Verzekeraar vergoedt therapie alleen in ruil voor gevoelige informatie

Zorgverzekeraar CZ wil alleen overwegen psychotherapie te vergoeden als zij eerst inzage krijgt in zeer privacygevoelige medische informatie, zoals behandelverslagen. Het gaat om therapie door voormalig EuroPsyche-therapeuten. Verzekeraar Zorg en Zekerheid zegt dezelfde toetsing uit te kunnen voeren met beduidend minder gegevens. Door Carolien Epping (@030caro) Ongeveer 12.000 cliënten van de recent failliet verklaarde GGZ-instelling EuroPsyche verkeren in  onzekerheid over vergoeding en voortzetting van hun therapie. EuroPsyche raakte in opspraak door een onjuist bericht in de media dat ze therapie zouden vergoeden om homo’s te ‘genezen’. Later volgde een verloren rechtszaak tegen CZ en uiteindelijk het faillissement van EuroPsyche. Verzekerden lijken nu de dupe te worden. Toestemming voor vergoeding om de therapie af te maken geeft CZ niet zomaar. Zo vraagt de verzekeraar als toetsing een initieel behandelplan, behandelverslagen, de tot nu toe behaalde resultaten van de therapie en het behandelplan voor het vervolg hiervan. Verder de namen en beroepscategorieën van alle bij de behandeling betrokken professionals, een verslag van diagnostiek met de diagnose conform DSM IV. CZ wil weten welke doelen nog met de (psycho-)therapie bereikt moeten worden, hoe lang die nog zal duren en waaruit de therapie zal moeten bestaan. Opmerkelijk is dat zorgverzekeraar Zorg & Zekerheid genoegen neemt met  een verwijzing van de huisarts en naam en beroep van de behandelaar van de (voormalig) EuroPsyche-therapeut.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 10-03-2022
Foto: copyright ok. Gecheckt 08-09-2022

Zorgverzekeraars neuzen in medische gegevens GGZ

Door Carolien Epping.

Medewerkers  van diverse zorgverzekeraars hebben persoonlijke behandelplannen en zelfs gespreksverslagen ingezien van cliënten in de Geestelijke Gezondheidszorg (GGZ). Het gaat ook om niet-medici. Ook zijn mensen thuis overvallen door telefoontjes van verzekeraars.

“Weet u wel wat u de samenleving kost?”

Een en ander wordt aangekaart door Hans Landman en Hanneke Nijkamp, beiden therapeuten die via Europsyche werken en oprichters van het Comité Zorgen om de GGZ. “In de drang naar controle over welke therapievorm zij wel en niet vergoeden en GGZ-kosten te drukken, gaan zorgverzekeraars steeds verder.” zo waarschuwen zij. “Meerdere van onze cliënten en die van onze collega’s zijn onvoorbereid door medewerkers van zorgverzekeraars gebeld. Die bleken dan over allerlei vertrouwelijke gegevens te beschikken, waaronder zelfs informatie uit de gesprekken met hun therapeut. Een cliënt werd gevraagd of zij zich wel realiseerde wat ze de samenleving kost. Mensen zijn enorm geschrokken. Wij werden door bezorgde mensen gebeld met de vraag: ‘Weten ze dát dan ook? En dat?’ Veel van de cliënten in de GGZ zijn in hun leven ernstig geschaad in hun vertrouwen. In de therapie wordt dit met veel moeite en tijd weer enigszins hersteld. Een zo’n telefoontje kan zo’n proces van jaren in een keer teniet doen.”

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: copyright ok. Gecheckt 28-09-2022

Keuzestress

De marktprincipes in de zorg beginnen hun zegenende werking te doen. Of we daar blij mee moeten zijn, is nog maar de vraag, want de marktwerking levert inderdaad iets wat ze belooft: keuze. Maar het is een valse keuze waar haast niemand op zit te wachten. En er zit een venijnig addertje onder het gras.

Gisteren kopte NRC Handelsblad dat CZ zijn inkoopbeleid aanscherpt. De grootste verzekeraar van Nederland koopt sommige behandelingen simpelweg niet meer in bij zorgverleners als die te duur, kwalitatief onder de maat of onnodig zijn. Daardoor zouden er weer wachtlijsten kunnen ontstaan, omdat in sommige regio’s bijvoorbeeld nog maar weinig ziekenhuizen zijn die een bepaalde behandeling mogen geven – of anders gezegd, waarvan de behandeling door CZ vergoed wordt.

Zo’n wachtlijst is natuurlijk vervelend (oeps daar gaat hét argument van pro-marktwerking-types: sinds 2006 hebben we nauwelijks wachtlijsten meer), maar op zich past dit allemaal netjes in het plaatje van de marktwerking. Want we krijgen er keuze voor terug. Iedere zorgverzekeraar zal namelijk zijn eigen afwegingen maken. Het kan dus zijn dat je bij CZ voor behandeling A niet meer bij ziekenhuis Z terecht kan, maar dat je bij Achmea voor behandeling A wel naar ziekenhuis Z kan gaan. We hebben keuzevrijheid.