Hieronder volgt een gastbijdrage van Kris De Decker: freelance journalist en initiatiefnemer van www.lowtechmagazine.be Wie zich afvraagt waarom zuiniger technologie niet tot zuiniger auto's leidt, moet eens een kijkje nemen in deze (Nederlandstalige) Citroën-brochures uit 1954 en 1974. Het zijn originele, ingescande folders van de 2CV of Deux Chevaux ("2PK", "geit" of "eend" in de Vlaamse en Nederlandse volksmond). Ondanks alle spitstechnologie die sindsdien in auto's is gestopt, blijft de 2PK uit 1949 zuiniger dan de kleinste Citroën vandaag. Een vergelijking van de specificaties laat zien waar het schoentje wringt.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Resultaten uit het verleden bewijzen het: u houdt niet van deprimerende verhalen over de ondergang van de planeet. Enwel daarom twee positieve berichtjes over uitvindingen die deze ondergang wellicht iets uitstellen.
Hybride vliegtuigen
De motor van huidige propellervliegtuigen is gebaseerd op een ontwerp uit de jaren ’30 en ’40 uit de vorige eeuw. Hoog tijd om deze eens te vervangen. Een Duitse vliegtuigbouwer heeft nu de eerste hybride vliegtuigmotor ontwikkeld. Jawel: in de toekomst zullen er vliegtuigen vliegen op electriciteit. Beter voor het milieu, lekker stil en bovendien een fijne backup optie in het geval dat de brandstof van de conventionele motor op is en voorlopig nog geen landingsbaan in zicht (hoe metaforisch). Hybrid Power Comes to Aviation (Wired)
Biobrandstof uit zonlicht en CO2 en …
Bacterieën die ethanol poepen als je ze zonlicht en CO2 geeft. Waar de waterstof atomen vandaan moeten komen vermeldt het artikel niet, maar een kniesoor die daar op let. De waterstof atomen zijn ook geregeld, die komen namelijk heel verrassend: uit water. De micro-organismen zitten opgesloten in een soort zonnecollectoren en het systeem lijkt derhalve op een kruising tussen de productie van biobrandstof uit algen met de techniek van de fotovoltaïsche cellen. De opbrengst uit proef-opstellingen is hoog dus de titel mag vet worden aangezet: A Biofuel Process to Replace All Fossil Fuels (Technology Review)
Even geen deprimerende verhalen van onomkeerbare schade aan onze planeet. Want schade kan je soms ook herstellen, zo blijkt. Filmer John Lui laat zien hoe een fors deel van het löss-plateau in China succesvol werd aangepakt. Ooit ontstond de Han-beschaving op dit plateau: toen nog groen, waterrijk en bebost. Maar verkeerd landgebruik verwoestte deze vruchtbare plek. Nu is het een maanlandschap met hoge bodemerosie, droogte en stofstormen die reiken tot in de Chinese kuststeden. Lui laat zien dat door een verandering in landbeheer dit gedegradeerde ecosysteem kan herstellen [project.pdf] en de mensen weer voedt met water, gewassen en hout. In Ethiopië filmde hij eenzelfde ontwikkeling: “zorg dat 25 jaar lang de geiten niet meer grazen in de kale heuvels en schaduwrijke vruchtdragende bomen keren terug”. YES WE CAN! Eind juni sprak John Lui op het Tällberg Forum in Zweden waar alle knappe en invloedrijke koppen op het gebied van duurzaamheid bijeen kwamen om te filosoferen over de toekomst van onze overbevolkte planeet. Bekijk hier het zomercollege van John Lui.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Google stapte een paar maanden terug in de smart grid business: een van de snelst groeiende groene bedrijfstakken. Een smart grid is een elektriciteitsnetwerk dat wederzijdse informatie-uitwisseling tussen producent en consument toestaat waardoor het optimaal kan anticiperen op (temporele en spatiële) flucaties in vraag en aanbod. Slimme meters: elektriciteitsmeters die het energieverbruik doorgeven aan de producent zouden die communicatie moeten verzorgen. Echter de frequentie waarop de huidige generatie slimme meters haar informatie verstuurt (max. vier keer per uur) is onvoldoende om consumenten aan te sporen op efficiency. Het groen-technische blog Earth2Tech legt uit waarom: “If you are only given one number per hour regarding how much energy your home used, it will be very difficult to figure out how much energy was used by each of the behaviors you performed in the past hour.” De prikkel tot zuiniger gebruik blijft uit vanwege een te lange tijd tussen handeling (droger aanzetten) en signaal (maandoverzicht per post).
Met behulp van de toekomstige Google PowerMeter zouden consumenten real time inzicht moeten krijgen in hun energieverbruik. Google ziet het als haar missie “to organize the world’s information and make it universally accessible and useful” en gelooft dus ook dat consumenten het recht hebben op gedetailleerde informatie over hun elektriciteitsverbruik en het variabele prijskaartje (Official Google Blog). Zo zou een écht smart grid consumenten kunnen tonen wanneer gedurende de dag de energieprijs stijgt en zo verbruik tijdens piekuren ontmoedigen. Dat is mooi maar er zijn ook mensen die kritisch staan tegenover het verstrekken en opslaan van energieverbruiksdata van consumenten en er een gevaar voor de privacy in zien.
Maandag bracht Greenpeace een lijvig rapport uit: Slaughtering the Amazone. Dit keer gaat het niet over de oprukkende sojateelt als indirecte bedreiging van het Amazonewoud maar om een zeer directe bedreiging: veeteelt. Brazilië is de grootste vleesproducent ter wereld en veeteelt is de nr 1. veroorzaker van ontbossing in de Amazone. Drie jaar undercover onderzoek naar de productieketen ‘van koe tot hamburger/schoen/zeepje’ bracht aan het licht dat gerenommeerde Westerse bedrijven blind halffabrikaten afnemen van de grote Braziliaanse slachterijen. Hiermee dragen deze bedrijven bij aan de ontbossing van de Amazone. Unilever, Lidl, Burger King, Nike, Makro, Knorr en ja zelfs de duurzame IKEA gaan in het rapport van Greenpeace over de knie. Ongetwijfeld zal er nog veel gediscussieerd worden over de feiten uit het rapport. Maar op het eerste gezicht is de hoeveelheid data en kaartmateriaal indrukwekkend: 70 pagina’s click & scroll [.pdf].
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.