Grieken spelen een heel ander Europees drama

De Griekse verkiezingen waren geen strijd vóór of tegen Europa en de euro. Waarover gingen deze verkiezingen dan wel? Als je de media moet geloven zijn de verkiezingen in Griekenland nipt gewonnen door de pro-Europa coalitie. Hoe gekleurd en misleidend daarover wordt bericht, werd mij duidelijk in de eerste 18 seconden van het RTL4-journaal van maandagavond. Ik citeer de woorden die de journaallezer die dag uitspreekt, direct nadat de klanken van de openingstune zijn verstomd:

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: copyright ok. Gecheckt 28-09-2022

Griekse Verkiezingen | Winst Syriza is goed, ook voor Europa

, door

De keuze die de Grieken moeten maken is: opnieuw onderhandelen of lijdzaam toezien hoe het land wegzinkt in chaos door de absurde herstelbetalingen die Duitsers en Nederlanders eisen in ruil voor steun. Hopelijk wint het linkse Syriza.

De uitslag van de verkiezingen die vandaag in Griekenland gehouden worden zijn voor heel Europa van belang. Gaan de partijen winnen die akkoord gaan met de voorwaarden voor steun (Pasoc, Nieuwe Democratie) of gaat de links-radicale partij Syriza winnen? Syriza legt zich niet neer bij deze voorwaarden en wil opnieuw onderhandelen. Ook wordt het interessant om te zien hoe groot de fascistische partij Gouden Dageraad wordt – het logo van deze partij staat boven dit artikel.

Dit zijn geen verkiezingen over de vraag of de Grieken in Europa willen blijven – alle hier genoemde partijen willen in Europa blijven. Europese politici proberen wel de uitslag van de verkiezingen te beïnvloeden door de Grieken bang te maken. Als de Grieken de draconische voorwaarden niet accepteren krijgt ze geen steun meer en heeft men geen andere keuze dan uit de eurozone te stappen – zo dreigt men althans.

Onhoudbare situatie

De Ieren kregen slappe knieën: bij het referendum in Ierland stemde de meerderheid van de Ieren voor het verdrag en de strenge voorwaarden. De situatie in Griekenland is echter nog veel ernstiger dan in Ierland: door de draconische maatregelen die door Europa – mede op aandringen van de Nederlandse regering – worden afgedwongen functioneert de maatschappij niet meer. Ziekenhuizen krijgen geen geld meer, winkels worden niet meer bevoorraad, en een groot deel van de bevolking is werkloos. De Grieken moeten dus wel naar de onderhandelingstafel want de huidige situatie kan niet veel langer duren.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 14-10-2022

Het kennistekort in de Nederlands politiek

, door

Deze week is Spanje aan de beurt voor noodhulp. Het land heeft 100 miljard euro gekregen om haar banken op te lappen, en nog is het niet voldoende. Wat begon aan de rand van Europa met Griekenland en Ierland komt steeds dichterbij. Door de zware bezuinigingen van Rutte begint de crisis nu ook in Nederland echt voelbaar te worden. Het ondenkbare begint steeds waarschijnlijker te worden: de eurozone zou wel eens kunnen opbreken. Dat is geen kwestie meer van jaren, maar maanden. Ik heb dus maar één brandende vraag: wat doet de politiek om verdere escalatie van de crisis te voorkomen? Dat is wat ons zou moeten bezig houden in de komende verkiezingsstrijd.

Na Mark Rutte (twee keer zelfs, maar hij is dan ook premier), Diederik Samsom en Stef Blok neem ik deze week Alexander Pechtold onder de loep. Hij is zondag 10 juni te gast in Buitenhof. Wat is zijn kijk op de zich steeds verder verdiepende crisis in Europa? Wat gaat Alexander Pechtold doen aan de crisis? Hij wordt ondervraagd door Clairy Polak.

Tot mijn teleurstelling gaat het gesprek nauwelijks over de crisis in Europa. In de eerste helft ondervraagt Polak Pechtold over het gesteggel rond het bezuingingsakkoord en over de versoepeling van het ontslagrecht. Inmiddels zijn alle bezuinigingen die onacceptabel zijn voor de achterban van het CDA en de VVD uitgesteld. Over de negatieve gevolgen van bezuinigen voor de economie vraagt Polak niets. Dit zijn misschien boeiende kwesties voor politieke insiders maar ik haak af.

Foto: copyright ok. Gecheckt 19-10-2022

Het economisch onbenul van Rutte begint ronduit gevaarlijk te worden

, door

Ik heb al eerder geschreven over Mark Rutte, het Clichémannetje, maar hij blijft me inspireren. Ook deze week weer in de Tweede Kamer. Iedereen die heeft opgelet heeft kunnen zien hoe leeg het beleid van deze regering is. Ja ik weet, dit kabinet is demissionair, het mag niet beslissen over controversiële zaken. Maar stel dat het stormt en de dijken staan op doorbreken. Dan ga je dijkverzwaring toch niet uitstellen omdat het controversieel is? Elke Nederlander snapt dat. Maar niet Mark Rutte. Want volgens hem is er helemaal niets aan de hand. Hij ziet de urgentie van de problemen niet. Dat blijkt uit de volgende uitwisseling die afgelopen dinsdag in de Tweede Kamer  plaats vond.

Arie Slob vraagt aan Rutte waar hij staat ten aanzien van eurobonds en de positieve uitspraken van Ben Knapen daarover:

Ten aanzien van de uitspraken van Ben Knapen. Kijk die zegt hetzelfde als ik, namelijk dat op hele lange termijn eurobonds zou kunnen als de landen naar elkaar geconvergeerd zijn. Maar wat hebben we gehad Voorzitter? We hebben in de afgelopen 15 jaar, tot 2 jaar geleden een bijna gemeenschappelijke rentestand gehad in heel Europa. Maar wat zag je? Je zag vervolgens dat de markten er achter kwamen dat er grote verschillen waren in de economieën in Zuid-Europa en Noord-Europa. Dat heeft geleid tot enorm uit elkaar lopende rentestanden tussen Zuid-Europa en Noord-Europa. En in zo’n situatie kun je nooit eurobonds invoeren. Maar als de economie in de komende jaren, en dan praat je echt over 5 tot 10 jaar, naar elkaar toegroeien, en die rentestanden groeien naar elkaar toe, dan heb je een andere situatie. Op dit moment zou het echt waanzin zijn om eurobonds in te voeren.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

To ESM or not to ESM?

, door

In de Tweede Kamer wordt gisteren en vandaag gediscussieerd over de ondertekening van het verdrag voor het Europese Steunfonds. Ondertekening betekent dat Nederland voor maximaal 40 miljard euro aangeslagen kan worden om landen in de eurozone te helpen die in economische problemen komen. Ik maak me zorgen over de kwaliteit van het debat. Politici die zeggen dat ze moeilijke keuzes maken doen dat juist niet en zadelen de burger met de rekening op. Moeten we nu wel of niet ondertekenen? Het gaat om veel geld. Er is wel degelijk een oplossing voor de eurocrisis, maar dan moet er echt gekozen worden, namelijk vóór de euro.

Mogelijk kwam Tony Van Dijck van de PVV nog het dichtst bij de waarheid toen hij er schande van sprak dat de ECB meer dan 1000 miljard euro aan Spaanse en Italiaanse obligaties heeft uitgeven zonder dat het ook maar iets heeft geholpen. De rente in Spanje is namelijk weer flink aan het stijgen. Hoe dicht hij bij de waarheid zat zal ik straks uitleggen.

Het dieptepunt van de avond was CDA Kamerlid Blanksma. Zij zette nog eens keurig de clichés die ik vorige week besprak (en een paar andere) op een rij: (ik parafraseer) Begroting op orde, schulden kan je niet met schulden goed maken, schuld mag je niet door schuiven aan onze kinderen, we moeten hervormen zodat de economie weer groeit. Even daarvoor sprak ze als schooljuffrouw de Kamer nog even toe: er moeten strenge maatregelen genomen worden tegen landen die de boel op hun beloop hebben gelaten. Desnoods moeten ze onder financiële curatele geplaatst worden. Uh? Landen onder curatele?

Foto: copyright ok. Gecheckt 15-03-2022

Europa en de verkiezingen

, door

Het was de Amsterdamse politicoloog Meindert Fennema, die een onaantrekkelijk beeld voorzag: de oppositie van de PVV en de SP, met hun gemeenschappelijk anti-europese standpunten als voornaamste diskwalificatie. We moeten er nog even op wachten, maar als beide partijen behoorlijk scoren in september, dan dreigt een scheidingslijn in de politiek, met Europa en de euro als de grote verdelers. Dat zal de handelingsvrijheid van een nieuwe regering beperken.

Het standpunt van de PVV vat ik ruw samen: “grenzen dicht, de gulden terug, geen Brusselse dictaten.” Het is niet mijn visie, maar het heeft een zekere consistentie. Vanuit Amerika roept Wilders ons toe dat we de EU moeten verlaten. Dat is, ondanks de consistentie, een breuk met alle tradities in de Nederlandse politiek. Waarom?

Duitsland stortte Europa en de wereld in de vorige eeuw twee keer in een vernietigende oorlog. De meeste Duitse regeringen na 1945 wilden een sterk Europees verband, waarin de Duitse ambities zouden kunnen worden beteugeld.  “Met Moffen moet je Moffen vangen”, zou mijn vader zeggen. Maar het was een achtenswaardige politieke lijn.

Alleen komt  de geschiedenis altijd met verrassingen. In 1989 viel de Berlijnse Muur en stortte de DDR in elkaar. Ineens was de hereniging van de beide Duitslanden actueel. In de diverse memoires  van politici is de verrassing en improvisatie terug te vinden. De Russen en de Fransen hadden grote aarzelingen, maar de verkiezingsoverwinning van Helmuth Kohl liet maar één conclusie toe: de komst van een nieuw herenigd Duitsland.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-11-2022

Ierland: het voorbeeld voor Europa

, door

Schokkend nieuws, dit had niemand verwacht. De NRC kopt:

Ierland weer in recessie – krimp in derde en vierde kwartaal 2011

Door veel deskundigen werd Ierland geprezen om haar voortvarende aanpak van de crisis. Ierland was het voorbeeld van daadkracht. En wat is het resultaat? Bezuinigen op overheidsuitgaven, onderwijs, infrastructuur en andere zaken die noodzakelijk zijn voor het goed functioneren van de samenleving werkt zoals te verwachten was: de economie krimpt. Niets nieuws dus.
Maar wat me wel opvalt is de volgende zin in het artikel:

Voor 2012 is een Ierse groei van een half procent verwacht. Maar experts waarschuwen dat dit erg afhankelijk is van economische trends buiten de eurozone. De Verenigde Staten en Groot-Brittannië zijn de belangrijkste handelspartners van de Ieren.


Wat hier dus staat is dat de Ierse economie afhankelijk is van het buitenland, niet van Europa maar van de rest van de wereld. Het grootste en rijkste economische blok van de wereld – de EU – is blijkbaar niet in staat zich zelf uit het dal te trekken. De reden? In heel de EU wordt bezuinigd. Europa is daardoor afhankelijk van economische trends buiten de eurozone, bijvoorbeeld de US en China. Ik heb al eerder geschreven over De Nederlandse Bank, die er ook vanuit gaat dat herstel van elders moet komen. Het is de kleine-landen-mentaliteit die er (terecht) van uit gaat dat men zelf niets kan veranderen aan de economie maar afhankelijk is van ontwikkelingen elders. Het idee dat de EU groot genoeg is om zelf haar eigen economie uit het moeras te trekken is nog niet doorgedrongen in de koppen van de dames en heren bestuurders en – zoals blijkt – journalisten.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende