De eurocrisis woedt verder en sluipenderwijs worden bevoegdheden overgedragen naar Europa. Meer Europese aansturing van nationale economieën zou het enige remedie zijn. Niet waar, betoogt Pepijn van Houwelingen. Meer Europa betekent vooral een schuldjunk erbij op het wereldtoneel. “Never waste a good crisis”. Dat is kort maar krachtig het motto waarmee veel politici en opinieleiders de grootste crisis in het jonge bestaan van de euro te lijf lijken te gaan. Een politieke en fiscale unie lijkt de sluitsteen te worden van het Europese project. Eurolanden staan immers meer en meer voor elkaars staatsschulden garant. Het recent opkopen van Europese staatsobligaties door de ECB draagt hier verder aan bij. Nog meer Europese integratie is dus blijkbaar het antwoord op de huidige eurocrisis die ironisch genoeg juist is ontstaan omdat – en daar zijn de meeste economen het nu toch wel over eens – de Europese integratie te ver is doorgeschoten.
Een korte video van Me Judice.
Volgens Jan-Luiten van Zanden, hoogleraar economische geschiedenis universiteit Utrecht, zijn er parallellen te trekken met de crisis van de jaren 30 in de vorige eeuw. Welke zijn dat, wat kunnen we er van leren, en is het niet een heel andere wereld geworden waar we in leven?
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
DATA - Nou ja, crash, crash. Een paar beurzen die flinke klappen hebben gehad, wil nog niet zeggen dat de hele wereld in elkaar stort. Natuurlijk leggen al die kleine beurzen wereldwijd minder gewicht in de schaal, maar ze zijn wel een goede indicator voor het sentiment. Vandaar dat we hier wederom onze eigen wereldbeursmeter presenteren. En dan valt de dip best mee. We zijn gewoon weer een jaartje kwijt. Maar het is nog niets vergeleken met de dip na het echte begin van de kredietcrisis.
Zo zie je maar weer dat als je dingen een beetje met lange termijn perspectief bekijkt en iets breder dan alleen de westers wereld, het allemaal meevalt. Moet het wel stoppen nu, natuurlijk.
Alleen even afgelopen jaar in beeld, dan ziet het er zo uit.
In de grafieken zijn van 85 landen de belangrijkste beurs meegenomen. Deze zijn genormaliseerd in 2005 (gelijk gewicht per land). Wederom veel dank aan MP.
Een gastbijdrage van Karin Spaink, die ook verschenen is in Het Parool, eveneens te lezen op haar site.
Mijn ouders waren kinderen toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak. Ze overleefden die oorlog met groot verlies.
Ze leerden wat verraad en lafbekkerij is, hoe valsheid en hypocrisie werken, en wat het belang is van dapperheid en saamhorigheid. Ze leerden ver voor hun tijd dat bevelen opvolgen en je verstand uitschakelen waarschijnlijk betere overlevingskansen bieden dan naar eer en vermogen handelen, maar ook dat overleven niet alles is en dat je geweten zich niet zomaar laat sussen.
Toen de oorlog brak vierden ze – elk apart – uitgelaten feest, Begin jaren vijftig verloofden ze zich en trouwden een paar jaar later. Van een eigen huis was geen sprake. Ze trokken vanzelfsprekend bij een van de ouderparen in en deelden de zolder met eerder getrouwde stellen.
Kort voor mijn geboorte vonden ze een eigen onderkomen. Ze telden achttienduizend gulden neer voor een koopwoning, een bedrag dat hun vermogen ver te boven ging. Maar het was wederopbouw: elke uitgave nu was een investering in de toekomst. Mijn ouders meenden oprecht dat die vooruitgangsgedachte gold: hun aankoop was een investering in hun nazaten. Hun kinderen hadden van meet af aan bezit!
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Een bijdrage van econoom Arnoud Boot, overgenomen van Me Judice.
De Europese politieke leiders durven de zwakke Eurolanden niet uit de wind van de financiele markten te houden door bijvoorbeeld het Europese noodfonds te vergroten. In plaats daarvan dwingen zij de Europese Centrale Bank tot steunaankopen van overheidsobligaties van deze landen. Dat is een zeer riskante operatie die bovendien de ECB tot partij maakt, stelt Arnoud Boot. Zo kan een herstructurering van de Griekse staatschuld nu ook het faillissement van de ECB betekenen. De financiele markten doorzien dit politieke spel en hebben hier dan ook buitengewoon negatief op gereageerd.
Steunaankopen
De Europese Centrale Bank (ECB) heeft volgens bankpresident Trichet met een overwhelming majority besloten tot verdere steunaankopen van overheidsobligaties. Zeker is dat de centralebankpresidenten van de belangrijkste crediteuren – Duitsland en Nederland – tegen hebben gestemd. Zij hebben het dus moeten afleggen.
De risico’s voor de ECB zijn fenomenaal en in wezen onacceptabel. De falende Europese politiek brengt de ECB in grote problemen.
Niet de ECB, maar de politiek gaat over het nemen van risico’s ten aanzien van zwakke eurolanden. Deze risico’s vertalen zich immers in mogelijke verliezen. Die moeten worden gedragen door de belastingbetaler. Het zijn de politici die aan deze belastingbetaler verantwoording zijn verschuldigd. Deze ijzeren logica wordt met voeten getreden, maar de onrust neemt toe. De financiële markten eisen terecht duidelijkheid.
Een bijdrage van Philip Whyte, senior research fellow at the Centre for European Reform.
Ever since the EU and the IMF ‘bailed out’ Greece in May last year, the eurozone has fought a desperate rear-guard battle to stem contagion to other countries – with little success. Ireland and Portugal have since been bailed out, and Cyprus could be next. The most disquieting development, however, has been incipient contagion to larger economies like Spain and Italy. Unless this contagion is arrested, the eurozone could face a potentially terminal crisis. For the past year, the Spanish government has been battling valiantly to persuade financial markets that it will not be the next domino in the chain. But the change in sentiment towards Italy has been more recent – and is perhaps more alarming. What explains it?
Until early July, Italy had just about convinced the financial markets that it was not the ‘next Greece’. A cynic might justifiably wonder why. The country’s structural problems, after all, are as profound as they are well-known. It has a rapidly ageing population. Its ratio of public debt to GDP is the second highest in the eurozone (after Greece). Productivity has barely risen over the past decade. Rising wages have consequently pushed up unit labour costs, eroding the country’s trade competitiveness. Governance, moreover, is notoriously weak: because of the dysfunctional nature of the political system, few eurozone countries have done less in recent years to improve the supply-side performance of their economy.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Een bijdrage van Jan Werts van het Montesquieu Instituut.
Nederland moet accepteren dat Europa opschuift naar gezamenlijk af te lossen staatsschulden. Tegelijk is het beschikbare instrumentarium reddingsmiddelen flink verruimd. Ondanks nieuwe megagrote steun aan Griekenland blijft de houdbaarheid van de euro onzeker. Duitsland en Nederland kregen voor elkaar dat de banken voortaan meebetalen. Onder druk van de speculanten is tijdens de speciale Eurotop van 21 juli een crisis afgewend.
Griekenland niet gered
Er komt een tweede reddingsplan voor Griekenland van totaal circa 215 miljard euro tot 2020. Over onderdelen van dat onvoorstelbaar grote bedrag wordt nog tussen belanghebbenden gesteggeld. Vast staat dat tot 2014 via EU (eurzone) en IMF 109 miljard beschikbaar komt voor o.a. herfinanciering van Griekse schulden en schuldkwijtschelding
De private sector (banken, pensioenfondsen, verzekeraars) levert tot 2014 circa 50 miljard. In totaal dragen de particuliere financiers tot 2020 106 miljard bij. Verder is voor Griekenland nog 45 miljard beschikbaar uit het vorige hulppakket dat 110 miljard euro beliep. Tenslotte maakt Athene zelf 50 miljard vrij uit de verkoop van staatsbezit. Je kunt samengevat zeggen dat Griekenland zeker tien jaar aan het infuus blijft hangen.
[speld]
Journalistenvakbond NVJ slaat alarm over de ‘zomerse tsunami aan wereldnieuws’. De gebeurtenissen in Noorwegen, de dood van Amy Winehouse en de Eurocrisis leggen een grote druk op de door vakantie uitgedunde redacties. Hierbij vallen notoire komkommertijdverstoorders als de Tour de France en andere grote sportevenementen volledig in het niet.
Een rondje langs de grote dagbladen bevestigt dit. “Sorry, ik heb het druk!”, aldus een getergde NRC-redacteur Steven de Jong. “We hebben politici gevraagd om vooral op hun camping te blijven zitten en vooral niet terug te komen van reces, anders kunnen we de drukte gewoon niet aan. Eén incidentje à la Johnny Hoogerland is al lastig voor ons, maar dit heb ik nog nooit meegemaakt.” De Telegraaf geeft aan verschillende eigenaars van weggelopen katten te hebben moeten teleurstellen, omdat er simpelweg geen plaats was om hun roerende verhaal af te drukken.
Op de toonaangevende nieuwssite niburu.nl is een interessante theorie opgedoken. Volgens de ‘alternatieve journalisten’ onder hoofdredactie van Ronnie Tober hebben de media de nieuwsfeiten zelf georganiseerd. Bezoeker Philip_Gaia schrijft: “Dit is doorgestoken kaart, Breivik was bezig was een tijdschrift te starten. Hij was dus eigenlijk zelf journalist! Amy Winehouse was een paar weken geleden nog zo fit als een hoentje, maar is vergiftigd door de media.”
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
