GC’s oppositiepartij van het jaar: En de winnaar is…

Voordat ik bekend maak welke politieke partij zich vanaf vandaag GC's oppositiepartij van het jaar 2009 mag noemen, vat ik eerst samen wat zich de afgelopen weken heeft afgespeeld. Dat is vrij onnodig, maar verhoogt de spanning. Hoewel u die spanning waarschijnlijk omzeilt door dit stuk tekst over te slaan en direct op "lees verder" te klikken. Afijn. Deze serie begon met het selecteren van vragen die u, onze lezers, wilde stellen aan de oppositiepartijen. Die vragen hebben we met onze eigen vragen opgestuurd naar de acht oppositiepartijen. Nadat de antwoorden (van de meeste partijen dan toch) waren binnengedruppeld, kon u die lezen en beoordelen. Daarna kon u stemmen op uw favoriete oppositiepartij. Hier kunt u alles nog eens nazien. Dan nu: de uitslagen!

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

D66: Lousewies van der Laan is gekozen tot vice-voorzitter van de ELDR

D66: Lousewies van der Laan is gekozen tot vice-voorzitter van de ELDR

Lousewies van der Laan is afgelopen vrijdag 20 november in Barcelona gekozen tot vice-voorzitter van de Europese Liberale Partij (ELDR). Zij zal zitting nemen in het Bestuur van de ELDR, dat wordt voorgezeten door voormalig Belgisch minister van Europese Zaken Annemie Neyts.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De onsamenhangendheid van Francisco van Jole

Gisteren stond er op GC een stuk van Francisco van Jole: ‘De Leegte van Links‘. Van Jole is druk bezig om de nieuwe opinieleider van links Nederlands te worden, dankzij zijn site joop.nl, waarop allerlei linkse opiniemakers bloggen. Het stuk is een reden om ons grote zorgen te maken over de toekomst van links, niet vanwege de leegte van links, die Van Jole observeert, maar vanwege de onsamenhangendheid van Van Jole’s betoog.

De conclusie van Van Jole is: “Idealen zijn bij de progressieve partijen naar de achtergrond verdwenen.” De argumentatie om daar te komen is vrij opmerkelijk.

Zo vertelt hij over een bijeenkomst van de PvdA waar Wouter Bos een vraag krijgt van een kritisch PvdA lid. Bos reageert gloedvol: “de zaal hing aan zijn lippen. Niet omdat het spannend werd vanwege een conflict maar omdat Bos met passie idealen uitdroeg.” Vervolgens schrijft Van Jole: “Dat is het probleem van de politiek op dit moment. Er worden geen idealen meer uitgedragen.” Van Jole net heeft laten zien hoe het belangrijkste gezicht van linkse politiek op dit moment, de vice-premier, vol met idealen het debat aan gaat binnen zijn partij. Ik zie niet hoe je daaruit kan stellen dat idealen niet meer worden uitgedragen door politici. Daarnaast vind ik het absurd om te stellen dater een probleem van de politiek is. Daarmee ontken je de complexiteit van de samenleving.

Vervolgens stelt Van Jole dat ‘Wilders een revolutionair is’. En dat er van dat revolutionaire ‘een enorme aantrekkingskracht’ uitgaat omdat het ‘dromen en daadkracht’ combineert. In mijn ogen is Wilders geen idealist. Hij houdt volk geen ideale samenleving voor, maar alleen maar waarschuwingen over wat er gaat gebeuren en nachtmerries over wat er kan gebeuren. Wilders is tegen: tegen islamisering, tegen hervorming van de verzorgingsstaat, tegen klimaatbeleid. Hij heeft geen gloedvol betoog over waar Nederland naar toe moet, alleen maar een verhaal over wat er niet moet gebeuren. Dat trekt geen mensen aan die willen dromen, maar mensen die bang zijn voor nachtmerries.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verkiezingen 18 november: Zuidplas

Op 18 november vinden er in een zestal gemeentes al gemeenteraadsverkiezingen plaats, in verband met herindelingen. GC kijkt vooruit naar de interessantste van deze verkiezingen. Vandaag: Zuidplas.

De gemeente Zuidplas is een fusiegemeente van Moordrecht, Nieuwerkerk aan de IJssel en Zevenhuizen-Moerkapelle. Het is een plattelandsgemeente in het hart van de Randstad. En dat maakt de verkiezingen in Zuidplas juist zo interessant. Van alle zes gemeenten die de 18e naar de stembus gaan, is Zuidplas misschien wel de beste graadmeter voor de uitslag op 3 maart. Toegegeven, de gemeente is misschien wat rechtser en wat christelijker dan het Nederlands gemiddelde, maar in de oude gemeenten domineerden de grote partijen CDA, PvdA en VVD, soms samen met Christenunie of SGP. Het wordt interessant te zien of deze partijen standhouden, want in de nieuwe gemeente doen bijna alle landelijke partijen mee (behalve PVV, GroenLinks en PvdD).

De landelijke partijen beseffen dat maar al te goed. Dus heeft het CDA premier Balkenende al op campagne in Zuidplas gestuurd, brengt de PvdA maar liefst zes ministers in stelling in de gemeente en laat de VVD Fred Teeven de electorale kolen uit het vuur te halen. Andere partijen kunnen niet achter blijven, dus hebben ook Alexander Pechtold en Rita Verdonk de gemeente (40.000 inwoners) met een bezoek vereerd. Agnes Kant komt deze week nog. Alleen Christenunie en SGP (en de plaatselijke partijen natuurlijk) lijken het vooral op lokale kracht te gooien.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Benoemen

“Ik benoem het, ik ontmantel het, en ik zet er mijn eigen ideeën tegenover […] Wilders maakt niet alleen zijn kiezers bang. Hij maakt ook zijn tegenstanders bang. En dat laat ik niet gebeuren.”

Alexander Pechtold klinkt nog steeds zeer strijdvaardig op het D66-partijcongres afgelopen zaterdag. Alleen, loopt de partij juist door dit soort uitspraken niet het gevaar om als een one-issuepartij gezien te worden?

Pechtold riep mensen verder op zich niet door een coalitie van angst te laten regeren:

“Door hen die de wereld van gisteren najagen, uit angst voor het vreemde. Uit angst voor 150 boerka’s op zestien miljoen inwoners. Uit angst zelfs voor een Kinderen voor Kinderen-liedje over Allah.”

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Vorige Volgende