“Typisch Marokkaans gedrag behoeft geen rectificatie”

"En bij de redactie vond men ook wel dat het toch iets typisch Marokkaans was. Niet officieel natuurlijk, maar dat hoor je wel zo tussen de regels door en onder elkaar" (anonieme bron over Spitsnieuws). Het weblog Closer probeerde opheldering te vinden over een dubieus bericht dat onlangs op Spitsnieuws verscheen. Brute straatroof door Marokkanen (468 reacties) kopte de gratis internetkrant op 7 november jl.. Twee mannen hadden in Den Haag gedreigd een tweejarig kind te ontvoeren als de moeder van de peuter haar pincode niet zou afgeven. Een ernstig delict zo leek het, vermelden van het uiterlijk zou de opsporing ten goede kunnen komen. Maar wie het artikel las zag dat er sprake was van daders met een Turks óf Marokkaans uiterlijk. Toch koos de Spitsredactie ervoor om "Marokkanen" te vermelden in de kop. Toen drie dagen later bleek dat de aangifte van de moeder verzonnen was plaatste Spitsnieuws een rectificatie: Vrouw verzint straatroof (76 reacties). De etniciteit van de daders was voor de Spitsredactie echter toen niet meer van belang?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Als het recht op zelfbeschikking niet bij de dood eindigt, wanneer dan wel?

Een met petitie ondersteunde smeekbede van de Nierstichting ten spijt, een zwaarwichtig Masterplan van de commissie-Terlouw negerend, heeft de Tweede Kamer zich in meerderheid uitgesproken tegen een ingrijpende wijziging van de wetgeving inzake orgaandonatie. Het systeem van donorregistratie blijft zoals het is: geheel facultatief. De wachtlijsten van duizenden patiënten, bij gebrek aan voldoende donororganen, blijven bestaan; iedere week sterven drie mensen als gevolg van deze situatie.

Dat een overgrote meerderheid van de Nederlandse bevolking vindt dat er moet worden ingegrepen in het systeem, is – opnieuw – geen reden voor de volksvertegenwoordiging om op een effectiever wetgeving in te zetten. Opnieuw is het geen-bezwaar-systeem (iedereen is potentieel donor, tenzij bezwaar is gemaakt) gesneuveld. En een verplichte donorregistratie (zoals door de PvdA bepleit) blijkt op onoverkomelijke juridische bezwaren te stuiten.

Het Belgische model van altijd-donor-tenzij (onze zuiderburen kennen dientengevolge geen tekort aan donororganen) wordt nu al vele jaren terzijde geschoven op grond van ethische bezwaren. Het VVD-Kamerlid Anouchka van Miltenburg verwoordde dit gisteren in het Kamerdebat als volgt: “Het recht op zelfbeschikking eindigt niet bij de dood”. Oh nee? Wanneer dan wel?

Als we het recht op zelfbeschikking definiëren als het recht van de persoon in kwestie om na overlijden over zijn of haar “toekomst” te beschikken, dan is zo’n recht in de huidige situatie ook niet aanwezig. Paar voorbeelden: ik ben geregistreerd als donor en ze mogen wat mij betreft alle organen voor donatie of wetenschap gebruiken. Als mijn directe familie evenwel bezwaar maakt, dan gaat het simpelweg niet door. Als ik per se begraven wens te worden: mijn nabestaanden kunnen mij alsnog cremeren, zonder dat iemand daar wat aan kan doen. Er bestaat dus niet zoiets als een post-mortaal recht op zelfbeschikking.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lies, damn lies and statistics?

Vandaag plaatsen wij een gastbijdrage van Guido van de Luitgaarden: docent / onderzoeker aan de faculteit Sociale Studies van de Hogeschool Zuyd en promovendus aan de University of Salford (VK). Hij hoopt komend jaar te promoveren op een proefschrift over oordeels- en besluitvorming door kinderbeschermers in geval van vermoedens van kindermishandeling.

Met de heropening van de strafzaak tegen Lucia de B. staat behalve de geloofwaardigheid van de rechterlijke macht, ook het gebruik van de statistiek ter discussie. Een aantal decennia geleden schatten actuarissen vooral voor verzekeringsmaatschappijen de kans op schademeldingen in. Tegenwoordig wordt de statistiek ook gebruikt om in te schatten hoe groot de kans is dat je als ex-gedetineerde zult terugvallen in de criminaliteit, of je als ouder je kinderen zult mishandelen en blijkbaar ook of je levenslang opgesloten moet worden omdat het volgens een statisticus geen toeval kan zijn dat je altijd dienst had wanneer er patiënten overleden.

Los van de vraag of Lucia de B. schuldig of onschuldig is, laat de discussie over dit onderwerp zien dat de statistiek geen harde wetenschap is. Het verband tussen het overlijden van patiënten en de aanwezigheid van een personeelslid kan op verschillende manieren verklaard worden. Behalve dat becijferde kansen het gevaar van schijnzekerheden in zich dragen, moeten de uitkomsten van statistisch onderzoek dus altijd geïnterpreteerd worden en dat is per definitie mensenwerk. We kunnen en mogen ons daarom met name bij de bepaling van schuld en mogelijk toekomstig gevaar niet uitsluitend of overwegend op de statistiek baseren. Mensen kunnen immers tot op zekere hoogte hun gedrag zelf bepalen. Hoewel bijvoorbeeld de statistische kans dat je je kinderen mishandelt groter is wanneer je een laag inkomen hebt en een alleenstaande ouder bent, wil dat niet zeggen dat arme alleenstaanden kindermishandelaars zijn. Wat dat betreft heeft de statistiek vaak weinig meerwaarde in het beoordelen van individuele gevallen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Telegraaf Media Groep DDoSt GeenCommentaar

Al enkele uren draait er in de broncode van een Telegraaf Media Groep onderneming heimelijk dit javascriptje mee dat het weblog Geencommentaar initiatiefnemer van Bluf2008 overstelpt met hits met als gevolg dat de site down gaat. Dit is een zogenaamde DDoS-aanval. Waarschijnlijke aanleiding hiervoor is het lanceren van de GeenStijl-checker door GeenCommentaar waarmee vandaliserende GeenStijl-bezoekers kunnen worden opgespoord. Desalniettemin is DDoSen strafbaar en bij GeenStijl zijn ze zelf als de dood dat dit ze overkomt. “Doe niet aan anderen wat uzelf niet wenst te ondergaan.” (Isocrates).

Geachte directie van de Telegraaf Media Groep bent u op de hoogte van deze criminele activiteiten van uw dochteronderneming en zo ja bent u van plan dergelijke methoden in de toekomst met andere TMG-ondernemingen ook toe te passen?

Inmiddels wordt er bij GC met man (m/v) en macht gewerkt om de site weer online te krijgen en hebben ze zelf ook een reactie geplaatst.
Update1: de delinquent komt met een schuldbekentenis.
Update2: Sargasso werd even na 22.15 een half uurtje geDDoSt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kapitalistisch activisme in de jaren ’80

“When Duyvendak lied nobody died…”

Nu we toch bezig zijn de bezem door de jaren ’80 te halen, waarom dan ook niet eens de handel en wandel van de Smaakmakers op Rechts onder de loep nemen? Vorig jaar werd Frans van Anraat in hoger beroep veroordeeld voor oorlogsmisdaden, hij kreeg 17 jaar. Zoals u wel weet leverde deze Hollandse handelaar de Iraakse dictator Saddam Hussein de grondstoffen voor zijn gifgasaanvallen waarbij duizenden Koerden en Iraniërs omkwamen. Oorlogscorrespondent Arnold Karskens zei over hem: “Van Anraat is de grootste Nederlandse oorlogsmisdadiger ooit. Er wordt geschat dat hij 120.000 slachtoffers heeft gemaakt, doden en gewonden. Dat is veel meer dan Nederlandse SS’ers voor hun rekening hebben genomen”.

Maar wie hield Van Anraat in die roerige jaren ’80 steeds de hand boven het hoofd? De VVD-er Frits Bolkestein vervulde als staatssecretaris voor Buitenlandse Handel aan het ministerie van Economische Zaken (EZ) op z’n minst een dubieuze rol. Tot op heden is deze rol nooit terdege onderzocht. Toch zijn er legio aanwijzingen dat er door de opstelling van zijn ministerie er onnodig veel slachtoffers zijn gevallen. Wanneer wordt hiervoor verantwoording afgelegd?

De toenmalige Nederlandse ambassadeur in Irak, Meindert Schorer verstuurde al in 1982 gecodeerde berichten naar Den Haag dat hij aanwijzingen had dat Saddam gifgas inzette tegen Iraanse troepen. Het ministerie van Buitenlandse Zaken (BuZa) wilde daarom snel 21 stoffen die als basis voor gifgas konden dienen op een vergunningenlijst. EZ wilde echter de handelsbetrekkingen met het olierijke Irak op peil houden en de Saddam niet tegen de schenen schoppen. Er volgende een jarenlang getouwtrek tussen BuZa en EZ waarbij Bolkestein steeds tégen exportbeperkingen streed. Door het dwarsliggen van Bolkestein traden de exportbeperkingen pas in werking op 5 februari 1985.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Quote du Jour – Europese Netiquetten

“De premier voor lul uitmaken mag van ons.. ..Als we dat niet zouden toestaan, kunnen we bijna alle reacties wel weggooien”. (Trouw)

Claudia van der Laan is directeur van NoviaFacts: het bedrijf dat voor de Telegraaf met achttien medewerkers dagelijks acht- tot vijftienduizend reacties modereert. Deze ‘opper-Joris’ reageert naar aanleiding van een onderzoek dat Trouw liet doen naar de netiquetten in verschillende Europese landen. Volgens dit onderzoek zou er alleen op het Nederlandse internet overmatig gescholden en bedreigd worden. Hollandse toestanden dus, een Fransman zou immers nooit de Miljoenennota anaal inbrengen bij zijn minister van Financiën.

Vorige Volgende