Dalai Lama niet naar Zuid-Afrika
, door
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Zoveelste zinloze bezoek Dalai Lama
, door
Na de de grootmoefti van Syrië, de Patriarch van Constantinopel en Opperrabbijn Sacks was gisteren de Dalai Lama aan de beurt om het EU parlement toe te spreken. Blijkbaar heeft het Parlement behoefte aan een godsdienstige dialoog, al opperen sommigen terecht dat een rede geen dialoog maar een preek is. Deze gebeurtenis is blijkbaar zo bijzonder dat VVD-leider Jules Maaten en een aantal collega’s 24 uur hebben gevast. Onderwijl bekende lolbroek Dalai dat hij zelf heerlijk ontbeten had.
Ik vraag me ernstig af wat dit soort bezoeken voor zin hebben. Het is duidelijk dat Tibet niet onder het juk van China thuishoort, maar het is even duidelijk dat het uitzicht op verandering nihil is. Het argument dat extra aandacht voor de situatie alleen al helpt is door de recente Olympische Spelen wel om zeep geholpen. Het zwalkende EU-beleid over de Tibet-kwestie helpt ook niet. Meer dan wat morele steun lijkt de EU niet te kunnen geven aan een land dat bezet wordt door een economische en nucleaire grootmacht.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
De Keukenhof waarschuwt China nog 1 keer
, door
“Meestal doe ik kond van de complexe problematiek alsook de vele spettergeneugten rondom het vermaledijde H2O-molecuul. Maar nu ik op het punt sta de Keukenhof officiëel te openen, dit jaar in het teken staand van China – De Olympische Spelen 2008 – Beijing, wil ik uw aandacht voor iets anders vragen. Want niet alleen de zonnebloemen die u om u heen ziet maken aanspraak op de vrijheid van bestuifuiting. Niet slechts de tulpenbollen die tot voor kort nog onder grond zaten, verdienen het zonder martelgang tot bloei te komen. Voordat wij straks de dienbladen met tuinkerstoastjes bespringen, wil ik u vragen even stil te staan bij het belang van mensenrechten in het algemeen en die van Chinese, en of inclusief Tibetaanse, mensen in het bijzonder.”
Zo zou Amnesty International het vast graag hebben gehoord vandaag. De mensenrechtenorganisatie had de Keukenhof verzocht om tijdens de besloten opening aan alle hoogwaardigheidsbekleders (waaronder de Vice-Burgemeester van Beijing) en gasten een tulp aan te bieden die is opgedragen aan een Chinese mensenrechtenvoorvechter. De Keukenhof wilde dit niet omdat zij niet geassocieerd wenst te worden met ‘uitingen van politieke aard, religie en andere maatschappelijke organisaties’.
De Babbelbox vraagt: Wat zou u vandaag hebben gespeecht als u in Willem-Alexander’s Van Bommel’s stond?
(moeilijkheid: “Ik treed nu af. Leve de Republiek!”, is uitgesloten).
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Quote du Jour | Volk in doodsnood
, door
“We streven niet naar onafhankelijkheid. Waar het ons om gaat is behoud van de Tibetaanse cultuur, in een zekere mate van autonomie binnen China zelf” (Dalai Lama).
Op 10 maart is het exact 50 jaar geleden dat Tibet definitief zijn onafhankelijkheid verloor en de Dalai Lama inderhaast naar India moest vluchten. Om tot op de dag van vandaag nimmer terug te keren in zijn geboorteland. De spiritueel leider in ballingschap heeft steeds gepleit voor de vreedzame middenweg-benadering: geen onafhankelijk Tibet, maar autonomie binnen China. De Chinese bezetters voerden en voeren daarentegen een beleid van harde repressie door en ze blijven de Dalai Lama daarbij afschilderen als een onruststoker, die slechts uit is op een onafhankelijk Tibet.
Ook na 1959 heeft het westen Tibet in de steek gelaten, door het land niet als onafhankelijke staat te erkennen. Nu is het te laat: miljoenen Chinezen hebben het land gekoloniseerd en in meer en meer steden vormen de Tibetanen al een minderheid. Even gloorde er hoop, toen in de aanloop naar de Olympische Spelen in Beijing wereldwijde aandacht kwam voor het lot van de Tibetanen. Daarna zakte de internationale aandacht weer even snel weg en nu gaat de Chinese repressie weer onverminderd door.
Neem even de tijd voor het schrijnend beeld dat in deze documentaire (Dalai Lama: 50 years after the fall ) wordt geschetst van een volk dat na 50 jaar onderdrukking in hevige doodsnood verkeert. De Dalai Lama: “We maken nu als volk met een eeuwenoude cultuur een doodvonnis mee”.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Quote van de Dag: Separatistische activiteiten
, door
“Landen zouden niet mogen toestaan dat de dalai lama hun territorium gebruikt voor de separatistische activiteiten voor een onafhankelijk Tibet. […] Zouden Duitsland, Frankrijk of andere landen accepteren dat een kwart van hun territorium afgescheiden zou worden?”
Aldus de Chinese minister van Buitenlandse Zaken Yang Jiechi. Volgens hem streeft de dalai lama naar een “groot Tibet”, en is hij daarom geen geestelijk, maar een politiek leider in ballingschap.