Met enige regelmaat biedt Sargasso ruimte voor gastredacteuren. Vandaag een stuk van HansR. In de aanloop naar de europese grondwet van 2003 heeft een felle strijd gewoed over de zin in de preambule die zegt dat de wortels van Europa christelijk zijn. Die discussie eindigde in de verwijdering van die verwijzing naar het christendom als basis van Europa en de afwijzing van de grondwet in de referenda van Franrijk en Nederland. Maar niets is blijvend en op 24 maart j.l. heeft paus Benedictus XVI de discussie over de religieuze basis van Europa opnieuw aangezwengeld op een bijeenkomst van 400 gedelegeerden van Europese episcopaten, lekenbewegingen en andere kerken die waren uitgenodigd door de Bisschoppelijke commissie voor Europa (COMECE) in verband met de 50e verjaardag van het verdrag van Rome. In Nederland lijkt die discussie minder aan de orde dan elders in Europa. Italie en Spanje maar zeker ook de nieuwe Europese staten zijn sterk Rooms katholiek en de invloed van de Kerk is daar groot. Vele malen groter dan wij ons in Nederland voor kunnen stellen. In Frankrijk is het een uiterst gevoelig punt na de Franse revolutie en met de scheiding van Kerk en staat nog zo vers in het geheugen (1905).
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Komende zondag, 25 maart, is het precies vijftig jaar geleden dat het verdrag tot oprichting van de Europese Economische Gemeenschap (EEG), de voorloper van de huidige Europese Unie, in Rome werd ondertekend. Tijd dus voor een viering: die van de Europese eenwording. De Europese regeringsleiders zullen de viering luister bijzetten met de lancering van de “Verklaring van Berlijn“, een plechtig document over waar de Unie voor staat, wat de Unie heeft bereikt en wat de Unie nog gaat bereiken (ofwel een Europese grondwet, want vooral die heeft de komende jaren prioriteit). De Verklaring van Berlijn werd opgesteld door de Duitse bondskanselier Angela Merkel, niet opdat Duitsland na de oorlog aan de basis stond van de Europese samenwerking, maar omdat Merkel toevallig de huidige EU-voorzitter is. Of de Euro erin staat als Europese verworvenheid valt echter nog te bezien, want de Britten waren fel tegen. Ook de Polen waren niet blij met het concept-verdrag. Zij wensten weer een verwijzing naar de ontworsteling aan het communisme in het verdrag.
Waar staat de EU inmiddels voor? We tellen 27 landen en 496 miljoen inwoners, die vooral aan het bakkeleien zijn over meer en minder abstracte zaken als monetaire politiek, internationale handel, immigratie, consumentenbescherming, terrorismebestrijding en milieu. Belangrijke onderwerpen die het leven van de Europeaan in toenemende mate zijn gaan bezighouden. Op een gezamenlijke website van NRC Handelsblad en We the People kunnen Europese burgers dezer dagen ook foto’s dumpen waarmee ze hun mening over de Europese eenwording kunnen etaleren. Ook veel Nederlanders zenden momenteel foto’s in. Welke foto’s ze insturen? Foto’s van het oorlogskerkhof in Margraten, het beeld van Erasmus in Rotterdam, het Kurhaus in Scheveningen en de moskee op de hoek Meeuwenlaan-Valkenweg in Amsterdam-Noord.
Ik heb mijn best gedaan het uitgekauwde onderwerp van de EU grondwet te laten rusten. Maar de verslaggeving rondom de bijeenkomst van de “JA, WE ZIJN VOOR DE GRONDWET!” landen noopt mij toch weer iets over dit onderwerp te schrijven.
Om te beginnen struikelde ik over de opmerking van de Spaanse minister van Buitenlandse Zaken Moratinos: “270 miljoen Europeanen in twee derde van alle lidstaten hebben ’ja’ gezegd tegen de Grondwet, dat wordt voor het gemak wel eens vergeten“.
Wat een gelul zeg. Het grootste deel van die zogenaamde ja-stemmers weet niet eens dat in hun naam akkoord is gegeven, laat staan dat ze weten wat dat ja inhoudt. Het zijn de parlementen geweest die hun instemming hebben gegeven. En als die parlementen net zo blind zijn als het parlement in NL destijds, kan je hele grote vraagtekens zetten bij het “ja” namens die bevolkingen. In veel van die landen heeft niet eens een publiek debat plaatsgevonden over de grondwet.
Het wordt allemaal nog een graadje erger. Diezelfde minister geeft als mogelijk oplossing het uitbreiden van het document met stukken over immigratie, de opwarming van de aarde en veiligheid. Daar zakt je broek toch vanaf. Een document van 500 pagina’s dat door zijn omvang door werkelijk niemand gelezen wordt, nog eens verder uitbreiden? In een grondwet zaken opnemen over de opwarming van de aarde???
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
De gelouterde Sargassoreaguurder haalde er wellicht gapend zijn/haar schouders over op, maar voor Nu.nl was het toch brekend nieuws deze namiddag: er komen hernieuwde pogingen om God in de Europese Grondwet te frotten. Uw democratisch gekozen regering heeft zich al eens hard gemaakt voor dit belangrijke onderwerp. Maar mede door de subtiele actie Potverdorie geen god in mijn Grondwet! heeft Balkenende bakzeil moeten halen op dit punt. Trouwens, niet alleen op dit punt (en niet alleen de regering): De hele politiek, uitgezonderd wat marginale, notoire neezeggers, heeft met lede ogen moeten aanschouwen hoe vervolgens (geen causaal verband gesuggereerd) de ganse Europese Grondwet als buffer tussen onze beschaving en Holocaust II werd weggestemd.
Nu is het Angela Merkel die de handschoen oppakt. Na een bezoek aan de paus deze week, verkondigde zij dat de verwijzing naar de christelijke traditie een “wezenlijk onderdeel van de tekst vormt”. Is de sympapragmatische nononse politica opeens van de symboolpolitiek of beraamt ze een snood plan? Misschien denkt ze de Nederlanders en Fransen te kunnen lokken met een verhitte discussie en de naysayers zo weer te committeren aan de dode constitutionele paperassen. Maar daarvoor zal er toch meer moeten gebeuren. Men zal, denk ik, toch niet anders kunnen dan tegemoet komen aan de fundamentele bezwaren die Nederlanders en Fransen hadden tegen de Europese Grondwet. Namelijk: het democratisch tekort verhelpen… de geldverspilling stoppen (voor de Nederlanders) plus ontslagbescherming tot het graf en het weren van Poolse electriciëns (voor de Fransen).
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
EU-grondwet light (via NRC)
“Het feit dat niet langer over een Europese grondwet wordt gesproken is een signaal dat de tekst die Nederland twee jaar geleden in een referendum heeft verworpen kan worden veranderd”, aldus premier Balkenende (Telegraag).
De politiek leider van de Dwarsliggers in de Lage Landen manouvreert behoedzaam naar het licht aan het einde van de tunnel.
Of ziet u dat anders?
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.