Zomerquote | Langzaam wegzakken in de aardbodem…

"Mexico-Stad verdwijnt langzaam maar zeker in de aardbodem. Het centrum van een van de grootste steden ter wereld ligt op sommige punten tien meter lager dan honderd jaar geleden. De verzakking is het gevolg van het ongelimiteerd opzuigen van het bodemwater, een praktijk waar alle specialisten al tijden voor waarschuwen, maar die gezien het enorme watertekort in de stad alleen maar zal verergeren. Er zijn gebouwen in het historisch centrum die tussen de tien en veertien centimeter per jaar zakken. Een voorstadje als Xochimilco, bekend om zijn kanalen, zakt zelfs veertig centimeter per jaar de grond in. Dat krijg je wanneer je een wereldstad midden in een meer bouwt." (Cees Zoon in de VPRO-gids van volgende week). De VPRO start in september op tv, radio en internet met het project "Eeuw van de stad" over de kwaliteit van de steden in al hun verscheidenheid. Als opwarmertje schreef Cees Zoon een artikel over Mexico-Stad, de onmogelijke stad met meer dan honderd straten die Benito Juarez heten en meer dan tweehonderd straten met de naam Venustiano Carranza. "Dit is de enige stad in de wereld waar ik bang was voorgoed te verdwalen", noteerde de Italiaanse schrijver Claudio Magris ooit over Mexico-Stad.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.