Geen uitweg uit de crisis zonder democratie

De eurocrisis zal niet opgelost worden met behulp van Europees spierballenvertoon alleen. Belangrijker nog is de versterking van de Europese democratie. Gastredacteur Klokwerk doet drie voorstellen. Na de val van het kabinet is het voor sommige politici weer vrij trappen naar de EU. Sowieso was de EU de kiezer al veel langer niet bepaald sexy. Vreemd? Helemaal niet. De organisatie van de EU toont zich aan alle kanten zowel ondemocratisch als incompetent. Weinig kiezers die voor die combinatie zullen vallen, nietwaar? En toch is het zich afkeren van de EU iets wat de crisis alleen maar kan verergeren. De enige oplossing uit de economische én de politieke crisis van de EU is een centrale vorm van democratie. Iedereen is het hierover eens: wanneer de EU meteen daadkrachtig had kunnen ingrijpen in Griekenland, dan was de hele economische crisis die in de rest van de wereld inmiddels langzaam lijkt uit te razen ook in Europa al lang voorbij geweest. Dit kon echter niet omdat het binnen de EU ontbrak aan mandaat. Een jaar lang hebben we daarom kunnen zien dat de regeringsleiders van de EU uitblonken in incompetentie om met echte oplossingen te komen. Onderling probeerden ze elkaar de hete aardappel toe te schuiven, en onder het schuiven bleek die aardappel steeds heter te worden.

Door:
Foto: Riccardof (cc)

Verkiezingen gaan over de economie en over Europa

Als de verkiezingen in Frankrijk, Griekenland, twee Duitse deelstaten en later dit jaar Nederland nieuwe politieke verhoudingen scheppen, vreest Die Zeit dat Frau Merkel haar macht in Europa kwijt raakt. Duitsland was het afgelopen jaar de belangrijkste aanjager van de bezuinigingspolitiek. Maar de uitvoering daarvan loopt gevaar met een wisseling van de wacht, zoals bijvoorbeeld in Frankrijk is voorspeld. President Sarkozy, trouwe bondgenoot van de Duitse premier, heeft in zijn verkiezingscampagne al de nodige afstand genomen. Maar als, zoals de voorspellingen uitwijzen, zijn tegenstrever Francois Hollande de volgende Franse president wordt, dan zal Merkel het echt moeilijk krijgen met haar eenzijdige nadruk op het terugdringen van de staatsschulden. “Zelfs als Hollande slechts de helft voor elkaar krijgt van wat hij aan kostbare beloften heeft gedaan, zal hij voor nogal wat onrust binnen de labiele Europese gelederen zorgen. En die onrust is precies datgene waarop sommige beleggers alleen nog maar wachten.”

Merkel’s fixatie op staatsschulden gaat voorbij aan diversiteit in de schuldenproblematiek in verschillende Europese landen. Uit een rapport van McKinsey over het afbouwen van schulden blijkt dat de aard van de schulden per land aanmerkelijk verschilt. Niet overal veroorzaken de staatsschulden het grootste probleem.

In “crisisland” Ierland komt het grootste deel van de totale schuldenlast voor rekening van de banken (zie p. 5 Executive Summary van dit rapport). Engeland geeft trouwens een zelfde beeld. In Spanje is de staatsschuld kleiner dan die van de particuliere huishoudens, en ook kleiner dan die van de bedrijven en de banken. In Portugal is de staatsschuld ook kleiner dan die van de particuliere huishoudens en de bedrijven. De schuldencrisis is, anders dan Merkozy c.s. doen voorkomen, niet alleen een kwestie van overheden die te veel uitgeven. En een aanpak van de schuldencrisis kan dan ook niet alleen bestaan uit een neoliberaal bezuinigingsbeleid over de hele linie.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-03-2022

Massa en desinformatie

In een van de meer bizarre passages van Massa nemen boze blanke clans de straten van Brussel over. Europarlementariërs verschansen zich in hun kantoren uit vrees voor lynchpartijen. Werklozen moeten fors betalen om het openbaar vervoer te gebruiken – zij die werken mogen gratis mee. Buitenlanders moeten eruit. Het is de opstand van de verongelijkte burgerman en niemand zag het aankomen.

De Vlaamse auteur Joos Vandecasteele heeft met Massa een vermakelijke, wervelende roman geschreven over de post-2008 verwarring die de wereld in zijn greep houdt, de mensen de straat op stuwt en politici bokkesprongen laat maken. Het boek laat zich vaak lezen als Het aanzien van 2011. Alles van vorig jaar komt voorbij: het geweld en de hoop van de Arabische Lente, WikiLeaks en zijn digitale beschermheer Anonymous, de eurocrisis, de populistische opmars in Europa.
Door deze stuk voor stuk tijdsbepalende gebeurtenissen struikelt de Belgische hoofdpersoon Margot zich een weg. Een eind-twintiger die zich in haar nihilisme af probeert te sluiten van de grote gebeurtenissen die haar tijd definiëren. Een onmogelijke opgave.

Na maandenlang getalm dwingt de uitkeringsinstantie Margot – afgestudeerd in iets van communicatie. Ze komt bij Blurred Inc. terecht, een vaag bedrijf dat zetelt op een Brusselse zolderkamer, maar dat machtig, heel machtig belooft te zijn. Haar taak is al even vaag als het bedrijf: het injecteren van fictie in de werkelijkheid, het bijeenrapen van losse feiten die op het web zweven, het verzinnen van een narratief om die desinformatie via internet te verspreiden. Uiteraard in opdracht van naam- en gezichtsloze klanten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Duitsland struikelt over bezuinigingen

Terwijl de Nederlandse coalitiepartijen om tafel zitten om te onderhandelen over nieuwe bezuinigingen, lijkt het zelfs Duitsland niet te lukken de broekriem aan te halen. De afgesproken bezuinigingen van vorig jaar werden bij lange na niet gehaald en ook voor dit jaar ziet het er niet goed uit, aldus Der Spiegel.

Verwacht de komende dagen dus enig leedvermaak in het zuiden van Europa. De bezuinigingen die in Nederland en Duitsland nodig zijn, zijn immers peanuts vergeleken bij wat beide landen aan de anderen voorschrijven. Als een paar miljard euro sommige rijke cijferfetisjisten al aan het twijfelen brengen, mogen ze dan nog van de verarmde Grieken verwachten dat die zich drie slagen in de rondte bezuinigen?

Als de noordelijke landen inderdaad aanhikken tegen bezuinigingen, maakt dat de weg vrij naar een relaxter beleid, dat meer de balans zoekt tussen bezuinigingen en economische stimuli. Dat is de koers die Italië onder Mario Monti vaart. The Economist hijst hem alvast op het schild. Kijk niet raar op als Europa, nu het wat rustiger is in de eurocrisis, stilletjes een andere koers gaat varen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Vorige Volgende