Het is niet waarschijnlijk dat de internationale gemeenschap in al haar praatsessies ooit zal komen tot een werkbare en goede aanpak van de klimaatproblematiek. Het heeft dus geen zin om daarop te wachten. Maar dat gezegd hebbende, komt dan wel de vraag naar boven "wat dan wel?" Hoe kan een significante omslag bereikt worden waardoor uiteindelijk de CO2 uitstoot (en nog wat dingen) naar een beheersbaar niveau zakt. Om dingen in beweging te zetten, moeten belanghebbenden het gevoel krijgen dat er iets te winnen valt bij het verbeteren van de situatie. Emil Möller heeft hier een tijd op zijn eigen wijze proberen op te wijzen. En één van de onderwerpen die iedere keer terugkwam was de Elektrische Auto. Nu leek me dit eigenlijk weinig interessant. In mijn ogen verplaatste je daar alleen maar het probleem van directe oliestook naar indirecte olie/gas/kolen-stook toe. Bovendien zag ik niet in wie er bereidt zou zijn hier significant in te investeren. Tot het kwartje viel. Of beter gezegd, tot de twee kwartjes vielen. Het ene kwartje schreeuwde me al een hele tijd toe: Energiemaatschappijen. Het andere kwartje zat wat meer verborgen in een verre pagina van een obscure presentatie in de vorm van een tabelletje over Well-to-Wheel efficiëntie. Laat me u even de twee kwartjes nader toelichten.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
what we can do
is take a next step
It’s an invitation to become like children again. To ask ourselves simple questions: ‘who am I, what is my work?’ And act according to the answers we find.
To look at the deeds of those we now more or less allow to run/ruin our society. Skip their and our words. Then start acting as if you and the world we live in matter.
See the results of your work as the result of play and treat them lightheartedly. This makes your best efforts resilient.
slow
slow
slow
slow
slow
slow
slow
it’s easy, when you slow down a bit
Een korte KSTn vandaag. Gisteren werd heel opvallend de motie Duyvendak (GL) / Vermeij (PvdA) aangenomen. Deze motie stelt dat ambtenaren bij reizen tot 500 kilometer bij voorkeur de trein moeten nemen. Dit om het milieu te ontzien. Deze motie werd door alle partijen behalve de PVV en Lid Verdonk gesteund. Het komt niet vaak voor dat een motie met zoveel effect (meer dan de meeste wetten) zomaar aangenomen wordt.
Ik vermoed wel dat hiervoor wat ruilhandel heeft plaatsgevonden. Een andere motie van Vermeij/Duyvendak, waarin ministers en staatssecretarissen gedwongen worden voor hun dienstauto een A of B energielabel te hebben, werd namelijk ingetrokken voor stemming. Dat had waarschijnlijk tot kwaad bloed geleid. Maar dat is natuurlijk speculatie.
En ik ga weer over tot de orde van de dag.
Overigens ben ik van mening dat altijd bekend moet zijn hoe de individuele kamerleden gestemd hebben en dat alle stemmingen direct online beschikbaar moeten zijn.
KSTn = Selectie uit recente KamerSTukken.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Dat de Verenigde Staten een enorme Holle Bolle Gijs zijn dat mag bekend zijn. Maar fraaie infographs komen altijd harder binnen. Hierboven ziet u de Amerikaanse staten en hun equivalent aan CO2 uitstoot vergeleken met andere landen in de wereld. Zo stoot de staat Florida evenveel CO2 uit als Frankrijk. Meer uitleg en infographs: hierrr…
Welkom in de nieuwe economie, waar het voorheen gratis gebruik van ecosysteemdiensten een prijskaartje heeft gekregen. Welkom in een economie waar CO2 handelswaar is en waar bosbescherming een lucratieve investeringsmogelijkheid is geworden. Op het Amerikaanse Bloomberg staat een aardig artikel dat laat zien hoe nu al grote investeerders en bedrijven anticiperen op nieuwe klimaatregels die CO2-credits ten bate van bosbescherming tot een economische activiteit maken. Investeringsbank Merrill Lynch en hotelgigant Marriott steken miljoenen in bosbescherming in ruil voor de CO2-credits uit die bossen.
In 2012 moet er een nieuw internationaal klimaatverdrag liggen, in dit post-Kyoto verdrag zal het voorkomen van ontbossing een belangrijke rol vervullen. Ontbossing veroorzaakt pakweg 20% van de mondiale CO2-uitstoot, breng ontbossing terug en reduceer gelijk de (groei in) CO2-uitstoot. Economisch gezien worden tropische bossen een berg CO2-credits die geïndustrialiseerde landen en bedrijven kunnen kopen om hun eigen uitstoot mee te compenseren. Er moet echter wel een ontbossingsdreiging zijn, anders is er natuurlijk niet sprake van ‘het voorkomen van ontbossing (=uitstoot)’. De wetenschappers Ebeling en Mai Yasue van de University of British Columbia in Vancouver publiceerde recent een artikel [.pdf] waarin de jaarlijkse inkomsten uit het terugbrengen van ontbossing met 10% geschat wordt op 13,5 miljard dollar. Dat is dus geld voor natuurbescherming én lokale ontwikkeling (in het geval van good governance dan).
“Like biofuels and micro wind turbines, carbon capture and storage turns out to be another great green scam. It will come too late to prevent runaway climate change; the government has no intention of enforcing it; and even if it had, the technique is likely to boost our carbon emissions”. (Guardian)
George Monbiot, de schrijver van het boek HEAT dat oplossingen aandraagt voor het CO2-probleem, maakt gehakt van de groene beloftes van Carbon Capture en Storage (CCS): het in kolencentrales afvangen van CO2 en terugpompen de aarde in. De Britse staatssecretaris belast met het energiebeleid John Hutton merkt op dat maar beter de Britten -met hun hoogwaardige techniek- steenkool kunnen verbranden dan dat de Chinezen dat doen. Maar aan de hand van het huidige beleid van de Britse overheid legt Mobiot haarfijn uit hoe de ontwikkeling van CO2-opslag te langzaam zal gaan en hoe Groot-Brittannië in 2050 alleen nog maar méér CO2 zal uitstoten. Alleen al de bouw van acht nieuwe kolencentrales leidt dan tot een verdubbeling van de huidige CO2-uitstoot, ondanks de (trage) introductie van CO2-opslag. Groene leugens?
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.