Een lezenswaardige bitch

Je hoort weleens klagen over de huidige tijden, maar je kunt moeilijk ontkennen dat ze opwindend zijn. Binnen luttele decennia is wereldwijd de publieke houding tegenover homoseksuelen veranderd – zodat het burgerlijk huwelijk in tal van landen inmiddels is opengesteld. Inmiddels heeft het feminisme ook zijn draai weer gevonden. De onmogelijkheid om de wereld onder te verdelen in eenduidige mannetjes en vrouwtjes wordt steeds meer mensen duidelijk. Het ondraaglijke racisme dat de maatschappij nog zozeer doordrenkt en tot in de onschuldigst ogende symbolen naar buiten komt, wordt op interessante manieren aan de kaak gesteld. Eeuwen van Westerse beeldvorming over de islam komen tot botsing met het feit dat moslims zich daadwerkelijk in het westen zijn gaan vestigen én de opkomst van totalitaire islamistische bewegingen elders in de wereld, die bovendien niet terugdeinzen voor terroristische acties op de Ramblas. We leven, kortom, in een wereld, waarin ons beeld kantelt van wat het betekent om mens te zijn. Natuurlijk is dat soms op een bepaalde manier ongemakkelijk, bijvoorbeeld als je een blanke witte man van middelbare leeftijd bent, zoals ik, met een goede baan nog bovendien. (Iemand die er lange tijd vanuit is gegaan dat hij in een achterstandspositie verkeerde omdat hij zichzelf afzette tegen een veel te kleine groep medemensen en die dus nu veel trots over wat hij heeft 'bereikt' is afgenomen.)

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 17-03-2022

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Mike Herbst (cc)

Meeste Europeanen verwelkomen vluchtelingen uit Syrië

ELDERS - Volgens een onderzoek van het International Rescue Committee, een internationale vluchtelingenorganisatie, staat een grote meerderheid van de Europeanen sympathiek tegenover de opvang van vluchtelingen uit Syrië.

Onderzoek in twaalf Europese landen laat zien dat 76% van de 12.000 ondervraagden sympathie heeft voor de opvang van vluchtelingen uit Syrië in hun land.  Zorgen zijn er wel: voor de veiligheid ongeveer in gelijke mate als voor de gevolgen voor het staatsbudget en voor de sociale voorzieningen.

IRC-voorzitter David Miliband: “These findings show that Europeans have not lost their hearts. Refugees are fleeing danger in record numbers and public sympathy for them in Europe is striking”. Hij voegde er aan toe dat deze resultaten bij alle giftige anti-vluchtelingen retoriek een duidelijke oproep is aan regeringen om de vluchtelingencrisis met compassie en verstand aan te pakken. Veiligheid en welvaart moeten en kunnen samengaan met een eerlijke behandeling van vluchtelingen.

Bij de resultaten per land valt op dat Duitsland met 84% meer dan gemiddeld scoort. Ierland telt nog iets meer mensen die sympathiek staan ten opzichte van Syrische vluchtelingen. Slowakije scoort van de onderzochte landen het laagst. Nederland is in dit onderzoek niet meegenomen. Het IRC vindt dat Europese landen nog veel meer moeten doen. Uit een overzicht van aantallen vluchtelingen die op uitnodiging geherhuisvest zijn in Europese landen blijkt dat alleen Zweden en Finland een beetje in de buurt komen van de aantallen waarvoor opvang is aangevraagd. De VN-organisatie voor vluchtelingen UNHCR telde vorig jaar meer dan 65 miljoen ontheemden, waarvan ruim 21 miljoen het eigen land zijn ontvlucht. In Europa wordt slechts 6% van de mensen die van huis verdreven zijn opgevangen.

Foto: bron: en.wikipedia.org

Zwarte schapen

ELDERS - Een Britse moslima schrijft deze week in de Guardian dat ze in Engeland tot nu toe nooit bang is geweest. Maar na de Parijse aanslagen “krijgen mensen zoals ik elke dag zoveel woede over ons heen. Ik geloof nu niet langer dat dit over zal gaan.”

Geboren en getogen in Londen heeft de klinische psychologe Masuma Rahim als moslima sinds 9/11 al heel wat te verduren gehad. In feite is haar betrouwbaarheid, en die van moslims in het algemeen, al die tijd min of meer in twijfel getrokken. Ben je voor of tegen Al Qaida? Wat vind jij als moslim van die aanslagen? Moet je als moslim geen afstand nemen van het jihadisme? Het zijn de inmiddels overal bekende manieren om moslims, puur en alleen vanwege hun geloof, in de hoek te drijven. We zien het in heel Europa, telkens als er weer aanslagen zijn gepleegd. Op straat, in de media en ook in het parlement. Hoeveel negatieve boodschappen kan een mens over zichzelf verdragen? Ik kan me goed voorstellen dat je op een gegeven moment het vertrouwen in je omgeving verliest.

De uitbarsting van islamofobie na “Parijs”  bereikte in Engeland een top met de berichtgeving in The Sun over een onderzoek dat zou hebben uitgewezen dat een op de vijf Britse moslims sympathiseert met de jihadisten. De publicatie in The Sun wekte de woede op van enkele parlementsleden die een verband legden met de verdrievoudiging van islamofobische incidenten in Engeland, waaronder pogingen tot brandstichting in een moskee. Een commentator van de BBC bekritiseert de vraagstelling van het onderzoek waarin niet gesproken wordt over jihadisme terwijl je ‘sympathie’ ook op verschillende manieren kan uitleggen. Hij verwijst ook naar de afwijzing van IS in een groot aantal islamitische landen, waarbij in de meeste gevallen geen verschillen zijn geconstateerd tussen moslims en niet-moslims. De onderzoekers distantieerden zich van de berichtgeving van hun opdrachtgever.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

De jonge mantelzorger

Dit artikel over Lili die zorgt voor haar gehandicapte moeder en een heel jong broertje en zusje laat een erg ongemakkelijk gevoel achter. Zorg is mooi en wat ze bereikt als mantelzorger is bewonderenswaardig, maar het overheersende gevoel bij mij is toch “dit kan een maatschappij toch niet laten gebeuren?”

In Engeland zijn er minimaal 170.000 jonge hulpverleners, dus je mag verwachten dat het er in Nederland ook minimaal enkele tienduizenden zullen zijn. Zo heftig als Lili zullen niet veel het meemaken: moeder bipolair en met ernstige rugproblemen, broertje van 3 met ADHD/autisme en een zusje van twee.

Foto: Lake district [foto van de auteur]

Het Verenigd Koninkrijk vergroent

ELDERS - De verkiezingen voor het Britse Lagerhuis zijn spannender dan ooit. Hoe sterk is UKIP? Op links stijgt de populariteit van De Groenen. Met een modekoningin als sponsor en campaigner.

Lange tijd werd in het Verenigd Koninkrijk de politiek bepaald door twee partijen: Labour en de Conservatieven. De partijen wisselden elkaar tot 2010 af in de regering. Toen moest er voor het eerst sinds lang een regering gevormd worden van twee partijen: de Conservatieven en de Liberalen. Het districtenstelsel had al die tijd voor een zodanige stabiliteit gezorgd dat de grootste partij op z’n eentje de regering kon vormen. Elk district vaardigt slechts één vertegenwoordiger af naar het parlement en dat is degene die in dat district het hoogst aantal stemmen heeft gehaald. Alle andere stemmen gaan verloren, met als gevolg dat de grootste partijen de meeste kans krijgen. Nieuwe partijen krijgen geen poot aan de grond, want een stem op iemand die geen kans maakt in een district te winnen gaat per definitie verloren. Alles bij elkaar is het Britse parlement dus bepaald geen volledige afspiegeling van de opvattingen van de Britse kiezers. Een eerlijker kiessysteem is nog niet in zicht zo lang de klassieke oude drie partijen het voor het zeggen hebben.

Foto: Andrys Stienstra (cc)

Schots ‘nee’ resulteert in Engels probleem

ANALYSE - Nu de Schotten ‘nee’ hebben gezegd tegen onafhankelijkheid, moeten Britse politici lastige keuzes maken over de Britse staatsinrichting. Ze hebben Schotland meer autonomie beloofd en dat zal ook gevolgen hebben voor het bestuur van Engeland en Wales. Zelfs na te zijn ontsnapt aan een nederlaag in het onafhankelijkheidsreferendum is de Britse premier Cameron nog niet van dit hoofdpijndossier verlost.

Sinds de overdracht van bevoegdheden aan Schotland, Wales en Noord-Ierland kent het Verenigd Koninkrijk een asymmetrische (verticale) structuur. Dat wil zeggen dat niet alle regionale overheden even veel macht hebben. Het Schotse parlement is bijvoorbeeld machtiger dan het parlement van Wales. En er bestaat helemaal geen Engels parlement. Vergelijk dat met Nederland: hier hebben alle provincies precies dezelfde taken en bevoegdheden, net als gemeenten. In het Verenigd Koninkrijk ligt dat dus anders.

Meer macht

Tijdens de campagne hebben de tegenstanders van onafhankelijkheid beloofd om Schotland meer macht te geven over belastingheffing, uitgaven en sociale voorzieningen. Een commissie onder leiding van Lord Smith of Kelvin moet in november met een rapport komen, wat al in januari moet zijn omgezet in een wetsvoorstel. Hoewel de drie grote partijen wel wat verschillende inzichten hebben, lijkt er wel voldoende consensus te zijn om hier snel uit te komen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

De nederlaag van Engeland is niet alleen voor het team een ‘knock-out’

DATA - Tender, het Britse goede doel dat theater en kunst gebruikt als campagnemiddel, kwam direct na de laatste wedstrijd van het Engelse elftal op het huidige WK met deze video. Gebaseerd op data over de relatie tussen winst en verlies van het nationale elftal en huiselijk geweld.

Tender: “Hoewel het onderzoek (Pdf) naar de opkomst van huiselijk geweld tijdens het WK relatief nieuw is, lijkt er een alarmerende trend te zijn die we niet mogen te negeren. De uitkomst van het laatste onderzoek laat een stijging zien van 38% bij verlies van het team.

Foto: foto Tim Brookes, flickr.com

Omstreden dassenjacht in Engeland

ELDERS - Het ruimen van dassen dreigt in Engeland een averechts effect te krijgen. De kwestie verdeelt de Britse samenleving al langer dan vandaag.

Met tbc besmette dassen bedreigen de Engelse veestapel. In de afgelopen 10 jaar hebben boeren 28.000 koeien door Bovine TB verloren.  Kosten voor ’s lands schatkist: £100m.  In twee getroffen gebieden Gloucestershire en Somerset is na zware druk van boerenorganisaties toestemming gegeven om de dassen te ruimen. Maar dat lukt nog niet erg.  In Gloucestershire is na afloop van de proefperiode slechts 30% van de dassenpopulatie geruimd.

Dassen zijn een beschermde diersoort. De toestemming om de dassen af te schieten gold dan ook voor een beperkte periode. Nu overweegt de regering verlenging van deze periode. Maar dat stuit op heftig verzet. Badger Trust, een dierenbeschermingsorganisatie heeft juridische stappen aangekondigd. En er komt  ook kritiek uit wetenschappelijke hoek.  Het gevaar is namelijk groot dat de verspreiding van de ziekte nog veel meer schade gaat aanrichten omdat de dassen worden opgejaagd. David Macdonald, wetenschappelijk adviseur van Natural England roept nu op de ruiming onmiddellijk te stoppen.  Hij verwijst naar een langlopend onderzoek dat heeft uitgewezen dat het ruimen alleen effect heeft als het snel gaat en volledig resultaat heeft. De bekende televisiepresentator  Sir David Attenborough valt hem bij: ‘Why do they spend a lot of time and money doing careful scientific studies and then simply ignore the results?’

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende