Onverschillige cultuur

Van een mooi kunstwerk krijg je een beter humeur. Omgekeerd helpt iets lelijks je stemming naar de gallemiezen. Jarenlang ben ik elke dag chagrijnig geworden als ik door de Amsterdamse Van Baerlestraat fietste, tot ik me realiseerde dat het kwam door de aanblik van de negentiende-eeuwse façade van het Stedelijk Museum. Sindsdien neem ik een andere route. Dat wil niet zeggen dat lelijke kunstwerken totaal geen functie hebben. Een medewerker van de Vaticaanse Musea vertelde me ooit dat ze over Giuliano Vangi’s “Over de drempel” weliswaar bijna dagelijks klachten kregen, maar dat ze het toch maar in de ontvangstruimte laten staan omdat mensen dan niet blijven hangen. Ze lopen door, het eigenlijke museum in. Zo had ik het nog niet bekeken, al erken ik dat ik Vangi’s beeld liever überhaupt niet had bekeken.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

‘Dood de mensen, spaar hun werken.’ Cultureel erfgoed in oorlogstijd

De ogenschijnlijk zinloze vernietiging van eeuwenoude cultuurerfgoed, de Buddhas van Bamiyan door de Taliban, of meer recentelijk de Shiitische monumenten door de IS(IS) in Irak is ook Europa niet vreemd.

De verwoesting van de universiteit van Leuven, en met name haar historische bibliotheek, door de Duitsers in augustus 1914, deed een Nederlandse oorlogsjournalist verzuchten ‘Het is eene straf, die verre en verre over de bevolking van Leuven, verre over het geteisterde België heen gaat. Het is eene kastijding, die al wat er op aarde aan Westersche beschaving bestaat heeft getroffen.’

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Vechten om een tempel? Of zit er aardgas?

Thailand en Cambodja kwamen deze week bijna met elkaar in oorlog om een hindoetempel in Preah Vihear. Officieel ligt deze tempel in Cambodja maar Thailand maakt aanspraak op het terrein er omheen. Dit oude conflict laaide in juli op, toen UNESCO het heiligdom op de Werelderfgoedlijst plaatste (NRC).

Vechten om cultureel erfgoed, terwijl het daar al zo heet is, zouden die lui werkelijk zo gek zijn? Of speelt er meer mee? De professionele media in Nederland helpt ons niet veel verder. Echter professioneel gecoördineerde burgerjournalistiek uit Frankrijk ligt een tipje van de sluier op, om ons vervolgens weer blij te maken met een dooie mus. Volgens de door France24 Observers benaderde Cambodjaanse blogger Sean Sok Phay heeft het te maken met natuurlijke hulpbronnen, met name aardgas. Het gebied is omstreden sinds de koloniale macht Frankrijk in 1904 een akkoord sloot met Siam (Thailand), er werd een kaart getekend en die werd een paar jaar later werd hertekend. Een grensconflict was geboren. De suggestie over de aanwezigheid van aardgas in het omstreden gebied wordt door de behulpzame Cambodjaan echter niet onderbouwd. Your on your own again, ook op het internet… Enwel daarom gaan we het SAMEN oplossen, Wisdom of the Krauts (ja ook u Neder-Duitser).

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.