Quote van de Dag: Shock doctrine

"He's asking for a huge amount of power. He's saying, `Trust me, I'm going to do it right if you give me absolute control.' This is not a monarchy." Aldus Nouriel Roubini, van de Universiteit van New York over het reddingsfonds van 700 miljard dollar van de regering Bush om de financiële crisis in Amerika te beteugelen. Een goed plan of het bewijs van de Shock-doctrine van Naomi Klein?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

België twijfelt over België (II)

Belgische en Europese vlaggen (Foto: Flickr/kwatoko)En alweer is het crisis in de Belgische politiek. Slechts een paar maanden is de regering Leterme nog maar aan de slag en nu wankelt zijn kabinet al, dankzij de voor buitenstaanders volstrekt onbegrijpelijke kwestie van de splitsing van het kiesdistrict Brussel-Halle-Vilvoorde.

Ondertussen wordt in de internationale pers hoofdschuddend menig meewarig stuk over de Belgische situatie geschreven. En zelf ken ik inmiddels behoorlijk wat Belgen die met serieuze immigratieplannen rondlopen (al heeft dat, toegegeven, ook veel te maken met de desastreuze pensioensproblematiek waar vergrijzend Belgie op af stevent, en waar de politiek niets aan doet omdat ze te druk bezig zijn met BHV).

Wat mij betreft zijn er nu twee fundamentele vragen waar de politici zich mee bezig zouden moeten houden. In de eerste plaats: is er wel een compromis mogelijk als de politieke leiders van beide bevolkingsgroepen zo diametraal tegenover elkaar staan?

In de tweede plaats, en nog veel belangrijker: vindt de gewone Belg de staatshervorming wel even belangrijk als de politici, die door hun verkiezingsretoriek zich hebben ingegraven in posities waar ze niet meer uit lijken te kunnen?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

The Great Depression (Poll)

De Britse krant The Independent kopt vandaag USA 2008: The Great Depression en dat komt hard aan bij het patriottistische Drudge Report die de kop gelijk doorkopt op haar eigen voorpagina. In het bijbehorende artikel wordt ingegaan op het groeiende aantal mensen in de Verenigde Staten dat afhankelijk is van de voedselbank. Inmiddels zouden 28 miljoen Amerikanen hun levensmiddelen krijgen via een bonnensysteem. Op een totale bevolking van 303 miljoen is dat bijna 10% en dat is best veel. In ieder geval is het het hoogste percentage sinds in 1960 in de VS begonnen werd met dit bonnensysteem.

Maar hoe zuiver is het om een economische crisis enkel af te meten aan het aantal geregistreerden bij de voedselbank? In het Independent artikel wordt immers ook al gesteld dat de scherpe stijging van de afgelopen jaren mede is te wijten aan de automatisering van het systeem. Moderne armoede betekent namelijk dat je voedsel haalt met een electronische lidmaatschapskaart. Ook zou een betere voorlichting en grotere publiciteit voor een groeiende belangstelling bij de burger voor gebruik van de voedselbank zorgen. Een gevoel dat mij ook wel eens bekruipt als ik soortgelijke reportages over Nederlandse voedselbanken zie (disclaimer voor furieuze SP-ers: uiteraard wil ik hiermee niet de wel degelijk aantoonbare groeiende kloof tussen arm en rijk bagatelliseren). Toch stipt het artikel dat de VS in een Great Depression plaatst ook recente ontwikkelingen aan die een Amerikaanse armoedeval verklaren zoals het knappen van de Housing Bubble en een algemene stijging van de voedselprijzen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hoe zit het met de Nederlandse huizenmarkt?

Straks ook in Nederland? (Bron: Flickr/DryIcons)

De kredietcrisis is met de presentatie van de niet geweldige, maar zeker niet zo rampzalig als verwachte jaarcijfers van Lehmann Brothers en GoldmanSachs voorlopig even bezworen. Maar de oorzaak van die crisis, het ineenklappen van de huizenmarktzeepbel, is daarmee nog niet weg. Het hoofd macroeconomie van ING verklaarde gistermorgen op Radio 1 dat hij verwacht dat het nog wel twee jaar zal duren voordat de huizenmarkt hersteld is.

Dat werpt de vraag op: en Nederland dan? Ook hier stijgen de huizenprijzen immers al jaren.

Nou is er in Nederland op veel plekken een daadwerkelijk tekort aan koopwoningen en hebben Nederlanders geen ‘subprime mortgage’, maar een keurige, rentevaste hypotheek. Dus zo een vaart zal het niet lopen. Maar die prijzen kunnen niet eeuwig blijven stijgen.

Wanneer gaat het stoppen? En gaat het dan ineens heel snel of kalft het langzaam af? Zullen de effecten klein zijn of krijgen we een herhaling van de grote krakersrellen?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De permanente crisis in de Staat der Nederlanden

2008 is amper een week oud of een nieuwsbericht leidt alweer tot een spoeddebat. De gehackte OV-chipkaart is aanleiding om volgende week de minister op het matje te roepen.

In mijn leven heb ik best vaak meegemaakt dat er in bedrijf op zeer korte termijn ineens een belangrijk overleg werd ingelast. Maar in vrijwel al die situaties was er dan ook iets aan de hand waarbij een snelle beslissing gevraagd werd zodat bepaalde doelen niet in gevaar kwamen. Indien er geen accuut probleem was, werd meestal eerst wat nader onderzoek verricht voordat iedereen uit de normale werkzaamheden gerukt werd met alle gevolgen van dien.
De Tweede Kamer lijkt niet gevuld te zijn met mensen die deze ervaring delen. Media aandacht is belangrijker dan goed besturen.
Ik heb voor u de spoeddebatten van het laatste kwartaal 2007 even op een rijtje gezet (zover ik ze kon vinden).

11 oktober: Vertraging A73
11 oktober: Gehandicaptenvervoer
11 oktober: Aftrekregeling buitengewone uitgaven
16 oktober: Veetransporten
17 oktober: Vertrekpremie ABN AMRO topman
17 oktober: Afschaffing basisbeurs
30 oktober: Taxitarieven (vervallen)
7 november: Ontslagrecht
8 november: Het uitvoeren van een motie over drukjacht
8 november: Toegang publicaties GPD
13 november: Sluiting Unilever vestigingen
21 november: Onomkeerbare stappen kilometerheffing
21 november: Belastingplan
28 november: 1040 urennorm

Dat zijn dus 14 spoeddebatten (waarvan 1 vervallen), een gemiddelde van 1 per week. Maar belangrijker nog zijn de onderwerpen die kennelijk een spoeddebat rechtvaardigden. Zover ik kan nagaan zijn er slechts twee onderwerpen die mogelijk op korte termijn nog iets aan de situatie hadden kunnen veranderen (unilever en drukjacht).
Het steeds aanvragen van spoeddebatten roept het gevoel van een permanente crisis op. Er is altijd wel iets waarvoor de regering met spoed naar de kamer moet. Alsof er sprake is van een aaneenschakeling van fouten. Het vertrouwen in de politiek is hier niet echt mee gediend.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende