Koester het kritische denken

De elegant geschreven repliek op onder andere mijn repliek op zijn oorspronkelijke column, verhult dat er een gebrek aan werkelijk kritisch denken is bij de auteur. Kennelijk zorgde de verwijzing naar emoties in mijn vorige stuk voor verwarring bij de heer Veelo. Ik zal mijn kritiek deze keer dan ook wat klinischer verwoorden. In essentie komt het betoog van de heer Veelo er op neer dat het klimaatdebat belangrijk is vanwege de grote gevolgen. En dat juist omdat het zo belangrijk is, het gewenst is dat kritische geesten zich ook kunnen uiten zodat absoluut zeker is dat we op basis van de juiste inzichten beslissingen nemen. Hierin ben ik het volledig eens met de heer Veelo. We wijken alleen stevig af in onze opvatting over wat de werkelijke kritische geesten zijn en wat de verantwoordelijkheid is van eenieder die bericht over het klimaatdebat, of willekeurig welk ander belangrijk debat.

Door: Foto: Toshiyuki IMAI (cc)
Foto: Toshiyuki IMAI (cc)

Waar is het echte debat

, door

COLUMN - Ik voel me aangesproken. Ik voel me weggezet, in een hoek geplaatst. Alweer. En het maakt me boos.
Nu zou ik kunnen gaan schelden en vloeken en tieren. Maar dat helpt vast niet. Het lucht hooguit even op.
Maar toch kan ik het opnieuw niet laten voorbij gaan.
Dus ga ik in op alweer een columnist die meent dat een andere visie aangaande de opwarming van de aarde niet de aandacht krijgt die het verdient en dat er sprake is van actieve onderdrukking daarvan.

Daar ik me in de groep onderdrukkers geplaatst voel, wil ik daar graag iets over kwijt. En zoals vaker kost dat wat meer tekst dan de oorspronkelijke column zelf. Ga er even voor zitten.

Te beginnen bij de titel “97 procent van de wetenschappers kan er naast zitten”. Daarbij krijg ik sterk het gevoel dat er sprake is van een iets te simpel beeld van de klimaatwetenschap. Die gaat niet slechts over of CO2 een broeikasgas is en hoe snel de aarde precies opwarmt. De onderzoeken gaan ook over vogelmigratie, sneeuwdikte, reflectie zeeoppervlak, invloed van plankton op co2 absorptie, urban heat island effect, invloed van de zon, effect verhoging waterdampen in de atmosfeer, mogelijke toe of afname groei planten, verdroging, extreem weer, opslag warmte in oceanen, dikte van gletsjers door de tijd, sediment onderzoek, verandering van de monsoon, invloed van roet van houtvuren in Afrika, bosbranden, vulkanen, etc.. etc… Toch snel een paar duizend wetenschappelijke onderzoeken per jaar.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Quote du Jour

Quote du Jour | Eigendraads

, door

“…zoals het er nu naar uit ziet heeft de PVV van Geert Wilders ook de verkiezingen in Iran glorieus gewonnen. Wilders is blij dat ook het Midden Oosten inziet dat er een onmiddellijk einde moet komen aan de oprukkende islam, hij zal echter het presidentschap van Iran aan zich voorbij moeten laten gaan omdat er alleen vanuit Londen rechtstreeks op Teheran wordt gevlogen en ja, Londen is voor Geert nog net even een brug te ver.”
Op een onmogelijk tijdstip, tijdens het zondagochtendkrieken, spreekt André Manuel in zijn wekelijkse column uit op Radio 1. Met onvervalst Tukkerse tongval knauwt deze columnist/cabaretier/muzikant zich op ‘eigendraadse’ wijze door de actualiteiten. Wat meestal neerkomt op een bizar maar geestig verslag over ‘de andere wereld‘.
“Op een vraag van een journalist van het Iraanse dagblad De Krant van het Glorieuze Iraanse Volk of deze desastreuze nederlaag niet ook een beetje te wijten was aan de volstrekte onzichtbaarheid van Wouter Bos zelf tijdens de Iraanse verkiezingen, reageerde deze met het gooien van zijn beide crocs richting het hoofd van de verbouwereerde verslaggever“.
Beluisteren kan hier.

Foto: Toshiyuki IMAI (cc)

Columnistenontkenners

, door

ANALYSE - Tijd voor een nieuw begrip: columnistenontkenners. Dat zijn mensen, zoals ik, die columnisten die ontkennen dat ze klimaatontkenners zijn, ontkennen.

Dus. Volgt u het nog? Maakt niet uit. Het gaat gewoon om alweer een columnist die in een vloeiende beweging de klimaatwetenschap terzijde schuift en daarbij terloops zegt dat de mens nooit zoveel invloed kan hebben. Om vervolgens, zoals zovele ontkenners, keihard te roepen dat je dat niet mag zeggen.

Zucht, diepe.

Leon de Winter deze keer, in de Telegraaf.

Laten we toch maar proberen te kijken wat hij inhoudelijk zegt.

Hij begint met te stellen dat het verhaal over “97% van de klimaatwetenschappers zeggen dat het klimaat opwarmt” nergens op gebaseerd is. Dat sprookje zou de wereld in gestuurd zijn door een doctoraalstudent die wel een paar duizend vragenlijsten had uitgestuurd, maar daarbij slechts 79 klimaatwetenschappers bevraagd had.

Kan zijn. Maar dat is totaal irrelevant. Het onderzoek (wetenschappelijk, voor zover meneer de Winter dat begrip nog enige waarde toekent) waar het om gaat is deze. Ruim elfduizend wetenschappelijke artikelen (allen met peer review) over het klimaat zijn beoordeeld. Conclusie: 66% neemt geen positie in. En als ze wel een positie innemen, dan zegt 97% dat er sprake is van door mensen veroorzaakte opwarming van de aarde. Veel duidelijker kan je het niet krijgen.

Foto: Elliott Brown (cc)

De krant is een lul

, door

OPINIE - De krant is niet meer wat het geweest is, vindt Edge of Europe.

Leest u nog wel eens papieren kranten, in druk of in pixel? Ik bijna niet meer – alle Nederlandse kranten heb ik uit mijn bookmarks geknikkerd en voor een Telegraaf van gisteren, her en der in Italiaanse kiosks nog te vinden, ben ik nog nooit te porren geweest. Mijn nieuws haal ik van de websites van ‘buitenlandse’ kranten (voornamelijk La Repubblica en The Guardian) en, bij gebrek aan beter, van copypastesite nu.nl.

En ik was een krantenverslinder. Je kon me tegenkomen in Tilburg, al lopend verdiept in Le Monde of de Volkskrant als een smartphoneverslaafde avant la lettre. Of in een kroeg aan de leestafel met een Vrij Nederland of een Groene, met een Hoegaarden erbij. En desnoods in de kantine van de zoveelste uitzendwerkplek met het AD of de Telegraaf, want gelezen moest er worden.

In de krant schreven mensen die er meer van wisten dan jij. Dan stond ik ‘s ochtends in mijn blootje met één hand koffie te zetten met een tot handzaam formaat opgevouwd stuk zaterdagbijlage in de andere hand, omdat ik die column wilde begrijpen voordat ik de dag begon. Ook al ging die over economie of zo – iets waar ik overigens nog altijd geen donder van begrijp. Want de krant daagde je uit om de grenzen van je kennis te verleggen en prikkelde je om over dingen na te denken. Het was zelfs prettig om het oneens te zijn met de grote columnisten. Dat gaf het jonge brein zelfvertrouwen, dat gevoel in staat te zijn om onafhankelijk van erkende denkers tot een eigen conclusie te komen. Daarom was de krant ‘een meneer’.

Doe het veilig met NordVPN

Mededeling

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: copyright ok. Gecheckt 24-10-2022

Zeventien miljoen meningenbakkers

, door

Hieronder een gastcolumn van schrijver/dichter Stefan Nieuwenhuis, die eerder verscheen in striptijdschrift Zone 5300.

Schattig hoor, zo’n column. Iedere keer mag je even leeglopen over wat je nu weer vreselijk vindt en steeds mag je halfbakken oplossingen aandragen voor zaken waarover anderen de schouders ophalen.
Als je vroeger wat vond, mocht je het houden en als het iets van waarde was, bracht je het naar de politie. Tegenwoordig vindt iedereen van alles en heeft de politie nergens meer tijd voor (dat is een mening) wat ervoor heeft gezorgd dat er enorm veel columnisten zijn bijgekomen in Nederland (dat is een feit).

En vergis je niet: columnisten zijn niet eens meer de belezen schrijvers, hoogleraren of journalisten, het zijn gerust ook soapies, bloggers, voetballers, zelfbenoemd analisten, dokters Clavan, buurtbewoners, kroegvolk en meer in het algemeen: mensen met een internetverbinding.

Een column is bovendien niet langer een kort stukje proza waarin de auteur spits en uitdagend zijn mening ventileert, maar vaker de ongezouten neerslag van boosheid of frustratie die de gewaande visionair met zijn onzichtbare gehoor deelt. De lezer leert er negen van de tien keer niets van. Die weet alleen waar de schrijver staat in de discussie, oftewel: wat hij of zij vindt van de discussie.

Zouden we de schrijver kennen, of weten wat diens achtergrond was, dan had het nog iets, maar de meeste columnisten zijn alleen als zodanig en bij eigennaam bekend. Het zal de reden zijn geweest dat veel Nederlanders zich ondertussen zonder gene in allerlei discussies mengen, met nujij.nl als het onwelriekende koninkrijk van verweesde meningendebiteurs (toegegeven, een vrij strenge mening). In Nederland is iedereen columnist geworden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Multiculturele discussie officieel afgerond

, door

[speld]

In Veenendaal is gistermiddag de maatschappelijke discussie over de multiculturele samenleving afgerond. Met de woorden “Ja, daar heb je misschien ook wel weer gelijk in” maakte publicist Paul Scheffer officieel een einde aan het oeverloze debat dat Nederland ruim elf jaar in zijn greep hield.

Meer dan vijftig publicisten en columnisten waren naar Hotel Ibis in Veenendaal gekomen, om nog een laatste keer te debatteren over de multiculturele samenleving. De feestelijke bijeenkomst werd georganiseerd door het Nederlands Debat Instituut. Volgens oprichter en directeur Roderik van Grieken werd het na elf jaar tijd voor iets anders: “Eigenlijk zouden we nog jaren vooruit kunnen met de uitzichtloze impasse van het huidige debat. Toch hebben we het nu willen afronden, omdat we denken dat je op het hoogtepunt moet stoppen.”

Van Grieken weet nog goed hoe elf jaar geleden besloten werd de multiculturele samenleving tot hoofdthema van het maatschappelijk debat te verklaren: “Scheffer verzorgde de aftrap met zijn opiniestuk, Het multiculturele drama. Het leek ons vervolgens een goed idee als alle columnisten zich tien jaar lang uitsluitend zouden bezighouden met de multiculturele problematiek, al dan niet in combinatie met de islam en immigranten. Het is nu eenmaal overzichtelijker als opiniemakers zich eindeloos blijven fixeren op hetzelfde onderwerp, waarbij het vinden van consensus nooit een doel op zich mag zijn.”

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Vrijheid uit je nek lullen bedreigd?

, door

Mohammed BColumniste Amanda Kluveld gaat weer eens los in de Volkskrant. Haar obsessie met de Islam neemt onrustbarende vormen aan. De kern van haar betoog? Enkele ijverige ambtenaren hebben dikke rapporten geschreven over de beweegredenen van de moordenaar van Theo van Gogh: Mohammed Bouyeri. De conclusie van de ambtenaren: het ligt aan de ongelukkige jeugd en nare omstandigheden dat deze relifanaat van Gogh heeft afgeslacht. In plaats van de rapporten hoofdschuddend tot zich te nemen wordt ze woest. Ze verzint een probleem en wijst dan de schuldigen aan. Het probleem is dat het beestje (de moslimterrorist) niet bij de naam genoemd zou mogen worden. De schuldige is een oude bekende: de Islam. Schuimbekkend herhaalt zij haar mantra: de moordenaar was een moslimterrorist, een moslimextremist, een moslimfascist en hij slachtte Theo af in naam van Allah! Touché. Punt gemaakt. Maar welk punt precies?

Alcoholdrinkers

Het lijkt Amanda een kick te geven om te schrijven dat de moord op van Gogh een door een moslim uitgevoerde rituele moord was. Het verwrongen islamitische geloof van B. was zijn motief. Het mag gezegd worden. Maar moet het ook paginagroot in de Volkskrant? Vijf jaar na dato? Laten we een vergelijking maken om zaken te verhelderen. De joden laten we voor een keer met rust en we nemen alcoholdrinkers. U kent er vast wel een paar in uw omgeving. Hoeveel alcoholdrinkers zouden de afgelopen vijf jaar een moord hebben gepleegd? Er zijn in 5 jaar zo’n 1000 moorden gepleegd, dus vast wel een aantal door alcoholdrinkers. Vervang nu eens de woorden Islam door alcohol en Allah door Koning Alcohol. De nonsens van Amanda wordt nu goed duidelijk. “De heer X werd vermoord door een alcoholdrinker, in naam van Koning Alcohol. Dat feit moeten we in al zijn naaktheid onder ogen zien.” En dan? In de naam van Koning Alcohol: wat impliceert Amanda hier nu mee? Zijn alle bierdrinkers potentiële moordenaars? Moeten al die miljoenen alcoholdrinkers soms het land uit?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ideale bruggenbouwer?

, door

tariq-ramadanDe meningen over het gedwongen vertrek van bruggenbouwer Tariq Ramadan zijn in twee kampen te verdelen. Het ‘pro-Ramadan’ kamp roemt zijn ‘bruggenbouwers kwaliteiten’. De contra’s vinden hem een wolf in schaapskleren. Volgens de contra’s zou Ramadan voor een Westers publiek een liberale Islam voorstaan, maar voor eigen (Arabische) parochie heel anders preken. Zo zou hij antivrouw, antihomo en antidemocratisch zijn. De pro’s denken hier uiteraard heel anders over: Ramadan zou moslims willen helpen samen te leven in een Westerse democratie. Directe aanleiding om Ramadan te ontslaan is zijn bijdrage aan de door het Iraanse regime gesteunde en gefinancierde Press TV. Ramadan zou volgens de contra’s met geen woord over de demonstraties hebben gerept, de pro’s, u raadt het al, denken daar anders over. Wie heeft er nu gelijk in deze verbale moddergooiwedstrijd? Is Ramadan nu wel of niet terecht ontslagen?

Beeldspraak

Zowel de pro’s als de contra’s gebruiken voor de hand liggende beeldspraak om hun betoog kracht bij te zetten. Eerst maar de pro’s. In een artikel van de Volkskrant van gisteren, met als kop “Alle bruggen van Ramadan verpulverd”, roemen Mohammed Benzakour en een trits hoogleraren de kwaliteiten van Ramadan. Dat Ramadan met dubbele tong zou spreken is volgens hen pure laster: er zou geen enkel bewijs voor zijn. Ramadan is dé perfecte bruggenbouwer en staat een democratische, gematigde islam voor. Het artikel heeft iets weg van een eigentijdse hagiografie. Men eindigt de lofzang als volgt: “Hoe het lot van een briljante, prikkelende en originele Nietzschekenner en debater (in twee jaar tijd nam Ramadan deel aan 74 lezingen en debatten) werd bezegeld door een paar lokale brekebeentjes”. Bij het lezen van zoveel loftuitingen bekruipt mij een sceptisch onderbuikgevoel. Is Ramadan werkelijk deze geniale heilige? Is hij werkelijk ontslagen, na een racistische lastercampagne?

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Oude rotten leren bloggen

, door

Bloggen is de bom! Dat krijgt nu ook de oude garde van columnisten door. Het is de manier om de aansluiting te vinden met het volk, zo bleek de laatste jaren. Dus zijn ze ook maar aan de slag gegaan, ruim 10 jaar na het op gang komen van het fenomeen.
Deze groep zit een beetje ter rechter zijde van het politieke spectrum en heeft daarom voor de naam “Dagelijkse Standaard” gekozen. Dromen moet kunnen namelijk. De stukjes zijn tot nu toe aardig en er komen zowaar ook reacties binnen, waar ze zelfs af en toe op in gaan. En zoals bij een modern weblog hoort, moet je op z’n tijd een weblog van een andere signatuur aanvallen. Hulde! De cursus bloggen voor beginners is goed begrepen.
Het vraagt alleen nog wat oefening voordat het effectief gaat worden. Neem deze paasbijdrage van de gerespecteerde columnist Joshua Livestro. Hij steekt ons elegant een veer in de reet om vervolgens het pek te gebruiken. Jammer dat hij nu net een onderwerp kiest waar weinig eer aan te behalen valt.
We worden beticht van stemmingmakerij door een dronkenlap die na een duwtje van de politie een tijdje later aan een hartaanval overlijd neer te zetten als een direct slachtoffer van politiegeweld.
Twee kanttekeningen daarbij. Ten eerste melden wij in de betreffende waanlink slechts wat er in Engeland uit en te na in het nieuws gekomen is. De hele heisa die daar op volgende, inclusief kamervragen, geeft aan dat het gaat om meer dan een struikelpartij. Kom dan niet met als belangrijkste bewijsstuk aan met de vermeende slechte gezondheid van het slachtoffer.
Ten tweede is de keuze van het woord “doodslaan” misschien niet 100 procent feitelijk maar wel geoorloofd. Op het moment van schrijven was het een redelijke aanname dat er een direct verband zat tussen het slaan en duwen van de politieagent en de door van Ian Tomlinson.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.