Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Closing Time | Anna Meredith
‘Nautilus’ is het waanzinnige openingsnummer van Anna Merediths debuutalbum Varmints. Het bombastische nummer is een goede voorbode voor de rest van het eigenzinnige album, waar eigenlijk geen touw – laat staan een genre – aan vast is te knopen, maar boeiend is het wel.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Closing Time | Natalie Beridze
Natalie Beridze (ook bekend als TBA) mixt harde, industriële beats met warme klanken en (wat vlakke maar daarom niet per se onprettige) zang.
Closing Time | Fever Ray
“Free abortions and clean water/Destroy nuclear/Destroy boring. Lovers got love in a love fest/Every time we fuck we win. […] This country makes it hard to fuck!”
Over welk land het gaat laat Fever Ray tot onze verbeelding, maar sinds Trump staat ze zeker niet alleen met haar klacht. Een nummer met zo’n urgent thema kan dan ook niet ontbreken in een jaaroverzicht aan de hand van protestnummers.
Closing Time | S.Maharba
S.Maharba maakt op hip-hop en soul geïnspireerde elektronische muziek die door de samples en lo-fi-effecten modern-nostalgisch klinkt.
Closing Time | Holly Herndon
Holly Herndon onderzoekt op haar album Platform haar relatie met technologie – status: it’s complicated. ‘Home’ is een liefdeslied gericht aan een fictieve NSA-agent, waarmee ze ook de relatie met haar laptop (haar muziekinstrument) probeert te beëindigen terwijl ze nog dolgelukkig samen zijn.
Closing Time | Leila
De derde en voorlopig laatste artiest in de – bij gebrek aan meer kandidaten (die nog vindbaar zijn) – zeer korte serie over vroege vrouwelijke IDM-artiesten is Leila. De nummers op haar eerste album uit 1998 klinken interessant maar minimalistisch en mede daardoor wat gedateerd. Het tweede album Courtesy of Choice (2000) is compleet anders: vol, warm en melodieus, soms wat chaotisch, en niet erg genre-vast – in een interview zegt ze: “I don’t feel any commitment or loyalty to anything. My commitment is to noise”. Fijne noise, dat wel.
Closing Time | Neotropic
Naast Mira Calix kwam ik Neotropic tegen die als een van de weinige vrouwen meedraaide in de opkomende IDM-scene eind jaren ’90. Ze bracht haar eerste EP uit in 1995, en haar eerst album is goed maar kan de tand des tijds niet geheel doorstaan. Na haar tweede album gaat ze meer en meer experimenteren en aangekomen bij haar vierde album White Rabbits (2004), waarop dit nummer staat, lijkt ze het genre – of überhaupt een genre – achter zich gelaten te hebben, wat boeiende folk-achtige elektro-akoestische muziek oplevert.
Closing Time | Mira Calix
Zo rond de tijd dat Aphex Twin en Autechre met hun experimentele elektronische muziek een nieuw genre introduceerden – waarvoor ietwat pretentieuze termen zoals IDM, art techno en braindance werden bedacht – waren er ook enkele vrouwelijke artiesten die met knopjes en schuifjes interessante dingen deden. (Als je deze muziek niks vindt, wees gerust: de vrouwen zijn op een hand te tellen, dit wordt een zeer korte serie.)
Mira Calix bracht haar eerste single uit in 1996, deed het goed in clubs maar was ook vernieuwend, en werd door sommigen gezien als de ‘female Aphex Twin’. Het is niet moeilijk te horen waarom: haar minimalistische muziek klinkt vaak chaotisch en regelmatig op het valse af. Beter kan ik het niet verkopen. Dit nummer komt van haar eerste album One On One (2000).
Closing Time | Ital Tek
De naam Ital Tek klinkt alsof we te maken hebben met een goedkope Italiaanse techno-dj, maar de artiest is ten eerste niet Italiaans (niet dat Italianen geen goede techno zouden kunnen maken, natuurlijk…) en hij maakt wel elektronische muziek maar van het boeiende moeilijk-te-definiëren soort dat vaak niet eens dansbaar is (maar soms ook wel).
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.