselse in te kunnen huren te hulp.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Nederland fraudeerde met Europese subsidies. Kosten: 1,7 miljard

Tot begin deze eeuw was Nederland geen netto-betaler aan Europa, maar netto-ontvanger. En dat wilden we graag zo houden. De oplossing was snel gevonden: een beroep op het Europees Sociaal Fonds (ESF) voor de ontwikkeling van economisch achterlopende regio’s.

Voormalig NRC-journalist Roel Janssen memoreert hoe destijds vanuit de kringen van Ad Melkert zware druk op de pers werd uitgeoefend om te voorkomen dat diens rol in het falende toezicht op de besteding van gelden van het ESF openbaar zou worden.

Foto: President of the European Council (cc)

Ach, Europa

ANALYSE - ‘Je kunt geen gemeenschappelijke munt hebben zonder gemeenschappelijk beleid,’ zegt de voorzitter van de Europese raad, Herman van Rompuy, onlangs in Trouw. Dat haal je de koekoek, zou je zeggen: het was immers de bedoeling dat economische integratie zou leiden tot gemeenschappelijk beleid.

Voor de jongere lezertjes: tijdens de Tweede Wereldoorlog werd duidelijk – en dit kunnen jullie nalezen in de redactionele commentaren van bijvoorbeeld de verzetskrant Het Parool – dat de toekomst behoorde aan de Sovjet-Unie en de Verenigde Staten, dat de Europese mogendheden hun koloniale rijken zouden kwijtraken en dat ze hun welvaart alleen zouden kunnen wederopbouwen door een grote interne markt te scheppen. Dat betekende onvermijdelijk dat Duitsland, als machtigste land van het continent, zou moeten worden ingekapseld in nieuwe bestuurlijke structuren.

Dat gebeurde ook. In 1952 werd de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS) opgericht, waaraan Duitsland en Frankrijk de voornaamste deelnemers waren. Italië en de Benelux brachten het totale aantal leden op zes: zes landen die welbewust hun ertsen en kolen supranationaal begonnen te besturen. De opzet was van meet af aan dat de samenwerking er enerzijds toe zou leiden dat voormalige vijanden elkaar weer zouden leren vertrouwen en anderzijds dat er een prikkel zou zijn tot verdere samenwerking.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Duopolie | Verspilde crisis?

COLUMN - ‘Never let a good crisis go to waste,’ is een beroemde uitspraak van Winston Churchill. De jaarwisseling biedt een mooie gelegenheid om te reflecteren over de staat van de eurocrisis. Wat is er het afgelopen jaar gebeurd en wat kunnen we verwachten in 2014?

Oppervlakkig gezien lijkt het in Europa de goede kant op te gaan. Vergeleken met het chaotische 2012 (met de Griekse schuldafschrijving, Spaanse bail-out en de ratificatie van het European Stability Mechanism) was 2013 een relatief rustig jaar. Dit kunnen we ook zien in een prachtig overzicht van de eurocrisis opgesteld door The Guardian. De enige echte financiële opschudding werd in het voorjaar veroorzaakt door de bailout van Cypriotische banken. De laatste maanden konden de eurolanden daarom zelfs in relatieve rust onderhandelen over de bankenunie.

Daarnaast lijkt het er op dat Europa in 2014 voorzichtig  betere financiële tijden tegemoet kan zien. Ierland en Spanje sluiten hun bail-out programma’s af, en de EU voorspelt een kleine maar positive economische groei in de meeste landen (inclusief Nederland). Hoewel economische voorspellingen van de EU notoir overoptimistisch zijn, wijzen meerdere indicatoren op een licht economisch herstel.

Hoewel dat natuurlijk goed nieuws is, betekent het helaas niet dat de structurele onbalans in de Europese economieën is opgelost. Bovendien kan een herstel leiden tot afstel van noodzakelijke hervormingen en tot hernieuwde onrust. De geschiedenis van de eurocrisis leert ons namelijk dat de noodzakelijke instituties, zoals het European Stability Mechanism en haar voorlopers EFSF en EFSM, pas tot stand komen onder zware druk van de financiële markten en na crisisoverleg tot in de vroege ochtend. Een betere economische situatie kan er toe leiden dat landen hardere onderhandelingsposities innemen en kan de afwikkeling van belangrijke openstaande problemen vertragen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Biblioteca Nacional de España (cc)

De foute casting van Europa als eliteproject

OPINIE - Europa is geen eliteproject, vindt Godelieve van Heteren.

Toen het Montesquieu Instituut me onlangs vroeg of ik iets wilde schrijven over de vraag of Europa een eliteproject is, heb ik sterk geaarzeld. Want eerlijk gezegd vind ik het een kansloze vraag.  Natuurlijk: ik snap wat er gewenst wordt. We zouden weer eens flink kunnen uithalen naar Brusselse technocraten die niet zouden snappen hoe de wereld draait. Of de kachel kunnen aanmaken met politici in Brussel die nog erger dan hun nationale soortgenoten slechts hun zakken zouden vullen.

Maar ik heb me jaren verzet tegen dat reductionistische ‘Europa als Project’-jargon. Wanneer is dat toch begonnen? Dat Europa-ontwikkelingen werden gereduceerd tot een ‘project’? Of erger nog: werden ‘gecast’ als iets van louter ‘elites’? We zijn ergens in de afgelopen jaren met elkaar over Europa gaan praten als in een holle buis: elkaar als kip-zonder-kop gaan napraten in een taal die geen recht doet aan wat Europa is en een enorme verschraling aanbrengt in de beschrijvingen van wat zich allemaal afspeelt in dit deel van de wereld. Die projecttaal doet meer kwaad dan goed. Ze reduceert Europa tot Brusselse instituties. Ze is weinig vitaal, brengt geen aansprekende verhalen voort, laat staan mobiliserende visies om er met elkaar iets van te maken.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende