Snelrecht tegen holocaustontkenning?

Het Centraal Joods Overleg wil snelrecht, een instrument dat bedoeld is om vandalen en overlastgevers snel lik op stuk te geven, gaan inzetten tegen Holocaustontkenners. Overtreders moeten volgens het CJO een taakstraf krijgen. Maar waar snelrecht bij vandalen misschien nog enig effect heeft, is het totaal onduidelijk hoe dit holocaustontkenning beter zal gaan aanpakken dan het gewone recht. Integendeel, een groot deel van het ontkennen van de Holocaust is gebaseerd op een zionistische complottheorie. Holocaustontkennen binnen het recht een aparte status geven zal dat waanbeeld alleen maar aanwakkeren. Maar daarnaast, laat die Holocaustontkenners lekker roepen. Ze vormen geen enkel gevaar voor de samenleving en hun uitspraken worden, net zoals mensen die zeggen dat één en één drie is, met hoongelach ontvangen. Hooguit kunnen ze nog op enig medelijden rekenen, zoals iemand met Gilles de la Tourette dat kan. En als er al een straf is, is dat misschien nog wel de zwaarste.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.