Etnografische spiegel

Etnografische documentaires, wie kent ze niet? Een ontdekkingsreiziger trekt de jungle in naar vreemdsoortige en onontdekte volken, en brengt daar hun afwijkende gewoonten in kaart om zo iets van de aard van de exotische stam en hun wereldbeeld bloot te leggen. Het levert vaak visueel oogstrelende televisie op, dat niet alleen voor een goed uur of langer verstrooiing zorgt, maar enerzijds het ego streelt dat het zo geïnteresseerd is in andere culturen en ruimdenkend genoeg om deze in hun waarde te laten, terwijl men anderzijds een beetje chauvinistisch kan gniffelen om die domme inlanders met hun primitieve bijgeloof en rare zeden. Het resultaat is niet zelden goedbedoeld, maar lichtelijk neerbuigend. Wat zou er gebeuren als een Afrikaanse filmploeg naar Europa zou trekken die ons door dezelfde lens zou bekijken als Westerse filmmakers de inboorlingen van Zuid-Amerika, Afrika en Polynesië? Dit was de premisse van de Oostenrijkse filmmaker Walter Wippenberg, en deze ensceneerde een Afrikaanse etnograaf met zijn team dat de vreemdsoortige gebruiken 'analyseerde' van de Alpenstammen in Oostenrijk.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 25-10-2022

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Mededeling

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.