Demonstratie tegen Wilders, Gele Rijdersplein Arnhem 26 februari 2011
Dat ik meeliep in de demonstratie was stom toeval: ik was onderweg naar het centrum van Arnhem om te winkelen. Toen ik uit de trolleybus stapte zag ik de ongeveer 150 man en vrouw staan. Voornamelijk jonge mensen. Warm gekleed want is het was koud. Ik kreeg een folder aangereikt waarin werd uitgelegd dat het ging om een demonstratie tegen het rechtse kabinet van van Wilders: Samen in verzet tegen Wilders en zijn kabinet. Dus niet het kabinet van Rutte maar het kabinet van Wilders! Hoewel ik de openingstoespraak had gemist besloot ik onmiddellijk om mee te lopen. Ik sta geheel achter het doel van deze demonstratie: ook ik ben tegen het hak en snoei beleid, tegen de economische kwakzalverij die doorgaat voor “verstandig beleid” en de afbraak van het beetje cultuur dat we nog hebben in Nederland.
Ik demonstreer niet vaak: de laatste keer dat ik meeliep in een demonstratie was in de jaren tachtig. En wat een contrast: met 400 000 man liepen we door Amsterdam. Deze keer waren het er slechts 150. In die goede oude tijd kon je veel mensen bij elkaar brengen om actie te voeren of te protesteren. Wat is er toch gebeurd? Hebben we het zo goed? Maar hé dat is vreemd, als we Wilders moeten geloven zijn de mensen het nu “zat” en heeft de linkse elite er een potje van gemaakt. Hoe zit dat eigenlijk met die onvrede vraag ik me dan af. Bij mijn weten worden we al jaren niet meer door links geregeerd, er zat altijd wel een VVD en/of CDA in de regering en meestal was de Premier een CDA-er. Over jeugdsentiment gesproken …