Closing Time | Marc Broussard

https://www.youtube.com/watch?v=hoJQQuseZ7g In mijn laatste Closing Time maakte ik via Neil Finn een bruggetje naar een volgende, die ook al klaarstaat. Maar toch even iets heel anders tussendoor. Via allerlei omwegen kwam ik op een playlist (nou ja, eigenlijk gewoon door de algoritmes op YouTube) die ik al dagen met veel plezier beluister. Wat een ontdekking! Een van de leukere nummers is van Marc Broussard, die hier samen met zijn vader een cover van Solomon Burkes Cry To Me speelt. En dat doen ze zeer verdienstelijk! G M T Detect language Afrikaans Albanian Amharic Arabic Armenian Azerbaijani Basque Belarusian Bengali Bosnian Bulgarian Catalan Cebuano Chichewa Chinese (Simplified) Chinese (Traditional) Corsican Croatian Czech Danish Dutch English Esperanto Estonian Filipino Finnish French Frisian Galician Georgian German Greek Gujarati Haitian Creole Hausa Hawaiian Hebrew Hindi Hmong Hungarian Icelandic Igbo Indonesian Irish Italian Japanese Javanese Kannada Kazakh Khmer Korean Kurdish Kyrgyz Lao Latin Latvian Lithuanian Luxembourgish Macedonian Malagasy Malay Malayalam Maltese Maori Marathi Mongolian Myanmar (Burmese) Nepali Norwegian Pashto Persian Polish Portuguese Punjabi Romanian Russian Samoan Scots Gaelic Serbian Sesotho Shona Sindhi Sinhala Slovak Slovenian Somali Spanish Sundanese Swahili Swedish Tajik Tamil Telugu Thai Turkish Ukrainian Urdu Uzbek Vietnamese Welsh Xhosa Yiddish Yoruba Zulu Afrikaans Albanian Amharic Arabic Armenian Azerbaijani Basque Belarusian Bengali Bosnian Bulgarian Catalan Cebuano Chichewa Chinese (Simplified) Chinese (Traditional) Corsican Croatian Czech Danish Dutch English Esperanto Estonian Filipino Finnish French Frisian Galician Georgian German Greek Gujarati Haitian Creole Hausa Hawaiian Hebrew Hindi Hmong Hungarian Icelandic Igbo Indonesian Irish Italian Japanese Javanese Kannada Kazakh Khmer Korean Kurdish Kyrgyz Lao Latin Latvian Lithuanian Luxembourgish Macedonian Malagasy Malay Malayalam Maltese Maori Marathi Mongolian Myanmar (Burmese) Nepali Norwegian Pashto Persian Polish Portuguese Punjabi Romanian Russian Samoan Scots Gaelic Serbian Sesotho Shona Sindhi Sinhala Slovak Slovenian Somali Spanish Sundanese Swahili Swedish Tajik Tamil Telugu Thai Turkish Ukrainian Urdu Uzbek Vietnamese Welsh Xhosa Yiddish Yoruba Zulu Text-to-speech function is limited to 200 characters Options : History : Feedback : Donate Close

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Closing Time | The Zoo

Begin jaren ’90 woonde ik in Hilversum, had kort een baantje bij platenmaatschappij BMG en een vriendin die bij de Free Record Shop werkte. Waardoor ik opeens totaal onbekende artiesten en bands leerde kennen. Zoals deze.

The Zoo is een project van Mick Fleetwood uit 1992, met zangers Bekka Bramlett en Billy Burnette (die alliteratie, hoe verzin je het!) en qua genre zou ik zeggen countryrock. Waarbij af en toe lekker los gegaan wordt met de gitaren. Het sloeg niet erg aan, in Nederland helemaal niet en in de VS haalde single Taking It Out To The People slechts een 19e plaats. Toch vind ik het best een lekker album. Dat ik nog eens helemaal heb afgeluisterd, en het eerste nummer springt er voor mij toch wel uit. Ik vind dat intro vrij briljant.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Closing Time | Muse

Deze Closing Time is wat activistisch. Omdat muziek dat ook vaak is. En ik hou ervan.

Het rommelt in Den Haag. Gister werd bekend dat Lili en Howick toch mogen blijven, na een shitstorm vanuit “het volk”. Ik zet dat tussen haakjes, omdat we dat volk natuurlijk niet als één groep kunnen aanduiden. Maar tussen alle polarisatie door, lijken mensen elkaar nu toch te vinden in een zekere verontwaardiging. Het ressentiment tegen de afschaffing van de dividendbelasting broeit nog steeds. We zien met zijn allen de gevolgen van diverse bezuinigingen, die destijds misschien geld opleverden, maar nu maatschappelijke kosten met zich meebrengen. De zorg, het onderwijs en, godbetert het stokpaardje van de VVD, de handhaving staan op instorten. Ja het rommelt in Den Haag, en de donder is aanstaande.

Closing Time | Paolo Nutini

Deze Closing Time van mijn hand is er weer 1 in de categorie “well hello, how come I didn’t know?!”.

Paolo Nutini kennen we van New Shoes en Iron Sky. Vooral dat eerste nummer vond ik destijds (was het echt 2007??) erg tof, met een originele tekst en een lekker hoofdbobbend deuntje. Verder hebben we niet zoveel van deze man gehoord in Nederland.

Maar ik vond onder andere deze clip van hem, die bewijst dat hij behoorlijk wat in zijn mars heeft. Een goede live performance vind ik altijd een graadmeter voor de kwaliteit van een artiest, en deze staat als een huis. Hij ziet eruit alsof hij high as a kite is, zo gaat hij op in zijn muziek. En hoewel er zo’n 10 bandleden om hem heen staan is het toch een behoorlijk intiem sfeertje. Dat is knap.

Closing Time | Joey Satriani

In de Closing Time over Gerry Rafferty had ik het over mijn kennismaking met de hardrock door mijn toenmalige vriend. Het duurde wel even voor ik daar iets mee kon. Ik trok het in het begin niet zo goed, de rauwe zang en de snerpende gitaren.

Maar gaandeweg leerde ik waardering opbrengen voor het genre. Bijvoorbeeld door Gary Moore, die ook met Thin Lizzy werkte en blues-nummers maakte. Ik kreeg ook een stortvloed van symfonische rock over me heen, omdat dat wat makkelijker te behapstukken is. Daarna begon ik te wennen aan bands als Black Sabbath, Led Zeppelin en Metallica. Snerpende gitaren werden begrijpelijk en uiteindelijk een openbaring. Joey Satriani is de belichaming daarvan.

Closing Time | Rhiannon Giddens

Mijn Closing Time-avonturen, waarin ik mijn muzikale ontwikkeling opnieuw ontdek en beschrijf, hebben af en toe een break nodig. Ik deed dat al met Booker T. Jones en Aretha Franklin, wegens de emotie van de dag. Want muziek is emotie, en o boy ik rakel nogal wat op in mijn zoektocht.

Soms heb ik gewoon zin in iets wat me nu opvalt. Een ontdekking die me verbaast, verblijd ende deugd doet, die ik graag met jullie wil delen.

Closing Time | Gerry Rafferty

Toen ik een jaar of 18 was had ik een vriend die nogal into hardrock was. Vond ik allemaal rete-interessant natuurlijk. Nou ja, ik vond vooral het vriendje erg leuk dus ik schikte me in de muziekkeus. Mijn allereerste concert was er een met Ozzy Osbourne. Geen daverend succes, de andere artiesten weet ik niet eens meer, ik herinner me vooral een enorme bak herrie. Maar ik zag er wel geweldig stoer uit.

Closing Time | Scheitan

De cd “Berzerk 2000” van Scheitan verscheen in 1998. Het is een nogal eclectisch geheel: twee nummers soort van melodieuze death, dan weer een paar nummertjes gothicmetalachtige muziek met trage, droevige vrouwenzang, dan twee nummers ruis/geluid, om te eindige met drie nummers blackmetalachtige herrie.* Geen idee wat de band voor ogen had. Maar, als je het gebrek aan consistentie niet stoort, staan er toch best aardige nummertjes op, zoals Soulside. Enkele bandleden uit Scheitan waren eerder actief in Gates of Ishtar, dat hier gisteren voorbij kwam.

Closing Time | Frank Zappa

In de Belgische krant De Morgen stuitte ik op een artikel over Charles Ulrich, die een hele studie heeft gemaakt van het oeuvre van Frank Zappa. En ik had weer zo’n o-ja-moment. Op mijn 16e maakte ik kennis met dit fenomeen, wat best even wennen was voor een bakvisje. Dit nummer is me het meest bijgebleven, wat niet zo vreemd is gezien de nogal -ahum- provocerende tekst.

Zappa kreeg het ook aan de stok met de Anti Defamation League. Tegenwoordig zou hij waarschijnlijk helemaal met de grond gelijk zijn gemaakt. Hijzelf vond het vooral erg grappig. En ik eigenlijk ook wel. Hier vind je de lyrics. Als je dat echt serieus neemt is er toch wat mis met je gevoel voor humor.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Vorige Volgende