Closing Time | Dies irae – Galina Oestvolskaja

Vandaag zou Galina Oestvolskaja 102 geworden zijn, ware het niet dat ze in 2006 op 87-jarige leeftijd overleed. Van deze bijzondere Russische componiste hoort en ziet u ‘Dies irae’(popi vertaald: een heel kwade dag) voor piano, slagwerk en acht contrabassen. https://www.youtube.com/watch?v=31nFYVL98v4 U ziet nu ook waar Matthijs van Nieuwkerk het idee vandaan haalde om een bandje op een steiger te laten spelen. Dat geheel terzijde. Galina Oestvolskaja is in Nederland bekend geworden dankzij Reinbert de Leeuw (vorig jaar overleden). In 1994 en 1997 maakte Cherry Duyns samen met Reinbert de Leeuw de serie ‘Toonmeesters’, acht korte documentaires over componisten van ‘klassieke muziek uit de 20e eeuw’. Uit die serie: Kijk naar de aflevering over Galina Oestvolskaja (1994 – 30 min.), waarin een stukje ‘Dies irae’ wordt vertolkt door Reinbert de Leeuw en het Schönberg Ensemble (tegenwoordig Asko|Schönberg). In de documentaire weet Reinbert de Leeuw  een afspraak met haar te krijgen en ontmoet haar in haar woning in Sint Petersburg. Ze wil niet in beeld (“Ik ben mensenschuw” zegt ze als ze De Leeuw binnenlaat). Buiten beeld horen we haar verkalren dat ze alleen composities laat uitvoeren waar ze zelf tevreden over is. Als ze na enkele weken tot soms zelfs een jaar een compositie niet goed genoeg vindt, gaat het werk de deur niet uit. Veel van haar composities heeft ze daarom verscheurd. Jaren later (2005) maakte ook Josée Voormans een documentaire en inmiddels lijkt Oestvolskaja haar schuwheid overwonnen, want ze laat zich gewillig filmen en beantwoord ook persoonlijke vragen. Ze is waarschijnklijk meer op haar gemak bij Josée Voormans omdat ze in haar eigen  taal kan communiceren (bij Reinbert de Leeuw moest dat in het Duits). Kijk ook naar ‘Schreeuw in het heelal’ (33 min.) https://www.youtube.com/watch?v=ninHa6TqgqM

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Closing Time | Fingathing

Fingathing is een Brits hiphopgezelschap dat voor de verandering eens echte muziekinstrumenten kan bespelen. De band bestaat uit klassiek getrainde contrabassist Sneaky en DJ Peter Parker. Die laatste naam verklaart misschien hun voorkeur voor superhelden. Van het album Superheroe music hier het nummer Ogre.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Closing Time | Dolphy’s basclarinet

We komen nog eens terug op bassen. Elke instrument heeft wel een basversie. De contrabas is natuurlijk een basviool, een tuba een bastrompet. Awel, laten de kenners deze flauwe formulering maar niet horen.

De “hogere” versie van instrumenten kan ik steeds minder horen. Niet omdat ik er niet van hou, maar omdat mijn gehoor naar de knoppen is. Veel hoge frequenties herkennen mijn oren niet meer. De lage daarentegen wel.