De PvdA mag dan afgestraft zijn door de kiezers maar aan Jeroen Dijsselbloem kan dat niet liggen volgens Nederlandse journalisten. Zij hebben, volgens gastredacteur Merijn Oudenampsen, een opvallende neiging om dienstbaar te zijn aan de politieke status quo. Het was te verwachten. De Nederlandse journalistiek is de afgelopen dagen en bloc ter verdediging gekomen van Jeroen Dijsselbloem. Wat zo bizar is aan de berichtgeving over de rel, is dat er helemaal niets van de wereldwijde discussie over het Europese bezuinigingsbeleid bij de Nederlandse journalistiek lijkt te zijn doorgedrongen. Bijna de gehele vaderlandse pers schiet chauvinistisch in de verdediging van onze grote nationale trots die met zijn gewichtige internationale positie ons kikkerlandje eer aan doet. De ware betekenis van de rel ontgaat de Nederlandse journalistiek geheel. De Volkskrant schrijft vandaag: “Dijsselbloem dwong respect af met zijn bijdrage aan het bezweren van de Griekse crisis.”
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Dit weekend zal het er van moeten komen, een oplossing of niet voor de Griekse schulden problematiek.
Nadat het Griekse parlement afgelopen nacht instemde met een voorstel dat verregaande bezuinigingen omhelst en het voorstel is goed bevonden door de belangrijkste crediteuren zijn sinds deze middag in Brussel de Ministers van Financiën van de Eurogroep bijeen. Het zal er om gaan spannen omdat het wantrouwen zeer groot is.
De signalen uit de vergadering zijn somber. Duitsland dat mogelijk een voorstel heeft gedaan om Griekenland voor vijf jaar uit de Eurozone te zetten, de Finse delegatie die tegen een nieuwe overeenkomst is omdat de Finse PVV gedoogpartner anders het kabinet naar huis stuurt en de Italianen die uitvaren tegen de Duitsers dat het vernederen van Griekenland maar eens moet ophouden. Oh ja, en Berlijn dat zeer kwaad was op het Elysée “hoe ze het in hun hoofd hebben gehaald de Grieken te helpen bij het formuleren van de bezuinigingsvoorstellen”.
Zodat nu het woord aan de nationale parlementen is.
De kern:
De verkiezingsbelofte de verkoop van staatsbedrijven (ingezet door de vorige regering) terug te draaien, is verdwenen. Privatiseringen die nog op de rol staan, worden opnieuw bezien. Over het weer aannemen van ontslagen ambtenaren rept Varoufakis met geen woord en de beloofde verhoging van het minimumloon wordt gefaseerd ingevoerd, in overleg de geldschieters, en het mag de arbeidsmarkt niet verstoren.
Athene zegt verder de belasting- en BTW-fraude hard aan te pakken. Ze wil een ‘nieuwe cultuur’ creëren waarin belasting betalen een gewone zaak wordt, ook voor de rijken. De Griekse belastingdienst moet daartoe worden gereorganiseerd, een taak waar de vorige regering mee was begonnen. Het mes gaat in de grote hoeveelheid ‘uitzonderingen’ om geen belasting of BTW te hoeven betalen.
Maar wie heeft nu gewonnen?
Greece seemingly gave a lot of ground on the language: the stuff about fiscal adjustment in line with the November 2012 Eurogroup is back in, which Germany will presumably claim represents a commitment to stay with the 4.5 percent primary surplus target. But Greece apparently is claiming that the agreement offers new flexibility, which means that it will assert that it has agreed to no such thing.
So we’re in a weird place: this looks like a defeat for Greece, but since nothing substantive was resolved, it’s only a defeat if the Greeks accept it as one; which means that nothing at all is clearly resolved. And that’s arguably a good outcome — time for Greece to get its act together.
I do find myself remembering an old joke, which slightly modified works for this situation: what do you get if you cross a godfather with a group of finance ministers? Someone who makes you an offer you can’t understand.
De positie van de eurogroep:
The Guardian meldt er verder het volgende over:
Rarely have European finance ministers given such a clear statement. To the request from Greece to scrap its toxic austerity programme, the answer was no. […]
The eurogroup said the troika programme must continue. As a concession it agreed the programme could be extended, and it would also allow for some elements to be up for discussion.
But an extension must bring with it a commitment to carry through the majority of the reforms attached to the programme. And any dropping of certain measures – such as a squeeze on public sector employment – must be matched by an agreement to add other elements of austerity. In other words, the abandonment of one public sector cut simply brings with it an equally tough one in a different guise.
Dijsselbloem gave Greek prime minister Alexis Tsipras until Thursday to buckle, with a view to holding an emergency eurogroup meeting on Friday to discuss surrender terms.
Dat belooft vooralsnog weinig goeds.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.