Het is de komende dagen een drukte van belang in en rond het Nederlandse water. Dat water wat ons zo bindt, maar ook zo uit elkaar kan drijven. Want water is niet alleen de gemeenschappelijke vijand van droge voeten. Het dwingt ook tot gepoliticeer, waarover later meer. Zolang het water zich koest houdt, doen we er graag leuke dingen mee. En daar staat de agenda dezer dagen dan ook vol mee. Een ander stukje Neerlands trots, groente en fruit, dobbert van vrijdag tot en met zondag rond in het Westlands Varend Corso. Wie dat te gezapig vindt, gaat de spectaculaire reddingacties van de Katwijkse Reddingsbrigade bekijken, want op water kunnen we ook heel stoer zijn. De meer sportievere geesten doen vanaf zaterdag natuurlijk een week lang mee aan de Sneekweek en wie niet van varen houdt, maar wel op een andere manier het water wil trotseren, doet een poging kampioen fierljeppen in Linschoten te worden.
Miniquote | CDA-Kamerlid: “Het is natuurlijk niet zo dat voor […] de bepaalde kerkelijke stroming de homoseksuele persoon ter discussie staat, en dat zij niet geaccepteerd zouden worden, want dat is niet zo, het gaat alleen inderdaad om de homoseksualiteit en het beleven van die homoseksualiteit” Llink podcast (vanaf 16:32) [n.a.v. “Heilig bootje” op Canal Parade]
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Simon Otjes is associated blogger voor GeenCommentaar. Het onderstaande artikel verscheen eerder op zijn eigen weblog.
Na een voorstel van het CDA-kamerlid Sander de Rouwe, wil CDA-minister Camiel Eurlings het doorsnijden van een rouwstoet verbieden, zo schrijft de Volkskrant. Het moet (weer) verboden worden om met je auto tussen twee auto’s van een rouwstoet terecht te komen, die de lijkwagen volgt naar het crematorium of begraafplaats. Zo’n verbod zegt, aldus Eurlings, ‘veel over de mate van respect in de samenleving in den brede.’ Maar dat is niet zo: een verbod en respect staan haaks op elkaar.
Respect is een innerlijke gemoedstoestand, die kan leiden tot handelingen. De overheid kan moeilijk die innerlijke toestand veranderen, je dwingen je anders te voelen. Dat kan alleen jij zelf. De overheid kan alleen maar bepaalde handelingen verbieden of stimuleren. En dat is precies wat De Rouwe en Eurlings willen: een verbod op het doorsnijden van een rouwstoet. Daarmee worden dus wel bepaalde handelingen aanbanden gelegd, maar de geestestoestand van mensen wordt niet beinvloed. Of ze nu respect hebben voor de overledene en de nabestaanden of niet iedereen moet stoppen. Dat roept de vraag op wat dit nog met respect te maken heeft: als mensen niet in een rouwstoet gaan doorsnijden omdat dat verboden is, omdat ze straf vrezen, doen ze dat dus niet uit respect.
Het AMC wil single vrouwen ook de mogelijkheid geven hun eicellen in te laten vriezen. Tot hun vijftigste levensjaar kunnen zij dan alsnog kinderen krijgen. Het CDA noemt dit ‘onwenselijke wensgeneeskunde’ en van de overige politieke partijen steunt alleen D’66 het ziekenhuis. Het invriezen van eicellen is allesbehalve een ‘eitje’. Sterker nog: het is een relatief nieuwe en zware medische ingreep. Voorstanders zien geen redenen om deze nieuwe techniek aan alleenstaande vrouwen met een kinderwens te onthouden. De techniek is beschikbaar: dus zou voor iedere vrouw een optie moeten zijn. Weliswaar niet medisch noodzakelijk, maar geldt dat niet voor talloze medische behandelingen?
Religieuze bezwaren
Vanuit de christelijke hoek komt het argument dat het invriezen tegennatuurlijk is. Uiteraard is het invriezen van eicellen tegennatuurlijk. IVF, plastische chirurgie en hormoonbehandeling van transseksuelen, is ook ‘tegennatuurlijk’. En een harttransplantatie? Is dát eigenlijk wel natuurlijk? De beantwoording van die vraag levert een morele discussie op. Waar trekken we de grens? Vaccinatie is voor sommige bewoners van de Bible Belt nog steeds een brug te verder. Tien jaar geleden rustte er nog een groot taboe op plastische chirurgie. De wetenschap schrijdt voort en de publieke opinie hobbelt daar achteraan. Wat we vandaag ethisch onverantwoord vinden, is morgen een standaard ingreep. Het CDA plaatst zich buiten de realiteit en meent: ‘De gezondheidszorg is ervoor om fouten in de natuur te herstellen, niet om het tegennatuurlijke te bewerkstelligen.’ Onzin natuurlijk. De gezondheidszorg is er óók, sinds jaar en dag, voor het oplossen van psychische problemen.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Dat was schrikken, die politieke barometer van gisteren. De PVV is nu ook in de meest betrouwbare peiling net zo groot als het CDA.
Dit heeft wat interessante gevolgen voor de mogelijke coalities in Nederland. Op dit moment zijn er maar vier driepartijen-coalities mogelijk, maar dan moeten daar zowel de PVV als het CDA in zitten. De enige partijen die in staat zijn om die combinatie aan een meerderheid te helpen zijn de PvdA, D66, de SP en de VVD. De VVD lijkt het meest geschikt om plaats te nemen in de coalitie.
Als redelijk links-progressief blogger slaat de schrik je dan toch even om het hart. Zijn er levensvatbare coalities die deze combinatie uit het pluche zouden kunnen houden?
Suggesties graag in de comments, speel gerust met de CoalitieChecker.
CDA’er Joop Atsma vindt dat de berichtgeving over de Europese verkiezingen door de NOS enorm is verwaarloosd. Het CDA-Kamerlid liet zich in de zondagseditie van de Telegraaf niet vleiend uit over de uitzending van de NOS. Hij herhaalde deze klacht dinsdagavond nogmaals in de Tweede Kamer. “Ik ging teleurgesteld op bed. De uitzending was na een kwart van de uitslagen al afgelopen.” Hypocrisie ten top van Atsma.
Deels kan ik me vinden in zijn kritiek op de NOS. Dat de uitzending wegvalt tijdens een debat, lijkt me overmacht. Het is echter hinderlijk. Tevens is het jammer het gemeentehuis van Den Haag, de tijdelijke ‘studio’, de akoestiek van een rioolbuis heeft. Dat doet af aan de kwaliteit van de uitzending. Ferry Mingelen had het debat tussen de fractievoorzitters – waarin Atsma’s chef Van Geel onzichtbaar was – in mijn ogen ook met strakkere hand moeten leiden.
Het is echter onbestaanbaar dat een CDA’er klaagt over de berichtgeving rond de Europese verkiezingen. Nota bene een CDA’er! Atsma vertegenwoordigt de partij die uitpakt met een godvergeten motormuis als lijsttrekker. En dan niet als een grapje, maar als kapstok waar alle retoriek aan gehangen wordt. Dan neem je de kiezer niet serieus.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Twee quote’s van (ex-) CDA’ers:
“De kloof tussen burger en politiek kan niet groot genoeg zijn.” (Zijderveld)
“Een telefoontje of mailtje van een burger is genoeg.” (Schinkelshoek)
In een artikel over de aanstaande ondergang van het burgerinitiatief laat de grootste tegenstander daarvan duidelijk zien waar ze staat. Het CDA vindt dat de volksvertegenwoordigers prima alles voor het volk kunnen beslissen. Maar met name in de uitspraak van Schinkelshoek zit iets raars. Je mag kennelijk bellen of mailen en dan gaan ze aan de slag. Maar als 60.000 mensen een handtekening zetten, wil hij er als gekozen volksvertegenwoordiger niets van weten. De crux zit hem er waarschijnlijk in met wat er na het telefoontje gebeurt.
“We moeten populisme niet verengen tot politieke retoriek. Op zich is dat namelijk niet eens zo kwalijk. Het wordt kwalijker als men stelselmatig een politiek belooft die helemaal op oneliners is gebaseerd”.
De Vlaamse schrijver/filosoof David Van Reybrouck (zie quote), schoof gisteren in Buitenhof aan in een debat over het populisme in de politiek, samen met politicoloog Rinus van Schendelen en docent politicologie aan de UvA, Jaap van der Spek. En gedrieën ware ze het al gauw een over één ding eens: het populisme is niet langer meer een ding van louter een partij als de PVV.
Iedereen maakt zich daar nu schuldig aan. Ook de gevestigde partijen doen al dan niet in verkiezingsdrift (zoals nu richting Europees parlement) nu beloften die nergens meer op slaan. Zoals CDA-lijstrekker Wim van de Kamp die roept dat het EU-budget met 20 procent omlaag moet. Enorme kul en totaal onhaalbaar, vindt Van Schendelen.
Volgens Van Reybrouck wordt het populisme, dat sinds Fortuyn in ons land een vaste stek heeft gekregen, overigens onterecht afgeschilderd als een ziekte van de democratie. Het is eerder een symptoom van een andere ziekte, die door de Utrechtse bestuurskundige Mark Bovens is benoemd als ‘de diploma-democratie‘. Het feit dat hoger opgeleiden in extreme mate de dienst uitmaken in de politiek en die nu feitelijk regeren over lager opgeleiden. “Dát is de maatschappelijke breuklijn van vandaag. En dat gegeven bepaalt ook in hoge mate het huidige succes van het populisme”.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.