Britse rivieren vallen droog door overmatig waterverbruik

Britse rivieren vallen droog door slecht gereguleerde en overmatige (drink)wateronttrekking. De favoriete denktank van premier David Cameron: Policy Exchange publiceert vandaag een rapport met straffe aanbevelingen om 'het opdrogen van het Verenigd Koninkrijk te voorkomen'. Er zijn in Engeland en Wales ongeveer 20.000 punten waar water wordt onttrokken aan de bodem of rivieren en meren. De grootste afnemers zijn de drinkwaterbedrijven die ongeveer de helft van het totale volume opslurpen, daarna volgt de energiesector en de industrie die koelwater verbruikt. Landbouw verbruikt gemiddeld maar 1% van het water, al kan dat per regio en seizoen sterk wisselen. Momenteel wordt er veels te veel water verbruikt waardoor rivieren en wetlands droogvallen. In de Thames rivier stierven tientallen zwanen door het extreem droge voorjaar en de (te) lage waterstand. Om het interen op de nationale watervoorraad te stoppen zouden 23 miljoen Britten moeten stoppen met drinken, douchen en afwassen. Dat kan natuurlijk niet en dus richten de aanbevelingen van het Policy Exchange rapport zich op het strenger reguleren van de wateronttrekking. Dat zou kunnen betekenen dat het in droge seizoenen en op kwetsbare plekken de wateronttrekking even niet mag. Maar alleen zo kan de overheid garanderen dat er ook in de toekomst voldoende betaalbaar water beschikbaar is.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het vermoorden van milieuactivisten in de Amazone gaat door


Dit is een (snelle) vertaling van een artikel op Sargasso gastblog: Mongabay.com.

Drie dagen nadat twee milieuactivisten werden vermoord werd afgelopen vrijdag in de Braziliaanse Amazone een gemeenschapsleider vermoord zo bericht Reuters.

Adelino “Dinho” Ramos, de voorzitter van Movimento Camponeses Corumbiara e da Associação dos Camponeses do Amazonas, een organisatie van kleine boeren, werd op vrijdagmorgen in Rondônia voor de ogen van zijn familie neergeschoten. Het Speciale Mensenrechten Secretariaat, een instituut dat onder de president valt, zei dat het onduidelijk was wie Ramos, die doodsbedreigingen van houtkappers kreeg, heeft gedood. Ramos overleefde in 1995 een bloedbad waarbij dertien mensen werden gedood.

Zijn dood kwam slechts drie dagen nadat Joao Claudio Ribeiro da Silva en zijn vrouw Maria do Espirito Santo, werden vermoord in een hinderlaag nabij hun huis in de deelstaat Pará. De verdenking ging direct uit naar illegale houtkappers die gelinkt zijn aan de houtskoolhandel die levert aan ijzerssmelterijen in de regio. Da Silva was een vooraanstaand milieuactivist die naast internationale erkenning ook talloze doodsbedreigingen ontving.

De president van Brazilië: Dilma Rousseff heeft al een federaal onderzoek naar de moord ingesteld, die door velen werd afgekeurd.

Milieuactivisten zeggen dat hun dood de oppositie tegen de voorgestelde veranderingen in de boswetgeving (Forest Code) kan doen toenemen. Deze voorstellen zijn een verslechtering van de bosbescherming in het Amazone regenwoud. Zij stellen dat de moord op de rubbertapper Chico Mendes in 1988 wereldwijde bewustwording rondom de vernietiging van het Amazone woud heeft geholpen en dat de moord op de Amerikaanse non Dorothy Stang -die opstond tegen illegale houtkap en landroof- een reactie van de Braziliaanse overheid triggerde om deze problemen hard aan te pakken en nieuwe beschermde gebieden in te stellen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Quote du Jour | Meer mensen, graag!

Still, for those who claim to be acting in the interests of future generations, “making them smaller” isn’t the answer. Go out and campaign against urban sprawl, Hummers, coal power plants, and whaling — but leave people alone. (ForeignPolicy)

Charles Kenny, wetenschappelijk medewerker aan het Center for Global Development betoogt dat bevolkingsgroei niet het probleem is. Het is de overmatige consumptie in welvarende landen die onze aarde bedreigt. Kenny vindt 10 miljard aardbewoners geen probleem. Hij dist Malthus die 200 jaar geleden dood en verderf voorspelde als er meer dan 1 miljard mensen zouden komen. Malthus kreeg geen gelijk zo stelt Kenny: de slavernij werd afgeschaft, wetenschap maakte sprongen vooruit en ook in Bangladesh zegt 85% van de mensen ‘gelukkig te zijn’. Iedereen -op een paar suïcidale figuren na- zegt blij te zijn te leven. Leven is leuk en hoe meer levenden hoe leuker! Dus gaat heen, vermenigvuldig u en protesteer vervolgens met al uw (klein)kinderen tegen kolencentrales en Hummers …of zoiets? Een luchtige boodschap zo vlak voor dat de zeven miljardste mens dit jaar ter wereld komt, of heeft Kenny gewoon gelijk?

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende