DDoS’en is de nieuwe sit-in

Wederom een bijdrage van Petra Kramer. Het is niet verwonderlijk dat de internetbende Anonymous zoveel bijval krijgt  met zijn vrij kinderachtige Operation Payback. Waar WikiLeaks bevestigt dat de wereld nog krankzinniger in elkaar zit dan velen al dachten moeten overheden niet raar opkijken dat burgers zich gaan roeren. Te meer omdat burgerlijke ongehoorzaamheid tegenwoordig zo simpel is als klikken op een link. Toch reageert met name de Nederlandse overheid weer op de slechtst denkbare manier. Oppakken en in de cel met die handel. De woordvoerder van het High Tech Crime Team heb ik al meerdere keren op TV zien verkondigen dat er maar liefst 6 jaar celstraf op een simpele muisklik kan staan. Waarom die heksenjacht op script kitties zoals ze minachtend liefkozend genoemd worden op 4chan, de thuisbasis van Anonymous? Is dat nou de daadkracht die we mogen verwachten van Bruin I dat in het regeerakkoord claimt te strijden voor een open en vrij internet? Waar blijft dan de veroordeling en het het aanpakken van de DDoS-aanvallen op WikiLeaks zelf? En wanneer gaat premier Rutte weer pleiten voor de absolute vrijheid van meningsuiting zoals hij in het verleden gedaan heeft?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De wereld na WikiLeaks’ cablegate

Deze gastbijdrage is van Ot van Daalen, directeur van Bits of Freedom.

De gevolgen van de publicatie van meer dan 250.000 Amerikaanse ambassadeberichten door klokkenluiderssite WikiLeaks kunnen moeilijk worden overschat. Een deel van het diplomatiek verkeer van de Verenigde Staten ligt op straat. De Verenigde Staten oefenen zware druk uit om WikiLeaks te stoppen. John Perry Barlow, de oprichter van de Amerikaanse digitale burgerrechtenbeweging EFF, noemt dit zelfs de eerste informatieoorlog. Wat betekenen de ontwikkelingen rond WikiLeaks voor communicatievrijheid?

Overheden zullen internetvrijheid aan banden proberen te leggen

Niet eerder hebben de Verenigde Staten geprobeerd om de verspreiding van informatie zo publiek via zware politieke druk te voorkomen: dit nooit meer. Die pogingen zullen de komende maanden ook hun effect hebben op internetregulering. Overheden zullen Cablegate aangrijpen om hun greep op het internet te versterken. Er zullen wetten worden geïntroduceerd om domeinnamen en IP-adressen makkelijk te kunnen blokkeren op wereldwijde schaal. Er zal druk worden uitgeoefend om hosting providers makkelijker informatie off-line te laten halen. Het zal financiële dienstverleners moeilijker worden gemaakt om de publicatie van controversiële informatie te faciliteren. En er zal worden geprobeerd om de controle van de inhoud van internetverkeer te vergemakkelijken door middel van deep packet inspection. Het meest pessimistische scenario is dat de Chinese Great Firewall een blauwdruk wordt voor het wereldwijde internet.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

The case against Arundhati Roy

Deze gastbijdrage is van Aletta André, correspondent in New Delhi. Het stuk is ook op haar site te lezen.

Arundhati RoyA case hase been filed against Arundhati Roy – a writer/activist who in the Netherlands is most known from her novel The God of Small Things. The reason: in October she spoke at a conference in Delhi on Kashmir titled “Azadi [freedom], the only way”, together with Kashmiri separatist Syed Ali Shah Geelani and a few others.

The charges include, I quote: “sedition; promoting enmity between classes; imputations, assertions prejudicial to national integration; insult intended to provoke breach of peace; and false statement, rumour circulated with intent to cause mutiny or offence against public peace – all of which have to be read with Section 13 of the Unlawful Activities Prevention Act of 1967.” With the case being registered, Roy now faces arrest and if convicted, the maximum punishment is life imprisonment.

Earlier, after seeking political opinion, the Union Home Ministry had decided not to file a case against Roy and the others, but the police registered a case anyway this week after certain individuals filed complaints.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tweespalt | Arabische zenders in de ban

Marokko doet al-Jazeera in de ban Deense Volkspartij wil ban Arabische zenders De kritische verslaggeving door journalisten van al-Jazeera over politiek gevoelige zaken in Marokko is de regering in Rabat al jaren een doorn in het oog. Pia Kjaersgaard, beschuldigt de zenders van het zaaien van haat tegen de Westerse maatschappij in migrantengemeenschappen.

 
Te kritisch over Arabische overheden maar toch niet geschikt voor immigranten in het Westen: Al-Jazeera kan het nergens goed doen?

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Canadese klimaatwetenschappers gecensureerd

Je ergeren aan de publieke omroep die van jouw belastingcenten weer eens Hans Labohm als ‘klimaat-expert’ aan het woord laat? Boos worden om de flame van Jacqueline -ik duld geen fouten meer- Cramer? Het wordt allemaal relatief als je naar de situatie in Canada kijkt. Daar gaat de conservatieve overheid wel heel ver in het beïnvloeden van de informatievoorziening over klimaatverandering en energiebronnen.

In Canada moeten wetenschappers vooraf goedkeuring vragen bij de overheid om met de media te praten over zaken als opdooiende permafrost en vervuilende teerzanden. Met onderzoek aantonen dat het klimaat opwarmt doet de alarmbellen bij de overheid rinkelen. Ja zelfs onderzoeksresultaten aangaande een overstroming van 13.000 jaar geleden zijn inmiddels controversieel en dienen vooraf voorgelegd te worden aan het Ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen. Klimatoloog Andrew Weaver aan de University of Victoria spreekt van Orwelliaanse toestanden. De wurggreep van de bureaucratie waarin de wetenschappers vervolgens terechtkomen ondermijnt de moraal en het onderzoek zo stelt de getergde wetenschapper (bron: Vancouver Sun).

Stephen Harper: de premier van Canada, is openlijk klimaatontkenner. Samen met zijn onderknuppel Christian Paradis op Natuurlijke Hulpbronnen maken ze het Canadese wetenschappers heel moeilijk. Maar dat is ook precies hun bedoeling.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige Volgende