De Grote Recessie en de Europese dip in politiek vertrouwen

Feitelijke economische prestaties zijn niet de oorzaak van verschillen in politiek vertrouwen tussen landen, maar van fluctuaties in politiek vertrouwen binnen landen, schrijft Tom van der Meer op Stuk Rood Vlees. Terwijl de Nederlandse economie nog maar net uit de Grote Recessie kruipt, wordt alweer gevreesd voor een nieuwe neergang. Dat is slecht nieuws voor het vertrouwen van burgers in de politiek. De Grote Recessie leidde in heel Europa tot een dip in het vertrouwen. Hoe sterker de recessie, hoe groter de dip. Hoe langer de recessie, hoe langer de dip. Grote verschillen tussen landen hebben niets te maken met economische prestaties Politicologen buigen zich al lange tijd het hoofd over de invloed van macro-economische prestaties op politiek vertrouwen. Er zijn grote verschillen in politiek vertrouwen tussen landen (zoals onderstaand figuur op basis van de European Values Survey uit 2008 laat zien). Dat vertrouwen is relatief hoog in landen als Zweden, Denemarken en Finland, en laag in Zuid- en Oost-Europa. De vertrouwenscijfers zijn ook hoog in semi-democratieën en dictaturen als Rusland, Wit-Rusland,  en Azerbeidzjan, maar dat heeft heel andere oorzaken.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Geen consumentenvertrouwen in Brussels lof

Zolang het consumentenvertrouwen en de consumentenbestedingen niet aantrekken, zal het voorspelde economisch herstel in Nederland niet doorzetten, meent Jasper Klapwijk.

De Europese Commissie is gisteren in de spring forecast uitzonderlijk positief over de Nederlandse economie. Waar de groeiverwachting voor de hele Eurozone voor dit en volgend jaar naar beneden bijgesteld werd, kwam Nederland positiever uit de bus dan ons eigen CPB twee maanden geleden nog voorspelde. De groeiverwachting voor 2014 is verhoogd naar 1,2% en voor 2015 zelfs naar 1,4%. Dit jaar zal de economie vooral profiteren van bedrijven die investeren, maar volgend jaar zullen de consumenten eindelijk hun hand van de knip halen. Dat is de afgelopen jaren al vaker gezegd. Zou het nu echt gebeuren? Ik heb er weinig vertrouwen in.

Begrotingstekort

Het gaat volgens de Europese Commissie uitzonderlijk goed met Nederland, en vooral met het begrotingstekort. Dat daalt tot 2,8% in 2014 en verder naar 1,8% in 2015 door hogere belastinginkomsten. Maar die hebben geen direct effect op de bestedingen; daarvoor zou de overheid meer moeten uitgeven, of zouden de belastingen omlaag moeten. Dat wordt lastig. Dijsselbloem heeft al gewaarschuwd dat de overheid nog steeds te veel uitgeeft en dat hij weinig ruimte heeft op de begroting. Hogere overheidsinvesteringen, bijvoorbeeld in defensie of terugdraaien van lastenverzwaringen lijken daarom niet goed mogelijk. De voorspelde groei is dus vooral afhankelijk van export en consumentenbestedingen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zorgverzekeraar CZ schaft service af

Zorgverzekeraar CZ staakt eind deze maand het aanbieden van service. De kosten voor klantenservice lopen enorm in de papieren, terwijl klanten van de Tilburgse zorgincasso-organisatie nauwelijks tevreden zijn over het product. “Klanten zijn daarentegen wel tevreden over onze televisiespots”, constateert bestuursvoorzitter Wim van der Meeren. “Daar gaan we ons dan ook meer op toeleggen. Service is gewoon niet ons ding. En dan moet je daar als organisatie ook niet goed in willen zijn.” In een persbericht stelt zorgtopman Van der Meeren bovendien dat hij Youp van ’t Hek een matig cabaretier vindt.

De Brabantse zorgverzekeraar heeft de afgelopen jaren geprobeerd met allerlei geautomatiseerde service-diensten een grote klanttevredenheid na te streven. “Dat is mislukt”, stelt Van der Meeren. “We hebben geprobeerd klachten te behandelen en telefonisch bereikbaar te zijn, maar dat blijkt onbetaalbaar. En dan stel je jezelf de vraag: hoe belangrijk is klanttevredenheid eigenlijk? Wij hebben die vraag beantwoord met: niet.”

Ondanks de besparingen die CZ behaalt met de snoei in service, gaat de premie volgend jaar toch fors omhoog. Van der Meeren legt het uit: “De afgelopen jaren zien we een trend. We keren voor steeds minder behandelingen geld uit. Vandaar onze slogan: CZ Ontzorgt. En minder uitkeren is duur, want je bent heel veel tijd en geld kwijt om er voor te zorgen dat je niet te veel geld uit hoeft te keren. Vroeger betaalde de zorgverzekering gewoon alles en dat is natuurlijk veel goedkoper.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De consumentenwereld stort in!!!

Het bericht van het CBS met als kop: “Consumentenvertrouwen stort in” wordt netjes overgenomen door de diverse media.
Het roept twee vragen op. Ten eerste, is het normaal dat een overheidsinstelling die als taak heeft getallen te rapporteren zich op deze wijze uitdrukt? “Instorten” is niet een neutraal woord maar suggereert het vergaan van de Nederlandsche economie zoals we die kennen, toch?
Ten tweede, wat zegt dat eigenlijk, dat consumentenvertrouwen? Als ik de staatjes van het consumentenvertrouwen vergelijk met die van de procentuele veranderingen in aankoopbestedingen zie ik weinig verband.



Waarom is het überhaupt relevant om dat “vertrouwen” te meten? Krijg je daarmee niet het effect dat je mensen om een mening vraagt die ze eigenlijk niet hebben en waar je vervolgens met de uitkomst de mening van de rest gaat zitten te beïnvloeden (zoals in dit voorbeeld vandaag)?
Misschien een zinnige besparingsmaatregel bij de overheid om die afdeling bij het CBS te sluiten. Slaapt ook een stuk rustiger.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

QvdD: Consumentenvertrouwen is een symptoom

Men denkt vaak dat het consumentenvertrouwen een belangrijke graadmeter is voor de economie als geheel, maar dat valt tegen. De motor van de economie ligt tegenwoordig aan de aanbodzijde: er moet geproduceerd worden. Eerst moeten er nieuwe bedrijven worden opgericht en nieuwe diensten worden bedacht, daarna volgt de vraag. Het consumentenvertrouwen is daarom eerder een symptoom, dan een belangrijke graadmeter.

Aldus cultureel econoom en filosoof Arjo Klamer in het februarinummer van Filosofie magazine.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.