In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Closing Time | Amii Stewart
, door
“Knock on wood” was in de jaren zestig een hit geweest van Eddie Floyd, en Amii Stewart maakte er dertien jaar later, in 1979, een dijk van een disco-single van. Hierboven het officiële clipje, dat de jaren zeventig toont op hun allerergst.
Hieronder nog eens. Zelfs de pretentie tot playbacken is opgegeven maar je kunt ook zien dat Stewart beter kon dansen dan de begeleidende balletgroep.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Closing Time | Silver Convention
, door
Silver Convention was Duitse discoformatie, die kortstondig succes kende halverwege de jaren zeventig. Beluister bovenstaand nummer en u weet waarom: klinkt lekker, maar origineel is het niet. Wel goed voor een nummer 1 hit in de Verenigde Staten, overigens.
Closing Time | Vitas
, door
Vrijdagavond, tijd voor wat gekkigheid. Vitaliy Vladasovich Grachov (artiestennaam: Vitas) werd in Letland geboren toen dat nog onderdeel van de Sovjet-Unie was. In 2002 was hij, op 21-jarige leeftijd, de jongste artiest ooit die een solo show mocht weggeven in de prestigieuze Kremlin concertzaal te Moskou. Het was een behoorlijk extravagante happening, die u hier helemaal kunt bekijken, mocht u daar behoefte aan hebben. Bovenstaand een excerpt uit die show, met een betere geluidsmontage.
Closing Time | Giorgio Moroder
, door
Closing Time ging gisteren over hét disco-nummer bij uitstek “I feel love” van Donna Summer. Het werd geproduceerd door Giorgio Moroder, die de synthesisers en een vergelijkbaar opzwepend ritme eerder dat jaar al had gebruikt in een uiterst dansbaar nummer, “From Here to Eternity”.
“Godfather of disco”, schreven de muziekjournalisten later, want clichés als “onverwachte geluidserupties”, “briljant” en “pompend ritme” zijn nooit genoeg. Maar het is een gaaf nummer.
Closing Time | Donna Summer
, door
Er zijn twee overeenkomst tussen “I Feel Love” van Donna Summer en de Vijfde Symfonie van Ludwig van Beethoven. De eerste is dat je bij de eerste akkoorden meteen opveert – wat is hier aan de hand?! De tweede is dat het publiek zowel in 1808 als in 1977 meteen in de gaten had dat hier muziekgeschiedenis werd geschreven. In Berlijn, waar Brian Eno en David Bowie werkten aan de LP Heroes, introduceerde eerstgenoemde het nummer aan Bowie met de woorden “I have heard the sound of the future”. En het is krek zo.
Closing Time | Volga Nehri
, door
Ok, dit heb ik gevonden op Youtube. ‘Volga Nehri (Turkish Disco Folk)’ staat erbij. Ik kan googlen wat ik wil, het levert niks op behalve dat het nummer uit 2012 dateert. Maar het swingt te lekker om het niet door te geven.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Closing Time | Charlie
, door
Diegenen onder u die in de jaren tachtig groot werden, zullen Italo Disco hoogstens erkennen als guilty pleasure. Het is nog net geen lifmuziek, maar het komt in de buurt. Hierboven een fijn staaltje om uw geheugen op te frissen, Spacer Woman van Charlie, een gelegenheidscombinatie van twee Italianen die onder een wirwar van pseudoniemen de hitlijsten bestormden. Alsof ze zich er zelf ook een beetje voor schaamden.
Closing Time | Supermax
, door
Supermax, het geesteskind van de Oostenrijker Kurt Hauenstein, beweegt zich ergens op het kruispunt van soul, funk en disco. De band wekte in 1981 ophef met een tournee door Zuid-Afrika, enerzijds omdat Kurt zich niets van de anti-apartheidsbeweging aantrok, anderzijds omdat hij dacht met zijn Jamaicaanse vrouw zomaar dat land in te mogen en het verdomde zijn achtergrondzangeressen op een apart podium te zetten. Tegenwoordig staat Supermax voor megagevangenissen. Dat zou Kurt zeker ook niet bevallen zijn.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.