Op de beurs van Londen werd gisteren door een groep van 8 grote bedrijven waaronder Yahoo! en Virgin een waarschuwend rapport over peakoil gelanceerd. In The Oil Crunch: Securing the UK’s energy future, stelt de groep dat een piek in de productie van goedkope makkelijk winbare aardolie waarschijnlijk rond 2013 plaats zal vinden, met grote risico's voor de Britse economie en de wereldeconomie. De bedrijven concluderen dat de risico's zo groot zijn dat energiebeleid gericht op het verminderen van aardolie in het wegtransport noodzakelijk is, dat de doelstelling voor een 20% aandeel van duurzame energie in elektriciteitsproductie van de EU in 2020 niet ver genoeg gaat, en dat snel een beslissing over de rol van kernenergie genomen moet worden in het Verenigd Koninkrijk. Het rapport bevat twee analyses van de toekomstige olieproductie, afkomstig van Shell en Peakoil Consulting. De verwachting van Shell, dat de olieproductie vanaf 2015 niet meer zal stijgen en voor lange duur op een plateau zal belanden, is zorgwekkend genoeg. Het betekent dat we vanaf 2015 onze jaarlijkse groei in transport en plastics niet meer kunnen dekken via aardolie, maar volop alternatieven moeten implementeren. Volgens de consultancy Peak Oil Consulting opgezet door Chris Skrebowski, zal de productie van aardolie vanaf 2013 geleidelijk beginnen te dalen. In dat geval is een nog veel intensievere investering nodig om alternatieven voor aardolie op de markt te brengen. De groep bedrijven achten het scenario van Peak Oil Consulting waarschijnlijker dan dat van Shell.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Mijn keyboard slijt van het herhalen van de uitspraak dat een “akkoord” harde afspraken en sancties moet bevatten omdat je er anders niets aan hebt.
Dit keer kan ik het weer herhalen bij een fraai stukje window-dressing van onze regering. De kop klinkt fraai toch “Akkoord met energiebedrijven over klimaat“?
Spaar u het lezen van het werkelijke akkoord. Ik zal even de sleutelwoorden uit de eerste paar pagina’s geven om duidelijk te maken waarom: “streeft“, “waar mogelijk bevorderen“, “studie“, “zet zich ervoor in“, “streven“, “sterk inspannen“, etc…
Geen enkele harde afspraak. Geen enkele sanctie. Geen stokken achter de deur. Niets. Flut.
Ja, ze gaan samen de boel monitoren. Ook zo’n moderne kreet om vooral nog een paar jaar tijd te rekken. Over een jaar of vier (nieuw kabinet) kan dan geconcludeerd worden dat er weliswaar iets bereikt is (de afspraken waren immers ruim geformuleerd) maar dat toch bij lange na niet de ambitie is waar gemaakt. Er zal een nieuw akkoord moeten komen. Ad infinitum.
Klein stukje uit het akkoord om te illustreren hoe goed de energiebedrijven zichzelf hebben ingedekt:
“2. De energiesector illustreert de investeringsbereidheid van de bij energiesector aangesloten
bedrijven aan de hand van bijlage 2 ‘Investeringsbereidheid van de energiesector’. Aan de inhoud
van deze bijlage kunnen geen rechten of verplichtingen worden ontleend. ”
In de afgelopen weken liet Tegenlicht van de VPRO in drie afleveringen zien wat de ontwikkelingen waren op het vlak van energie. Vooral in de aflevering van vorige week (volledig online te zien) werd duidelijk gemaakt dat het nu al mogelijk is om op grote schaal over te schakelen op zonne- en windenergie.
Belangrijk struikelblok bij het overschakelen is het gevestigde belang in de huidige situatie. Er valt nu veel geld te verdienen aan het in stand houden van de verspilling.
In de uitzending van aanstaande maandag gaan Ad van Wijk (CEO van Econcern), Peter Blom (CEO van Triodos bank), Wubbo Ockels (ruimtevaarder en hoogleraar TU Delft) en Willem Vermeend (voormalig minister en ondernemer) in discussie over manieren om beweging te krijgen in alternatieve energie in het achter lopende Nederland.
Hier een korte preview speciaal gemaakt voor de Sargasso bezoekers.
U kunt ook een beetje meehelpen op dit punt door de feedin petitie te tekenen. Daarin wordt gevraagd om snel een fatsoenlijke regeling te maken voor het terugleveren van energie door particulieren aan het net, zoals ze dat in Duitsland al kennen. Een belangrijke stap om mensen te stimuleren zelf aan de slag te gaan.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Thailand en Cambodja kwamen deze week bijna met elkaar in oorlog om een hindoetempel in Preah Vihear. Officieel ligt deze tempel in Cambodja maar Thailand maakt aanspraak op het terrein er omheen. Dit oude conflict laaide in juli op, toen UNESCO het heiligdom op de Werelderfgoedlijst plaatste (NRC).
Vechten om cultureel erfgoed, terwijl het daar al zo heet is, zouden die lui werkelijk zo gek zijn? Of speelt er meer mee? De professionele media in Nederland helpt ons niet veel verder. Echter professioneel gecoördineerde burgerjournalistiek uit Frankrijk ligt een tipje van de sluier op, om ons vervolgens weer blij te maken met een dooie mus. Volgens de door France24 Observers benaderde Cambodjaanse blogger Sean Sok Phay heeft het te maken met natuurlijke hulpbronnen, met name aardgas. Het gebied is omstreden sinds de koloniale macht Frankrijk in 1904 een akkoord sloot met Siam (Thailand), er werd een kaart getekend en die werd een paar jaar later werd hertekend. Een grensconflict was geboren. De suggestie over de aanwezigheid van aardgas in het omstreden gebied wordt door de behulpzame Cambodjaan echter niet onderbouwd. Your on your own again, ook op het internet… Enwel daarom gaan we het SAMEN oplossen, Wisdom of the Krauts (ja ook u Neder-Duitser).
Deze week kwam het rapport “The Economics of Ecosystems and Biodiversity” [.pdf] wederom in de belangstelling te staan. Hierin wordt gesteld dat de jaarlijkse kosten van ontbossing (en vernietiging van andere ecosystemen) de kosten van de financiële crisis ‘klein bier’ doen lijken. “At between $2 trillion and $5 trillion per year it dwarfs the cost of the current financial crisis which economists gauge at about $1.5 trillion” (DerSpiegel).
Ondertussen ontstaat er wel het idee dat nu overheden voor miljarden moeten bijspringen om de bankwereld overeind te houden dit ten koste zal moeten gaan van beleid op klimaatverandering en duurzame energie. De Financial Times kopte vorige week nog “EU: saving the economy or saving green dreams?”. Ontkenners van climate change en peakoil verkneukelen zich nu al bij het idee dat de financiële crisis groene ambities van de politieke agenda zal stoten. Maar het tegendeel zou wel eens waar kunnen zijn.
De eerste reflex van politici zal waarschijnlijk zijn om te snijden in (zogenaamd kostbaar) beleid op duurzame energie en klimaatverandering. Maar nu het roofkapitalisme haar einde nadert is er juist meer ruimte voor verduurzaming en dat besef zal op den duur ook bij beleidsmakers doordringen (BlogActiv.eu). Het roofkapitalisme dat verantwoordelijk is voor de enorme overshoot in consumptie stond verduurzaming altijd in de weg. Flitskapitaal vloog van oliepalm plantage naar kopermijn terwijl de natuur en lokale bevolking berooid achterbleven. De ecologische en maatschappelijke schade werd nooit meegerekend in de prijs. Vraag naar goederen werd gecreëerd met geleend geld, net zo goed dat ontwikkelingskosten van nieuwe ontbossende en vervuilende projecten werden gedekt met geleend geld. Investeren en projectontwikkelen: gewoon omdat het kan! Het leek een aardig zichzelf versterkend concept als je geen oog had voor de grenzen van wat onze aarde aankan. Nu de motor achter het roofkapitalisme is weggevallen zal ons economisch handelen weer gebaseerd moeten worden op de werkelijke economie en dat biedt perspectieven voor verduurzaming. Of zoals oud Wereldbank econoom professor Herman Daly zegt: “To keep up the illusion that growth is making us richer we deferred costs by issuing financial assets almost without limit, conveniently forgetting that these so‐called assets are, for society as a whole, debts to be paid back out of future real growth.” (TheOilDrum).
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Gisteren kopte de Telegrof: ‘Groene stroom is oplichting’. Het bewuste artikel is onsamenhangend en in feite onbegrijpelijk, maar dat doet er niet toe. Het gaat immers om de kop in chococladeletters: Groene stroom is oplichting want dat blijft hangen in de hoofden van miljoenen kiesgerechtigde consumenten.
Ondertussen is de PvdA-europarlementariër Dorette Corbey die wordt aangehaald in het artikel niet blij met de toonzetting in de Telegraaf: “Corbey vertelt Energeia aan de telefoon vanuit Brussel nooit zoiets gezegd te hebben. Inderdaad, ze heeft problemen met de manier waarop energiebedrijven nu met garanties van oorsprong groene stroom aan 2,5 mln huishoudens kunnen leveren. Maar oplichting? Nee, daarvan is geen sprake“. (DuurzaamNieuws)
Het is een oud verhaal maar komt nu in het nieuws vanwege een voorstel van het Europees Parlement voor strengere eisen aan de productie van groene stroom (Volkskrant). Het voorstel houdt in dat in de toekomst groene energie (vooral) in het land zelf geproduceerd moet worden. Tot nu toe halen met name Nederlandse energiebedrijven groene stroom uit het buitenland, o.a. uit Scandinavische waterkrachtcentrales.
Deze inkoop van groene stroom verloopt via zogenaamde (groen)certificaten dat niets anders is dan een accountingsysteem om onderscheid te maken tussen groene en grijze stroom. De Nederlandse energiebedrijven namen in 2007 rond de 20 procent van de beschikbare certificaten in Europa af (zibb.nl). Verder doet de markt zijn werk en zoeken de energiebedrijven de goedkoopste groene stroom. Omdat groene stroom nog steeds vaak iets duurder is dan grijze legt de overheid wat subsidie bij.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.