De lidstaten van de Europese Unie moeten op één lijn een krachtiger energiebeleid voeren om de levering van olie & gas te diversifiëren en een vrije markt te verzekeren. In die strekking staat vandaag een essay van Ministers Verhagen van buitenlandse zaken en van der Hoeven van economische zaken in het financieele dagblad. In hun oproep stellen de bewindslieden dat energie een groot geopolitiek spel is. Daarin staat steeds meer het belang van afzonderlijke naties voorop wat het fundament van de wereldeconomie, de vrije markt, zou bedreigen. De realiteit begint in te zinken bij de Nederlandse politiek dat er een wedloop gaande is om gas- en oliestromen. Die wordt gevoerd vanuit consumerende landen om energielevering te verzekeren, en vanuit producerende landen met genationaliseerde energiemaatschappijen om de winst te maximaliseren. In dit probleem kiezen de ministers ervoor om de nadruk te leggen op "het bevorderen van marktwerking, rechtsbescherming en de diversificatie van bronnen". Die insteek zal weinig vruchten afwerpen omdat de EU zeer weinig mogelijkheden heeft om wat aan de energiewedloop te doen. De inzet op het voorzetten van onze verslaving aan olie- en gas binnen de EU met meer en meer import is de verkeerde.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.